Κινηματογραφος

Megalopolis: Το εικαστικό παραλήρημα του Φράνσις Φορντ Κόπολα

Η ιστορία του έργου, όσο φανταχτερή κι αν είναι, δεν καταφέρνει να αποκτήσει ποτέ ένα υποτυπώδες νόημα

324257-668306.jpg
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 938
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Megalopolis

Κριτική για την ταινία Megalopolis. Σκηνοθεσία: Φράνσις Φορντ Κόπολα Πρωταγωνιστούν: Άνταμ Ντράιβερ, Τζιανκάρλο Εσπόζιτο, Νάταλι Εμάνιουελ, Σάια Λα Μπεφ, Γιον Βόιτ, Τάλια Σάιρ

Σε μια φουτουριστική Νέα Υόρκη που αποκαλείται Νέα Ρώμη, το χάος απειλεί να απλωθεί πάνω απ' όλες τις γειτονιές και τα υπέρλαμπρα κτίριά της. Ο λυτρωτής της πόλης μοιάζει να είναι ο οραματιστής αρχιτέκτονας Σίζαρ Καταλίνα, αλλά η μεγαλομανία, οι καταχρήσεις και οι άσπονδοι εχθροί του τον καταδικάζουν σε έναν δρόμο απ' όπου φαίνεται να μην υπάρχει επιστροφή.  

Megalopolis (2024) Official Trailer - Adam Driver, Giancarlo Esposito, Nathalie Emmanuel

Το magnum opus του Κόπολα παραμένει ο «Νονός», με το«Αποκάλυψη τώρα» να ακολουθεί από κοντά. Δυστυχώς για τον κορυφαίο δημιουργό η σημερινή μεγαλομανία του δεν βρίσκει στο «Megalopolis» (που κόστισε 120 εκ. δολάρια, τα οποία έβαλε ο ίδιος) μια γόνιμη ή έστω αποτελεσματική κινηματογραφική διέξοδο. Η ιστορία του έργου, όσο φανταχτερή κι αν είναι –σε εικαστικό επίπεδο η εικόνα οργιάζει, αφού κάθε καρέ του φιλμ είναι ένα οπτικό ποίημα–, δεν καταφέρνει να αποκτήσει ποτέ ένα υποτυπώδες νόημα. Αποτελεί έναν αχταρμά πολιτικών ιδεών και σαιξπηρικών αποφθεγμάτων τα οποία πασχίζουν να δώσουν ψυχή σε μια χαοτική ιστορία οπερετικών διαστάσεων, όπου η διαφθορά και η μεγαλομανία πάνε χέρι χέρι. Ο Κόπολα στηλιτεύει την πολιτική σαθρότητα (ο λαϊκισμός του Ντόναλντ Τραμπ πολιορκεί εμμονικά την πλοκή) στη σημερινή Αμερική, την κυριαρχία του χρήματος και τους κανόνες της σόου μπιζ, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για να ανασάνει κάπως η τραγωδία του ήρωά του, με τον οποίο προφανώς και έχει ισχυρά σημεία ταύτισης.   

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

H Επιστροφή
Η επιστροφή: Ο Ρέιφ Φάινς είναι ο «άλλος» Οδυσσέας

Αν και πιστό ως προς τα ομηρικά γεγονότα και τους χαρακτήρες, ο Ιταλός σκηνοθέτης επιλέγει να απαρνηθεί την επική χροιά προκειμένου να αναδυθεί ένας αντίθετος –μελαγχολικός και σαφέστατα αντιηρωικός– τόνος

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.