Στράτος Τζίτζης: Η έμπνευση μου για την ταινία «Έχω κάτι να πω» ήταν καθαρά βιωματική
Η τελευταία ταινία του Στράτου Τζίτζη, «Έχω κάτι να πω», σε παραγωγή της Steficon Films, μόλις ολοκληρώθηκε και έχει έτοιμο το πρώτο της θεατρικό τρέιλερ. Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του σκηνοθέτη και τις εμπειρίες γύρω από τη συγγραφή του, η ταινία είναι μία αυτοσαρκαστική κωμωδία ενός σκεπτόμενου ανθρώπου, που παρόλες τις αναποδιές και τα ευτράπελα που αντιμετωπίζει, αυτός επιμένει να στοχάζεται. Όπως δήλωσε ο σκηνοθέτης στην AthensVoice, «Η έμπνευση μου για αυτήν την ταινία ήταν καθαρά βιωματική, καθώς βρέθηκα εγώ ο ίδιος στο σημείο να έχω έτοιμο ένα φιλοσοφικό σύγγραμμα, μετά από 25 χρόνια ενασχόλησης με φιλοσοφικά θέματα».
Σύμφωνα με τον Στράτο Τζίτζη, η ταινία έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία: «Όλον αυτόν τον καιρό μελετούσα και έγραφα παράλληλα με την (όχι και ιδιαίτερα πετυχημένη) κινηματογραφική μου σταδιοδρομία. Είχα στο ενεργητικό μου πέντε μεγάλου μήκους ταινίες, οι οποίες, παρόλο που αγαπήθηκαν από το κοινό τους, δεν μου έφεραν κάποια ξεχωριστή διάκριση, ούτε καμία οικονομική άνεση. Παρέμενα φτωχός και γεμάτος ιδέες, σαν εικοσάρης. Όταν ετοίμασα το βιβλίο, αντιλήφθηκα ότι πολύ δύσκολα θα βρισκόταν εκδότης για κάτι που προερχόταν από κάποιον άσχετο με τον ακαδημαϊκό χώρο. Όμως δεν μπορούσα να εγκαταλείψω την προσπάθεια γιατί πίστευα —και πιστεύω— ότι έχω κάτι να πω με αυτό, και το οποίο τελικά εκδόθηκε, από τις εκδόσεις Ευρασία».
Στράτος Τζίτζης, Αντίνοος Αλμπάνης στα γυρίσματα
Πέντε χρόνια μετά την ταινία του «NightOut» (2018), ο Στράτος Τζίτζης αποφάσισε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το έργο του «Έχω κάτι να πω», το οποίο είχε γράψει κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν μέσα στο καλοκαίρι του 2023, όμως, ενώ είχε καύσωνα, ο ίδιος μας είπε πως το «κλίμα» ήταν πολύ καλό: «Το κέφι, η πλάκα και το κουράγιο μάς κράτησε ενεργούς μέχρι το τέλος. Το συνεργείο ήταν κυρίως νέα παιδιά, χωρίς μεγάλη εμπειρία σε μεγάλου μήκους ταινίες, αλλά ανταποκρίθηκαν με το παραπάνω στην πρόκληση. Οι ηθοποιοί ήταν αστέρια, ένα κι ένα. Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερός που είχα μια τέτοια ομάδα, όπως και τη στήριξη του παραγωγού, Μιχάλη Σαραντινού, σε μια ταινία που δεν είχε πάρει λεφτά από το ΕΚΚ και είχε μόνο τη χρηματοδότηση της ΕΡΤ».
Ο Στράτος Τζίτζης, που είχε συνεργαστεί ξανά με τον Αντίνοο Αλμπάνη στην ταινία «45 Τετραγωνικά» (2010), αποφάσισε να επικοινωνήσει μαζί του όταν δεν έβρισκε κάποιον άλλο κατάλληλο να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Στην αρχή ήταν επιφυλακτικός, καθώς θεωρούσε πως ο Αλμπάνης ήταν κάπως νέος για το ρόλο και τύπος «ζεν πρεμιέ». Όταν, όμως, ο Τζίτζης εξέφρασε στον ηθοποιό αυτές του τις ανησυχίες, εκείνος του είπε: «Στράτο, μπορούμε να με μεγαλώσουμε και να αλλάξω και να γίνω ό,τι θες. Είμαι ηθοποιός και τα κάνω όλα, αρκεί το έργο να έχει κάτι να μου πει», κάνοντας τον σκηνοθέτη να αλλάξει γνώμη.
Στράτος Τζίτζης με το ομώνυμο βιβλίο του σκηνοθέτη
Στην ταινία συμπρωταγωνιστούν οι: Ζέτα Δούκα, Γιάννης Ζουγανέλης, Βίβιαν Κοντομάρη, Χρήστος Σαπουντζής, Ματίλντα Τζίτζη και Αναστασία Δέλτα. Στους δεύτερους ρόλους παίζουν οι: Φένια Αποστόλου, Έλενα Χαραλαμπούδη, Κώστας Φιλίππογλου, Χάρης Χιώτης, Τίτος Γρηγορόπουλος, Αλεξάνδρα Ζώη, κ.α.
Συμμετέχουν, επίσης, γνωστές προσωπικότητες της δημόσιας σφαίρας, όπως οι: Πέτρος Τατσόπουλος, Ίκαρος Μπαμπασάκης, Βίκυ Φλέσσα, Φαίδων Κυδωνιάτης, Γιώργος Κουτλής και Λάκης Γαβαλάς.
Εμφάνιση κάνουν και πρωταγωνιστές προηγούμενων ταινιών του Στράτου Τζίτζη, όπως οι Μαρία Ζορμπά, Έφη Λογγίνου, Αλέκος Συσσοβίτης, Θοδωρής Αθερίδης, Γιώργος Χρανιώτης, Βασιλική Τρουφάκου, Γιώργος Καραμίχος, Φίλιππος Σοφιανός, Μπάμπης Χατζηδάκης και Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους.
Το τραγούδι της ταινίας είναι μια συνεργασία των Turboflow3000 και της Sci-Fi River. Στο soundtrack συμμετέχουν με τραγούδια τους οι: Γιάννης Αγγελάκας, Ταφ Λάθος, Παιδί Τραύμα, Turboflow3000, Ghetto Queen, Fundracar, κ.α.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
