Η φύση του έρωτα: Η ερωτική επιθυμία είναι ζωή

Η Σοφία, σαραντάχρονη καθηγήτρια φιλοσοφίας στο Μόντρεαλ που ζει μια τακτοποιημένη και ήρεμη ζωή με τον σύντροφό της Ξαβιέ (με τον οποίο κοιμούνται σε χωριστά κρεβάτια), αναλαμβάνει την ανακαίνιση του εξοχικού τους στο Κεμπέκ. Ο τοπικός εργολάβος της περιοχής είναι ο γοητευτικός Σιλβέν και ανάμεσα σε εκείνον και τη Σοφία δημιουργείται μια εκρηκτική σχέση, που βάζει σε δοκιμασία τη συνειδητοποιημένη γυναίκα.

Η σκηνοθέτιδα Μόνια Τσόκρι (και ηθοποιός του Ντενί Αρκάν, αλλά και του Ξαβιέ Ντολάν στα «Λόρενς για πάντα», «Φανταστικές αγάπες») κάνει εδώ το ντεμπούτο της πίσω από την κάμερα, ενώ κρατά παράλληλα έναν μικρό δεύτερο ρόλο στην ταινία. Η ταινία ξεκινά με μια ερώτηση-παγίδα της Σοφίας προς τον σύντροφό της όταν στο φιλικό δείπνο που είχαν με φίλους, εμφανίστηκε μια γοητευτική άγνωστή τους Γαλλίδα: «Θα πήγαινες μαζί της», ρωτά η… άνετη Σοφία τον Ξαβιέ, βάζοντάς του δύσκολα, αλλά εκείνος ξεγλιστρά αφού είναι ικανός χειριστής του λόγου.

Στην επόμενη σκηνή, όμως, που η Σοφία συναντά τον σέξι εργολάβο, το πράγμα βγαίνει εκτός ελέγχου. Η έκπληκτη καθηγήτρια που διδάσκει στους φοιτητές της τα πάντα γύρω από τη φιλοσοφία του έρωτα με τις αναφορές στους κλασικούς Πλάτωνα, Σοπενχάουερ κ.ά., μαζί με την αυτοσυγκράτησή της χάνει και την κριτική ικανότητά της στο να δει τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Η μέχρι πρότινος δυναμική ακαδημαϊκός, μετατρέπεται σε άβουλο αντικείμενο του πόθου για τον Σιλβέν ο οποίος ζει ταπεινά, χωρίς ιδιαίτερες πνευματικές ανησυχίες και απολαμβάνοντας την ομορφιά της φύσης στην καθημερινότητά του. Ο κόσμος του, αν και ξένος, είναι μια νέα ανακάλυψη για τη Σοφία που αποφασίζει να ρισκάρει. O πλατωνικός έρωτας βασίζεται στη ματαίωση, λέει σε κάποια από τα μαθήματά της η ηρωίδα. Είναι μία από τις φιλοσοφικές αρχές της που θα δοκιμαστούν έντονα λόγω του έρωτά της για τον «πραγματιστή» εργολάβο που θα της βάλει δύσκολα στο πώς να βρει νέους κανόνες λειτουργίας στη ζωή της. Κωμικό, απλό και συνάμα δηκτικό, αρκετά τολμηρό όταν οι καταστάσεις ζορίζουν και με ένα θαυμάσιο γυναικείο πορτρέτο, το φιλμ δεν μιλά τόσο για τη δύναμη του έρωτα όσο για την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της, καθώς και για τη δυστοκία συνύπαρξης δύο κόσμων που τους χωρίζει αγεφύρωτο κενό.