Κινηματογραφος

Η μούσα του Μπονάρ: Εικαστικό πάθος και διαχρονικές αδικίες

Η σχέση ζωής του σημαντικού γάλλου ζωγράφου Πιέρ Μπονάρ (1867- 1947) και της Μαρτ ντε Μελινί

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για την ταινία «Η μούσα του Μπονάρ» με τους Σεσίλ ντε Φρανς, Βενσάν Μακέν, Στέισι Μάρτιν, Ανούκ Γκρινμπέργκ και σκηνοθεσίας Μαρτάν Προβόστ 

Η σχέση ζωής του σημαντικού γάλλου ζωγράφου Πιέρ Μπονάρ (1867- 1947) και της Μαρτ ντε Μελινί που αποτέλεσε την μούσα του για παραπάνω από 700 (από τους σχεδόν 2000) πίνακες που σχεδίασε στην καριέρα του.

Ο ατόφιος ρομαντισμός, η εικαστική σαγήνη και το ερωτικό πάθος είναι τα χαρακτηριστικά της καλοφτιαγμένης βιογραφίας του Μπονάρ την οποία υπογράφει ο έμπειρος δημιουργός Μαρτάν Προβόστ που μας είχε δώσει πριν από σχεδόν μια 15ετία το «Χάρισμα της Σεραφίν». Όπως και σε εκείνο το φιλμ που είχε ως θέμα την ιστορία της ιδιόρρυθμης ναΐφ  ζωγράφου Σεραφίν Λουί (Γιολάντ Μορό) ο Προβόστ επιχειρεί να καταγράψει την πορεία του μετα-ιμπρεσιονιστή καλλιτέχνη μέσω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν και ορίζουν την ζωή του. Η στάση του Μπονάρ αλλά και της συντρόφου του απέναντι στον κομφορμισμό και τις συντηρητικές αξίες της εποχής (η θέση της γυναίκας στο επίκεντρο φυσικά) προσφέρουν την δυνατότητα στον έμπειρο σκηνοθέτη όχι μόνο να φτιάξει μια διαφορετική βιογραφία αλλά και να ανιχνεύσει το μυστικό της καλλιτεχνικής επιτυχίας και της διαχείρισης της φήμης που ακολουθεί, διατυπώνοντας ταυτόχρονα ένα καίριο σχόλιο για τις έμφυλες σχέσεις . Κυρίως όμως είναι οι χαρακτήρες – τόσο ο εγκρατής ζωγράφος όσο και η ασυμβίβαστη μούσα του είναι παγιδευμένοι στο πάθος τους που κρατά χρόνια- οι οποίοι δίνουν το καύσιμο για την παρακολούθηση της δράσης. Δράσης που συνοδεύεται από ένα υπόγειο, μαύρο χιούμορ καθώς και την κριτική ματιά πάνω στο όχι τόσο υποκριτικό αλλά οπωσδήποτε εκκεντρικό πλέγμα σχέσεων και συμπεριφορών που σημαδεύουν την γαλλική μπουρζουαζία των αρχών του 20ου αιώνα. Εξαίσια η Σεσίλ ντε Φρανς δίνει μια σπάνια παράσταση στο ρόλο της γυναίκας που αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης του σημαντικού ζωγράφου αλλά δεν είχε την ευκαιρία (παρότι διέθετε την εσωτερική δύναμη αλλά και το γνήσιο ταλέντο) για να φτιάξει το δικό της καλλιτεχνικό σύμπαν καθώς η συντηρητική κοινωνία εκείνης της εποχής δεν μπορούσε να της επιτρέψει κάτι τέτοιο.