Sandra Hüller - Oscars 2024: Είναι το κρυφό φαβορί; - Ποια είναι η Γερμανίδα ηθοποιός
Το Χόλυγουντ παρακολουθεί τη Sandra Hüller (Σάντρα Χίλερ) εδώ και χρόνια. Τον Οκτώβριο του 2023 έγινε εξώφυλλο στο Hollywood Reporter, διάκριση για μία ηθοποιό από τη Γερμανία. Στην Ελλάδα το ευρύ κοινό τη γνώρισε από την πρωτότυπη ταινία «Τόνι Έρντμαν» της Μάρεν Άντε, αλλά και από τη «Ζώνη Ενδιαφέροντος» του Βρετανού σκηνοθέτη Τζόναθαν Γκλέιζερ, στην οποία η Sandra Hüller (Σάντρα Χίλερ) υποδύεται τη σύζυγο του Ρούντολφ Ες, διοικητή του στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Άουσβιτς.
Η Sandra Hüller (Σάντρα Χίλερ) είναι υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην «Ανατομία μίας Πτώσης».
Ξεχωριστή ήταν όμως η ερμηνεία της στην «Ανατομία μίας Πτώσης» σε σκηνοθεσία Ζιστίν Τριέ, ένα χιτσκοκικό θρίλερ που διαδραματίζεται στις γαλλικές Άλπεις. Για τον συγκεκριμένο ρόλο η Sandra Hüller (Σάντρα Χίλερ) τιμήθηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου (EFA), ήταν υποψήφια για «Χρυσή Σφαίρα», ενώ μόλις πρόσφατα πρόσθεσε στη συλλογή της το γαλλικό Βραβείο Σεζάρ. Στις Κάννες βραβεύθηκαν τόσο η «Ανατομία μίας Πτώσης» (Χρυσός Φοίνικας), όσο και η «Ζώνη Ενδιαφέροντος» (Μέγα Βραβείο). Το «ατού» της Γερμανίδας ηθοποιού είναι οι αντισυμβατικοί ρόλοι, που υποδηλώνουν υπαρξιακά αδιέξοδα, ψυχολογικά όρια, αποκλίνουσες συμπεριφορές. Πολλές φορές διανθίζει την ερμηνεία της με κωμικά στοιχεία, υπαινιγμούς και αμφισημίες ή «παίζει» με γυναικεία στερεότυπα. Παλαιότερα είχε δηλώσει, κάπως αινιγματικά: «Το μέλλον είναι γένους θηλυκού. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν. Δεν έχω κάτι άλλω να προσθέσω σε αυτό…»
Sandra Hüller - Oscars 2024: Είναι το κρυφό φαβορί;
Η Sandra Hüller (Σάντρα Χίλερ) γεννήθηκε το 1978 στο Φριντριχρόντα, στo ανατολικογερμανικό κρατίδιο της Θουριγγίας. Αφού διέπρεψε στη θεατρική ομάδα του σχολείου, μετακόμισε στο Βερολίνο με παρότρυνση των καθηγητών της και σε ηλικία μόλις 17 χρονών, λίγο μετά την πτώση του Τείχους, έγινε δεκτή στην Κρατική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών «Ερνστ Μπους». Παραμένει πιστή στο θέατρο, εκεί γνώρισε την πρώτη μεγάλη διάκριση ως «Ηθοποιός της χρονιάς» το 2010, εκεί επιστρέφει κάθε τόσο μετά από έναν ακόμη αντισυμβατικό κινηματογραφικό ρόλο.
Βέβαια, στη «Ζώνη Ενδιαφέροντος» η εμφάνιση της Γερμανίδας ηθοποιού δεν έχει κάτι το διφορούμενο. Διαφορετική περίπτωση είναι όμως η «Ανατομία μίας Πτώσης». Εδώ η Sandra Hüller (Σάντρα Χίλερ) υποδύεται μία Γερμανίδα συγγραφέα, που ζει σε ένα γραφικό σαλέ στις γαλλικές Άλπεις, μαζί με τον σύζυγό της Σάμουελ και τον εντεκάχρονο γιο τους Ντάνιελ. Το φαινομενικό ειδύλλιο μόνο ειδύλλιο δεν είναι και όταν ο Σάμουελ βρίσκεται νεκρός στο χιόνι, πολλοί υποψιάζονται ότι έπεσε θύμα οικογενειακής βίας. Μπορεί η σύζυγός του να τον έριξε στο κενό; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Η σκηνοθέτις Ζιστίν Τριέ διαπρέπει στην τεχνική του παράλληλου μοντάζ και παρεμβάλλει σκηνές που διαφέρουν ως προς τον τόπο και τον χρόνο, αλλά δεν δίνουν οριστική απάντηση. Ένα συζυγικό καυγαδάκι, μία μητρική παρηγοριά στο φοβισμένο αγόρι, ένα ξέσπασμα στην ανάκριση μπορεί να ερμηνευθούν ως ενδείξεις ενοχής, αλλά και αθωότητας.
Είναι η λογική συνέχεια σε μία κινηματογραφική καριέρα, που είχε ξεκινήσει το 2006 με την ταινία «Ρέκβιεμ» του Χανς Κρίστιαν Σμιτ. Εκεί η Sandra Hüller (Σάντρα Χίλερ) υποδύεται μία φοιτήτρια με επιληπτικές κρίσεις, που αναγκάζεται από την οικογένειά της να υποστεί οδυνηρές τελετές εξορκισμού. Ήταν μία ερμηνεία που τιμήθηκε με Ασημένια Άρκτο Α' Γυναικείου Ρόλου στην Μπερλινάλε, κάτι ασφαλώς ασυνήθιστο για μία πρωτοεμφανιζόμενη στα κινηματογραφικά πλατό.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, παραλαμβάνοντας το Ευρωπαϊκό Κινηματογραφικό Βραβείο (EFA) στο Βερολίνο για την «Ανατομία μίας Πτώσης», η Sandra Hüller (Σάντρα Χίλερ) παρακάλεσε το κοινό να τηρήσει ενός λεπτού σιγή «για την ειρήνη», όπως είπε. Άλλος ένας υπαινιγμός, αλλά χωρίς κάτι διφορούμενο αυτή τη φορά. Όπως εξηγεί η Γερμανίδα ηθοποιός «έχω την τύχη να εργάζομαι σε μία εποχή ειρήνης, κι εσείς το ίδιο. Αλλά αυτή τη στιγμή που μιλάμε πολύς κόσμος δεν έχει την ίδια τύχη. Πρέπει όλοι μαζί να εργαστούμε για να το επιτύχουμε αυτό…».
Δεν διακρίνεται μόνο για τη διεισδυτική κοινωνικοπολιτική ματιά του και τη μυθιστορηματική αφηγηματική στιβαρότητά του, αλλά και για τα συναισθήματα στις ταινίες του
19°
