Κινηματογραφος

The end: Το τέλος της ζωής από τον Τζόσουα Οπενχάιμερ

Φοβερή η Τίλντα Σουίντον στον ρόλο της μητέρας

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 940
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για το The end. Σκηνοθεσία: Τζόσουα Οπενχάιμερ.  Πρωταγωνιστούν: Tίλντα Σουίντον, Μάικλ Σάνον, Τζορτζ Μακ Κέι

Έχουν περάσει σχεδόν τρεις δεκαετίες από μια περιβαλλοντική καταστροφή που κατέστρεψε τη βιόσφαιρα και μεταμόρφωσε τη Γη σε άγονο, μη κατοικήσιμο πλανήτη. Μια τριμελής οικογένεια που έχει καταφέρει να επιβιώσει χάρη σε ένα καταφύγιο που βρίσκεται βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης, θα διχαστεί γύρω από το αν πρέπει να φιλοξενήσουν μια νεαρή άγνωστη επιζήσασα που έρχεται από τον πάνω κόσμο.

Ο δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ Τζόσουα Οπενχάιμερ (αλησμόνητο το δίπτυχό του «The Act of Killing» και «Η όψη της σιωπής» για τις μαζικές σφαγές στην Ινδονησία των 60s) προβαίνει σε μια διαφορετική εκδοχή γύρω από το τέλος του κόσμου και τον αγώνα για επιβίωση. Πάντως, στην πρώτη μυθοπλαστική ταινία του Οπενχάιμερ, η απόφαση να δώσει το εσχατολογικό δράμα των ηρώων του (φοβερή η Τίλντα Σουίντον στον ρόλο της μητέρας) με τη μορφή μιούζικαλ δεν είναι και τόσο εύστοχη, αφού σε αρκετά σημεία το θέαμα γίνεται κουραστικό. Το στόρι, βέβαια, έχει ενδιαφέρον –το «The end» είναι επίσης φόρος τιμής στο κλασικό χολιγουντιανό μιούζικαλ–, ενώ η ταξική συνείδησή του (η οικογένεια του καταφυγίου ήταν πλούσια στην προ καταστροφής ζωή) επιτρέπει να διατυπωθούν μερικές γόνιμες ή σαρκαστικές σκέψεις γύρω από την έννοια της κανονικότητας, τις οικογενειακές σχέσεις, την οικολογική ανησυχία και το πολιτικό γίγνεσθαι.