Κινηματογραφος

Η σιωπηλή καμαριέρα: Ευγένεια που σκλαβώνει

Nεαρή Κολομβιανή οικιακή βοηθός δουλεύει για λογαριασμό πλούσιας οικογένειας από τη Βαρκελώνη

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 925
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για την ταινία Η σιωπηλή καμαριέρα, σε σκηνοθεσία Μιγκέλ Φάους και πρωταγωνιστές τους Πάουλα Γκριμάλντο, Αριάντνα Γκιλ, Λουίς Μπέρμεχο

Nεαρή Κολομβιανή οικιακή βοηθός, που δουλεύει για λογαριασμό πλούσιας οικογένειας από τη Βαρκελώνη, αναλαμβάνει τον καθαρισμό και τη φύλαξη της εξοχικής κατοικίας τους που βρίσκεται στην Κόστα Μπράβα.

«Σκληρή δουλειά και διακριτικότητα» είναι το δίπτυχο εντολής-συμβουλής που δίνει η κυρία του σπιτιού, η οποία είναι ιδιοκτήτρια γκαλερί, στη νεαρή μετανάστρια από την Κολομβία. Ο Μιγκέλ Φάους, σκηνοθέτης του «Ο θάνατος του Δον Κιχώτη» παραδίδει μια μελετημένη ταξική αλληγορία, που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε «Παράσιτα» και «Τετράγωνο». Η ιδέα που κυοφορεί το σενάριο, μέσω της προσπάθειας της –όχι πάντα αθώας ή άμοιρης ευθυνών– ηρωίδας να αποκτήσει την επιθυμητή άδεια παραμονής στη Γη της Επαγγελίας (εδώ η Ισπανία) λαμβάνει χαρακτηριστικά μιας σφοδρής σύγκρουσης ανάμεσα στο παλιό και το νέο, το ξεπερασμένο και το επαναστατικό. Οι πολλοί θεατές ίσως σταθούν στο εύκολο σχήμα «πλούσιος και φτωχός», αλλά έτσι θα χάσουν το βασικό point της ταινίας, που αφορά τη μελέτη της πορείας της ίδιας της ανθρωπότητας, η οποία οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς την απόλυτη παρακμή και την κυριαρχία του κυνισμού.