Κινηματογραφος

Χάρης Βαφειάδης: «Όταν όλα τα μικρά πράγματα πάνε λάθος, πρέπει να πηγαίνουμε και εμείς μαζί τους»

Τι τον ενέπνευσε για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, τι τον δυσκόλεψε και τι κάνει στις δύκολες στιγμες; Ο σκηνοθέτης απαντά

Μαρίνα Ανδριωτάκη
7’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Χάρης Βαφειάδης μιλά για τη νέα του ταινία «Μικρά πράγματα που πήγαν λάθος»

Ο σκηνοθέτης Χάρης Βαφειάδης επιστρέφει με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Μικρά Πράγματα Που Πήγαν Λάθος», που θα κάνει πρεμιέρα στα θερινά σινεμά και τις κινηματογραφικές αίθουσες από την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου. Η ταινία έλαβε πέντε υποψηφιότητες στα βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου – Μεγάλου Μήκους Ταινία Μυθοπλασίας, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Α΄ Ανδρικού Ρόλου, Σεναρίου και Σκηνογραφίας.

Μέσα από την παράλληλη ιστορία δύο πολύ διαφορετικών οικογενειών που τις συνδέει αναπάντεχα ένα σκυλάκι, η ταινία παρουσιάζει με σουρεαλιστική διάθεση και υπόγειο χιούμορ για «αυτά τα μικρά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή μας συνέχεια και της αλλάζουν κατεύθυνση», όπως λέει ο σκηνοθέτης. Πράγματα που συμβαίνουν τυχαία ή όχι, πράγματα που κάνουμε και μετανιώνουμε, που κάνουμε και δεν μετανιώνουμε, λάθη με τα οποία μαθαίνουμε να ζούμε ή μαθαίνουμε από αυτά και, ίσως, τα διορθώνουμε. Πράγματα που, συχνά, νομίζουμε πως είναι αλλιώς από εκείνο που όντως είναι – ή απλώς έτσι νομίζουμε; Σκοπός του δημιουργού της δραματικής αυτής κωμωδίας είναι να εξοικιώσει τον θεατή με την φύση του «λάθους», να νιώσει οικειότητα με τους χαρακτήρες και να χαμογελάσει ακόμη και άθελά του με το χιούμορ που διαπερνά τη ραχοκοκαλιά της.

Χάρης Βαφειάδης: Συνέντευξη για τη ταινία «Μικρά πράγματα που πήγαν λάθος»

Στην ταινία έχετε ένα διπλό ρόλο, αυτό του σκηνοθέτη και του σεναριογράφου. Κατά τη διαδικασία της συγγραφής τι σας έβαλε περισσότερο σε σκέψεις;
Βρίσκω τη συγγραφή το πιο δύσκολο μέρος στη διαδικασία μιας ταινίας. Το πιο μοναχικό. Είναι το σημείο μηδέν, από εκεί που ξεκινάνε όλα, όταν δεν βασίζεται το σενάριο σε κάποιο άλλο έργο. Για τα δικά μου γούστα, που αγαπώ το αφηγηματικό σινεμά, αν δεν λειτουργεί το σενάριο δεν πρόκειται να λειτουργήσει και η ταινία.

Τι σας ενέπνευσε να αφηγηθείτε αυτή την ιστορία;
Έψαχνα να αφηγηθώ μια ιστορία με κύρια θεματική την ταυτότητα του σύγχρονου άνδρα και τον μπερδεμένο του ρόλο στην Ελλάδα του σήμερα. Κάποια στιγμή, άκουσα για το περιστατικό αντικατάστασης που περιγράφεται στην ταινία, και ένιωσα πως βρήκα το όχημα που έψαχνα ώστε να μιλήσω γύρω από τη συγκεκριμένη θεματική με τρόπο κωμικό και δραματικό μαζί. Στην πορεία μπήκαν πολλά στοιχεία της ζωής μου και του περιβάλλοντός μου.

Αυτή είναι η πρώτη σας μεγάλου μήκους ταινία. Τι σας δυσκόλεψε και τι εκτιμήσατε περισσότερο;
Το πιο μεγάλο πρόβλημα που έπρεπε να ξεπεράσω ήταν το ιδιαίτερα πολύ μικρό budget που είχα στη διάθεσή μου. Είναι ένα πρόβλημα βέβαια για το οποίο πιθανά θα παραπονεθούν όλοι οι κινηματογραφιστές παγκοσμίως, ανεξαρτήτου μεγέθους! Μερικές φορές σκέφτομαι πως ήταν θαύμα ότι καταφέραμε και κάναμε την ταινία με αυτά τα μέσα, όταν παράλληλα είχαμε ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας και χρόνου. Για να συμβεί αυτό, βοήθησαν απίστευτα φίλοι και γνωστοί (όπως συμβαίνει συνήθως) κι αυτό είναι κάτι που το εκτιμώ απέραντα και θα τους ευγνωμονώ για πάντα!

Τι σας γοητεύει περισσότερο στον χαρακτήρα του Φάνη και στου Παύλου αντίστοιχα; Με τι κριτήρια τους επιλέξατε;
Ο Φάνης είναι ιδιαίτερα εκφραστικός και αντιφατικός, με συνεχείς μεταπτώσεις και σύνδρομα καταδίωξης. Με όχημα μια πρόσφατη εμμονή του με τη θρησκεία, έχει βυθιστεί σε μια παρανοϊκή ψευδαίσθηση που εκπληρώνει το ρόλο του χαμένου του σκοπού. Ο Παύλος είναι χαρακτήρας μετρημένος και οργανωτικός. Άνθρωπος της λογικής και του καθήκοντος. Λειτουργεί μεθοδικά, βάσει προγράμματος, χωρίς να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του. Νομίζω πως αυτές οι αντιθέσεις μεταξύ τους δημιουργούν ένα αναπάντεχο κωμικό αποτέλεσμα. Είναι δύο ήρωες που, όσο και αν διαφωνώ με τις πράξεις τους και να στέκομαι απέναντί τους, μετά από τόσα χρόνια που τους κουβαλώ μέσα μου, έμαθα να ζω μαζί τους και να τους συμπονώ.

Ποιο ερώτημα από αυτά που τίθενται στην ταινία σας προβληματίζει περισσότερο;
Δυσκολεύομαι πολύ να απαντήσω στο ερώτημά σας. Δεν ξέρω γιατί… Πάντως με προβληματίζει ότι δυσκολεύομαι να απαντήσω…

Χρειαζόμαστε εν τέλει ένα γερό μάθημα ή κάτι σοκαριστικό να μας ταρακουνήσει ή μπορούν και τα μικρά πράγματα;
Τα μικρά πράγματα φωλιάζουν μέσα μας και λειτουργούν με τρόπο ανεπαίσθητο, ύπουλο και κρυφό. Με τον καιρό είναι αυτά που μας διαμορφώνουν σε αυτό που είμαστε.

Όταν όλα τα «μικρά πράγματα» πάνε λάθος, τι θεωρείτε ότι πρέπει να κάνουμε;
Να πηγαίνουμε κι εμείς μαζί τους. Έτσι μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε. Όλα ξεκινούν από εμάς και καταλήγουν σε μας.

Έχουμε ανάγκη τα happy endings στις ταινίες ή θεωρείτε ότι το κοινό πλέον εκτιμά πιο πολύ την πικρή αλήθεια;
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που έγραψα το σενάριο και ομολογώ πως, αν το έγραφα τώρα, θα κρατούσα διαφορετική στάση απέναντι στους δύο χαρακτήρες και στο τέλος της ιστορίας. Δεν ξέρω λοιπόν αν έχουμε ανάγκη ή όχι τα happy endings, ξέρω πια όμως πως οι ήρωες οφείλουν να έχουν κάποιου είδους λύτρωση ή κάθαρση.   

Ποια είναι η γνώμη σας για το σύγχρονο ελληνικό σινεμά και τι εύχεστε να αλλάζει στο μέλλον;
Για να είμαι ειλικρινής, μερικές φορές νιώθω πως στην εποχή μας, μιας εποχής έντονης διεθνοποίησης, είναι ίσως λίγο αδόκιμο να μιλάμε με όρους εθνικής ταυτότητας για τον κινηματογράφο και τις άλλες τέχνες. Πίσω από τις ταινίες βρίσκονται οι άνθρωποι. Με τους περισσότερους σύγχρονους δημιουργούς είμαστε πολλά χρόνια φίλοι και νιώθω απίστευτη συγκίνηση κάθε φορά που βλέπω τις ταινίες τους και τους υπέροχους κόσμους τους. Σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό σινεμά εξακολουθεί να διανύει μια περίοδο εξωστρέφειας με πολλές και πολύ σημαντικές επιτυχίες και είμαι σίγουρος ότι αυτό θα ενισχυθεί στο μέλλον. Φτάνει και η πολιτεία να σταθεί εμπράκτως στο πλάι των Ελλήνων κινηματογραφιστών και όχι απέναντί τους.  

Φεύγοντας οι θεατές από την αίθουσα, τι θα θέλατε να πάρουν μαζί τους;
Θα ήθελα να ταξιδέψουν συναισθηματικά με την ταινία, με τους δύο ήρωες και τα παθήματά τους. Να γελάσουν, να θυμώσουν και να συγκινηθούν. Εύχομαι ολόψυχα οι θεατές να φύγουν γεμάτοι από την αίθουσα. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό.

Συντελεστές ταινίας:
Παραγωγοί: Κώστας Ταγκαλάκης, Χάρης Βαφειάδης, Πάνος Παπαδόπουλος, Γιάννης Μπουγιούκας
Συμπαραγωγός: Γιάννης Δεσινιώτης
Παραγωγή: Out Of The Box Films
Συμπαραγωγή: Prosenghisi Film & Video Productions, Magik Pixel, ΕΚΚ, ΕΡΤ, ΕΚΟΜΕ
Διανομή: Danaos Films
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αντώνης Ζκέρης / Μοντάζ: Θανάσης Τότσικας / Ηχοληψία: Νίκος Τριανταφύλλου / Σχεδιασμός Ήχου: Στέλιος Κουπετώρης / Μουσική: Ted Regklis / Art Direction: Εύα Γουλάκου / Styling: Χριστίνα Μαθέα / Μακιγιάζ: Χριστίνα Παναγοπούλου / Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνα Βούλγαρη / Location manager: Πέτρος Χυτήρης / Film Locations: Topspot / Casting: Athens Casting