Marcello mio: Μια οικογενειακή ταινία για τον Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι

Μία από τις ταινίες που προβλήθηκαν στο φετινό φεστιβάλ των Καννών —χωρίς να διακριθεί— ήταν το «Marcello Mio», ένα home movie με πρωταγωνίστρια την Chiara Mastroianni που είναι πράγματι φτυστή ο μπαμπάς της. Η ταινία του Christophe Honoré θα προβληθεί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Ο Honoré βάζει την Chiara να βλέπει ένα όνειρο όπου κοιτάζεται στον καθρέφτη μεταμορφωμένη στον διάσημο πατέρα της, τον Marcello Mastroianni: έτσι, ξεκινά ένα ταξίδι επανακάλυψης του παρελθόντος, της κινηματογραφικής και προσωπικής κληρονομιάς του μεγάλου Ιταλού ηθοποιού που έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 1996 σε ηλικία 72 ετών. Πρόκειται για μια μετα-κωμωδία με γνωστούς Γάλλους ηθοποιούς που υποδύονται τον εαυτό τους: την Catherine Deneuve, μητέρα της Chiara, τη Nicole Garcia, τη Stefania Sandrelli που είχε συμπρωταγωνιστήσει με τον Marcello Mastroianni στο «Διαζύγιο αλά ιταλικά» (1961), τον Benjamin Biolay (πρώτην σύζυγο της Chiara), τον Fabrice Luchini και τον Melvil Poupaud (πρώην σύντροφό της).

Ο Honoré, γνωστός από το «La Belle Personne» με τη Léa Seydoux (2008), που έγραψε και το σενάριο της ταινίας: η Chiara πλατσουρίζει στο Συντριβάνι Τρέβι της Ρώμης, όπως έκανε ο πατέρας της μαζί με την Anita Ekberg στο «La Dolce Vita» του Fellini. Επίσης, ντύνεται όπως εκείνος στο «8 1/2» και βασανίζεται από παρόμοια υπαρξιακά ερωτήματα. Η ταινία μοιάζει με την αναζήτηση μιας ξεχωριστής ταυτότητας: καθώς η Chiara μοιάζει τόσο με τον Marcello, χάνει την ιδιαιτερότητά της· φοβάται την αποπροσωποίηση, τη διάλυση. Αλλά το επιχείρημα δεν προχωρεί: το «Marcello mio» εξαντλείται σε μια συνηθισμένη κινηματογραφοφιλία που δεν θα γίνει κατανοητή από τις νεότερες γενιές οι οποίες ίσως αγνοούν όλη αυτή την κινηματογραφική παράδοση. Αν και η Deneuve προσδίδει στην ταινία ειρωνεία, στοργή και χιούμορ, ο Honoré φαίνεται κολλημένος σε ένα είδος συμπαθητικής κωμωδίας που εξαντλείται στο εσωτερικό μιας παρέας: καθώς συνεργάζεται συχνά με τους ίδιους ηθοποιούς —το 2019 είχε γυρίσει το «Chambre 212» με την Chiara Mastroianni και τον Benjamin Biolay— οι ταινίες του μοιάζουν με εγχειρήματα που αφορούν τα μέλη ενός στενού κύκλου ανθρώπων.