Κινηματογραφος

Deadpool and Wolverine: Η Marvel παίζει τα ρέστα της

H Marvel αποφάσισε να παίξει το τελευταίο της χαρτί και να ρίξει στην αρένα δύο από τους πιο δημοφιλείς ήρωές της

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 926
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για την ταινία Deadpool and Wolverine σε σκηνοθεσία Σον Λέβι. Πρωταγωνιστούν: Ράιαν Ρέινολντς, Χιου Τζάκμαν, Έμα Κόριν, Μορένα Μπακάριν

Ο Deadpool συλλαμβάνεται από την υπηρεσία που ελέγχει την… κατάχρηση του πολυσύμπαντος από κάποιους υπερήρωες και τον οδηγεί σε μια κρίσιμη αποστολή. Όμως θα πρέπει να συνυπάρξει με τον βίαιο και μονόχνοτο Wolverine, o οποίος έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση και σβήνει τον πόνο του στο πιοτό.

Καθώς βρίσκεται σε φάση συνεχούς… πτώσης, η Marvel αποφάσισε να παίξει το τελευταίο της χαρτί και να ρίξει στην αρένα δύο από τους πιο δημοφιλείς ήρωες της. Ο χωρατατζής και ασόβαρος Deadpool που ποτέ δεν πεθαίνει, μοιράζεται το ίδιο τιμόνι με τον μονίμως θυμωμένο Wolverine αλλά η συμμαχία τους, παρά το προφανές πιασάρικο σχήμα (τα κλασικά buddy movies με πρωταγωνιστικά δίδυμα γεμάτα αντιθέσεις), έχει προβληματάκια. Το μεγαλύτερο όλων αφορά στην ταυτότητα του φιλμ. Παρότι η ιστορία φλερτάρει με τον αυτοσαρκασμό (ο εμμονικός με τα dirty jokes αλλά και την ανάληψη ευθύνης εφάμιλλης με εκείνη των «Εκδικητών» Deadpool έχει το μεγαλύτερο μερίδιο στο κωμικό σχεδιασμό) και την απομυθοποίηση των σούπερ ηρώων, την ίδια στιγμή προσπαθεί να χτίσει ένα δραματουργικό ιστό προκειμένου να έχει ρόλο ύπαρξης και ο Wolverine. Η αναπόφευκτη ανισότητα τόσο σε επίπεδο αφήγησης –όλο το φιλμ μοιάζει με μια πρόχειρη παράθεση της μιας ανούσιας ιστορίας δίπλα στην άλλη– όσο και στο πεδίο της δράσης, χαράζει πέρα ως πέρα ένα φιλμ που όσο εύκολα καταναλώνεται, τόσο γρήγορα είναι προορισμένο να ξεχαστεί.

Ένα φιλμ αχταρμάς, με τεμπέλικο σενάριο που βασίζεται στο ξεχειλωμένο σχήμα των παράλληλων συμπάντων και με τις «εκπλήξεις» να αφορούν στην εμφάνιση κάποιων εμβληματικών σούπερ ηρώων αλλά και πιο ταπεινών και ξεχασμένων πρωταγωνιστών από την δεξαμενή της Marvel. Το λάθος των παραγωγών είναι που δεν έδωσαν ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στο σατιρικό στοιχείο και τον απολαυστικό αυτοσαρκασμό του Ρέινολντς. Εκεί θα μπορούσε ο καναδός σταρ να δώσει ακόμη περισσότερο σόου, ειδικά στα σπαρταριστά σημεία που αφορούν στο κακό φεγγάρι της Marvel αλλά και την χώρα καταγωγής του τον Καναδά, όπου ποτέ δεν συμβαίνει κάτι συνταρακτικό!