Κινηματογραφος

Back to Black: Έιμι Γουάινχαουζ, μια καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και αυτοκαταστροφική προσωπικότητα

Η ταινία της Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον δεν προσφέρει τίποτα νέο σε επίπεδο πληροφορίας σε μια οριακά επιφανειακή και «εύκολη» βιογραφία

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 912
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική για την ταινία «Back to Black», σε σκηνοθεσία Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον για τη ζωή της Έιμι Γουάινχαουζ

Η ζωή της Έιμι Γουάινχαουζ από τις μέρες που ήταν ακόμη άγνωστη μέχρι την εποχή της καταξίωσής της με το πρώτο θρυλικό της άλμπουμ, που κέρδισε 5 βραβεία Γκράμι, και τον τραγικό της θάνατο σε ηλικία μόλις 27 ετών. 

Η Αμερικανίδα σκηνοθέτρια Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον («Nowhere Boy») παρουσιάζει τη Γουάινχαουζ ως μια ξεχωριστή, ιδιοφυή (σχεδόν αυτόφωτη) μουσικό, αλλά και σαν μια τρομερά ευάλωτη συναισθηματικά –ο έρωτας της για τον Μπλέικ σε πρώτο επίπεδο σημαδεύει σχεδόν ολοκληρωτικά τη ζωή της όπως δείχνει το φιλμ– και αυτοκαταστροφική γυναίκα. H ταινία δεν προσφέρει τίποτα καινούργιο σε επίπεδο πληροφορίας (ο εθισμός σε αλκοόλ και ουσίες της Έιμι, το εκρηκτικό ταμπεραμέντο και η μοιραία σχέση με τον λάθος άντρα), σε μια οριακά επιφανειακή και «εύκολη» βιογραφία που επιλέγει συμβατικές λύσεις όταν το δράμα ζορίζει, χωρίς πάντως καμιά αιχμή είτε για τη μουσική βιομηχανία είτε για τον ρόλο των γονιών της στη ζωή της.

Οι καλές ερμηνείες της Μαρίσα Αμπέλα («Industry») ως Έιμι και κυρίως των δεύτερων ρόλων (η θαυμάσια Λέσλι Μάνβιλ στον ρόλο της γιαγιάς της μουσικού που την υπεραγαπούσε) προσφέρουν πόντους στο έργο που έχει πλούσιο παρασκήνιο γύρω από το πώς εμπνεύστηκε η Γουάνχαουζ τις μεγαλύτερες επιτυχίες της.