Σαν σήμερα: Γιατί λατρεύουμε το Dirty Dancing;
Τι κάνει τόσο ξεχωριστή αυτήν την ταινία
Για ποιους λόγους κάποιοι από μας έχουμε αναπτύξει μια σχέση πάθους με το Dirty Dancing, που σαν σήμερα 21 Αυγούστου έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους των ΗΠΑ
Dirty Dancing. Η ταινία–μύθος των 80s, που όσα χρόνια και να περάσουν, εκείνες/οι που την λάτρεψαν από την πρώτη στιγμή θα εξακολουθούν να την βλέπουν μέχρι… να σβήσει ο ήλιος.
Το Dirty Dancing -για τους λιγότερους μυημένους- είναι η ιστορία μιας 16χρονης που πηγαίνει καλοκαιρινές διακοπές με τη (συντηρητική) οικογένειά της σε ένα τουριστικό θέρετρο. Εκεί συναντά έναν δάσκαλο χορού, τον Johnny, από τον οποίο μαθαίνει να χορεύει έτσι όπως δεν είχε φανταστεί ποτέ. Ο έρωτας τους είναι δυνατός αλλά απαγορευμένος, κυρίως λόγω ταξικών διαφορών -η ταινία αναφέρεται στα 60s. Ο πατέρας δεν θέλει να ακούσει κουβέντα, ωστόσο η Baby είναι εξίσου αγύριστο κεφάλι. Τελικά, ο Johnny απολύεται, αλλά εκεί που όλα μοιάζουν κατεστραμμένα, γίνεται η ανατροπή: ο Johnny γυρίζει για μια τελευταία φορά, για να βγάλει την Baby «από τη γωνία» και να χορέψουν μαζί, στην αποχαιρετιστήρια γιορτή, τον πιο σέξι χορό που έχουμε δει στην μεγάλη οθόνη. Standing ovation!
Γιατί λατρεύουμε το Dirty Dancing;
Σαν σήμερα, 21 Αυγούστου, το 1987, το Dirty Dancing έκανε πρεμιέρα στους αμερικανικούς κινηματογράφους, τα «έσπασε», και έκτοτε κανείς, ποτέ δεν κατάφερε να εξηγήσει επαρκώς γιατί το Dirty Dancing είναι μια ταινία την οποία λατρεύουμε με τόσο πάθος, που δεν χορταίνουμε να την βλέπουμε και να την ξαναβλέπουμε. Είναι σίγουρα μια ρομαντική ταινία και η αθωότητα που εκπέμπει είναι αφοπλιστική και παράλληλα νοσταλγική. Κάποτε οι έρωτες ήταν τόσο αγνοί. Και οι καλοκαιρινοί έρωτες τόσο δυνατοί. Και θα θέλαμε να βρισκόμασταν στην τοποθεσία «η αγάπη νικάει πάντα και τα πάντα» για πάντα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά τα στοιχεία που κάνουν το Dirty Dancing μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες όλων των εποχών.
Μια ταινία ενηλικίωσης για κορίτσια
Οι ειδικοί διαβεβαιώνουν ότι είναι η ταινία που έχουν δει περισσότερες φορές οι γυναίκες -πιο πολλές ακόμη και από τo Pretty Woman. Δεν είναι τυχαίο αυτό· και δεν έχει να κάνει μόνο με το γεγονός ότι είναι ένα love story και μάλιστα με πρωταγωνιστή τον Patrick Swayze σε μια από τις πιο λαμπερές στιγμές του. Πρόκειται για μια ταινία ενηλικίωσης, αλλά από την κοριτσίστικη πλευρά -κάτι που σπάνια απολαμβάνουμε στο σινεμά. Η πρωταγωνίστριά μας Jennifer Grey μπορεί να είναι λιγάκι «ασχημόπαπο» και μόλις 16 χρονών, αλλά διεκδικεί τον άντρα που θα ήθελε κάθε γυναίκα. Επιπλέον, δεν την «σώζει» κανένας άντρας, αλλά εκείνη στηρίζει αυτόν που ερωτεύτηκε και υπερασπίζεται με πάθος τις επιθυμίες της έναντι της πατρικής εξουσίας.
Την ίδια στιγμή μια άλλη γυναίκα αποφασίζει να κάνει άμβλωση και οι παραγωγοί της ταινίας δεν διστάζουν να δείξουν ότι αν δεν είναι ασφαλής η διαδικασία μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές. Υπάρχουν πολλές στιγμές στο Dirty Dancing που μπορούμε να δούμε με ένα διαφορετικό βλέμμα, πλέον. Και είναι εντυπωσιακό ότι υπάρχουν αυτά τα μηνύματα μέσα σε μια ταινία που γυρίστηκε πριν από 37 χρόνια. Ίσως οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι το ρομαντικό μιούζικαλ είναι εμπνευσμένο από τη ζωή της σεναριογράφου Eleanor Βergstein. Όπως και η ηρωίδα της, είναι κόρη γιατρού, έκανε καλοκαιρινές διακοπές με τους γονείς της σε θέρετρα και πήγαινε κρυφά σε πάρτι και διαγωνισμούς dirty dancing· και την αποκαλούσαν «Βaby».
Soundtrack και χορός που τα «σπάνε»
Δεν είναι όμως μόνο ούτε το καλογραμμένο σενάριο, με τους πετυχημένους διαλόγους και τις ατάκες που έχουν μείνει στην Ιστορία, ούτε οι ερμηνείες και η απίστευτη χημεία που έχουν μεταξύ τους οι πρωταγωνιστές (παρά την αντιπάθεια που έτρεφε ο ένας για τον άλλο). Η εμμονή με το Dirty Dancing επεκτείνεται σε όλα τα συνθετικά του στοιχεία: φυσικά, τη μουσική και τον χορό. Το soundtrack της ταινίας δεν άφησε τίποτα όρθιο! Το άλμπουμ έμεινε για 18 εβδομάδες στο νούμερο ένα των τσαρτ του Billboard 200 και έγινε πλατινένιο 14 φορές, πουλώντας περισσότερα από 32 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Τα τραγούδια είναι ένα κι ένα, αλλά κυρίως τα: (Ι've had) the time of my life, Hungry Eyes και She’s like the wind προκαλούν ρίγη συγκίνησης κάθε φορά που τα παρακολουθεί κανείς. Ειδικά, το (Ι've had) the time of my life, κεντρικό κομμάτι του φιλμ, έχει κερδίσει Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού, Χρυσή Σφαίρα, Γκράμι για την Καλύτερη pop ερμηνεία από ντουέτο, ενώ η ταινία συνολικά είχε δεκάδες υποψηφιότητες και βραβεύσεις.
Η χορογραφία και η εκτέλεσή της από τους πρωταγωνιστές είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Άλλωστε, η ταινία είναι μούζικαλ και ο πρωταγωνιστής επελέγη με την προϋπόθεση να ξέρει να χορεύει. Για την ακρίβεια, θα προτιμούσαν έναν χορευτή που μπορούσε να ερμηνεύσει κιόλας. Και υπ’ αυτήν την έννοια ο Patrick Swayze ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να ζητήσει ένας παραγωγός ή ένας σκηνοθέτης. Και μπορεί η Jennifer Grey να μην μπορούσε να πιάσει το ίδιο υψηλό επίπεδο, ωστόσο οι δύο μαζί χορεύουν σαν να κάνουν έρωτα. Είναι τόσο σαγηνευτικό να τους βλέπει κανείς που δεν μπορεί να πάρει τα μάτια του από την οθόνη.
Σημείο αναφοράς και στο σινεμά
Το χορευτικό φινάλε είναι μια τόσο iconic στιγμή που έχει καταστεί σημείο αναφοράς: Στην αγαπημένη κομεντί «Crazy, Stupid, Love» με τον Ryan Gosling και την Emma Stone, ο Jacob ομολογεί στην Hanna τον τρόπο που «ρίχνει» τα κορίτσια: Φέρνει το Dirty Dancing με εύσχημο τρόπο στην κουβέντα και μόλις εμφανιστεί η ευκαιρία τους λέει ότι μπορεί να κάνει το «σήκωμα» του Patrick Swayze· και φυσικά εκείνες του ζητάνε να δοκιμάσουν τη χορευτική φιγούρα, εκείνος τις σηκώνει, και τότε όλες ανεξαιρέτως θέλουν να κάνουν sex μαζί του -συμπεριλαμβανομένης της Hanna, που αρχικά το έπαιζε άπιστη Θωμάς.
Και βέβαια, η ταινία έχει remake, prequel, έχει μεταφερθεί σε τηλεοπτική σειρά κτλ...
Το Dirty Dancing μπορεί να μοιάζει ένα ανάλαφρο rom–com/μούζικαλ, ωστόσο -παρά τις μικρές αδυναμίες του-, έχει όλα όσα θα μπορούσε να ζητήσει κανείς κι ακόμα περισσότερα. Και γι' αυτό ίσως δεν μπορούμε να εξηγήσουμε επαρκώς την εμμονή μας μαζί του, παρά μόνο να το χαρακτηρίσουμε: το τέλειο πακέτο!
ΠΡΟΣΦΑΤΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τέχνη κάνουμε για να αφηγηθούμε τον ανθρώπινο πόνο, όχι για να τον προκαλέσουμε
Η Κοραλί Φαρζά δεν ήταν η μόνη που αντέδρασε - Ο Στιβ ΜακΚουίν έκανε το ίδιο
Το «Ψωμί και τριαντάφυλλα» σε παραγωγή της διάσημης ηθοποιού ρίχνει φως στο φυλετικό πογκρόμ στο Αφγανιστάν
Μετά το Inside Out 2, η Pixar μας προσφέρει ένα ταξίδι στα αστέρια
Οι πρώτες αντιδράσεις για το «A Complete Unknown» - Πρεμιέρα στις 25 Δεκεμβρίου
Πρώτη του σκηνοθετική δουλειά μετά το «Star Wars: The Rise of Skywalker»
Έτοιμοι για νέα συνεργασία μετά το «Queer» ο Βρετανός σταρ και ο Ιταλός σκηνοθέτης
Για την ταινία «Hurricane»
Ο Ιταλικός Κινηματογράφος στην Ταινιοθήκη και ένα ντοκιμαντέρ αφηγηματικής αρχαιολογίας στο Ελευσίς
Οι συντελεστές της φιλόδοξης παραγωγής - Πρεμιέρα τον Ιούνιο του 2025
Σε μια θυελλώδη και αποφασιστική ερμηνεία, δεν διστάζει να τσαλακωθεί ολοκληρωτικά
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
Ασπρόμαυρο δράμα που εξιστορεί μια τρυφερή ερωτική ιστορία με πολιτικό στίγμα
Ύστερα από τον θρίαμβο της «Ευτυχίας», ο σκηνοθέτης επιχειρεί ένα ακόμη τολμηρό βήμα
O Τιμ Μίλαντ αναζητά (με όχημα μια σπάνια οικονομία) όλο το πλέγμα των συναισθηματικών δοκιμασιών και της υπόγειας έντασης που «πνίγει» τον ήρωα.
Όλα όσα είπαμε με την ηθοποιό για την ταινία «Ο Νόμος του Μέρφυ», την κωμωδία και τον κινηματογράφο
Ο κορυφαίος θεσμός της έβδομης τέχνης που αγαπούν μικροί και μεγάλοι
Οι πρόβες του «A spartan dream»
Από 28 Νοεμβρίου έως 1 Δεκεμβρίου 2024, με ελεύθερη είσοδο επιστρέφει το 8ο Φεστιβάλ για την Ισότητα και στον κινηματογράφο
Στην ταινία θα εμφανιστούν επίσης οι Κόλμαν Ντομίνγκο και Έμιλι Μπλαντ
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.