Γιώργος Λάνθιμος - Έμα Στόουν: Μίλησαν για το «Poor Things», τον κινηματογράφο και τη δημιουργική συνεργασία τους σε νέα συνέντευξη.
Σε μια από τις αποδοτικότερες συνεργασίες του σύγχρονου κινηματογράφου εξελίσσεται η σχέση του Γιώργου Λάνθιμου με την Έμα Στόουν. Η Αμερικανίδα ηθοποιός και ο Έλληνας σκηνοθέτης έχουν συνεργαστεί στο «Ευνοούμενη», τη μικρού μήκους ταινία «Βληχή» και το «Kinds of Kindness», μια κωμική ανθολογία που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο χρόνο, ενώ το διάστημα αυτό απασχολούν την επικαιρότητα μέσα από τη μεγάλη κριτική και εισπρακτική επιτυχία του «Poor Things».
η τολμηρή κωμωδία επιστημονικής φαντασίας βρίσκει την Έμα Στόουν στον ρόλο της Μπέλα Μπάξτερ, μιας γυναίκας στο βικτοριανό Λονδίνο την οποία επανέφερε στη ζωή ένας επιστήμονας (Γουίλεμ Νταφόε) αφού πνίγηκε.
Καθώς η ηρωίδα ήταν έγκυος εκείνη την εποχή, ο εγκέφαλος του αγέννητου εμβρύου της εισάγεται στο κρανίο της. Στη συνέχεια, η Μπέλα ανακαλύπτει τον κόσμο ως παιδί στο σώμα ενός ενήλικα: το φύλο, το φαγητό και τους περιορισμούς της ζωής υπό την πατριαρχία.
Για την Έμα Στόουν, η έλλειψη παρελθόντος του ρόλου ήταν κάτι σπάνιο. «Συνήθως σκέφτεσαι πώς έγιναν το άτομο που είναι και γιατί μιλούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο», λέει. «Αλλά με τη Μπέλα, ήταν μια εφεύρεση. Ήταν απελευθερωτικό. Δεν υπήρχε σωστό ή λάθος».
Πριν πεθάνει ο Γκρέι το 2019, ο μυθιστοριογράφος έκανε στον Λάνθιμο μια περιοδεία στη Γλασκώβη και του παραχώρησε τα δικαιώματα, αφού είδε τον «Κυνόδοντα» σε DVD. Στη συνέντευξη επισημαίνεται ότι ο «Κυνόδοντας», όπως και το «Poor Things», αφορά την καθυστερημένη ενηλικίωση μιας γυναίκας.
«Δεν σκέφτηκα τους παραλληλισμούς μέχρι να κάνουμε την ταινία», σχολιάζει ο Λάνθιμος. «Το είδα ως μια πολύ διαφορετική ιστορία».
Ενώ το «Ευνοούμενη» χρησιμοποιούσε φυσικό φως και μια πραγματική εξοχική κατοικία, το «Poor Things» ξετυλίγεται σε περίτεχνα, απόκοσμα ηχητικά σκηνικά με τοίχους LED, μινιατούρες και ματ πίνακες εμπνευσμένους από τους Πάουελ και Πρεσμπέργκερ.
Η συζήτηση στρέφεται στο πώς, στην προπαραγωγή, ο Λάνθιμος χρησιμοποίησε την πλατφόρμα Unreal Engine και εξερεύνησε τα σκηνικά μέσω εικονικής πραγματικότητας.
«VR;» λέει η Στόουν, εντελώς μπερδεμένη. «Ναι», λέει ο Λάνθιμος. «Δεν ήξερε, όπως μπορείτε να ακούσετε από τη φωνή της». «Τέρας!», απαντά η ηθοποιός γελώντας. «Δε μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία». «Ήταν μια κατασκευή πολύ μεγάλης κλίμακας», λέει. «Ήταν σημαντικό να γνωρίζουμε ποιες ήταν οι δυνατότητες». «Α, ήταν;», λέει με σαρκασμό. «Ήταν χρήσιμο;». «Πολύ χρήσιμο», λέει. «Λοιπόν, θα μπορούσε να ήταν χρήσιμο και σε εμένα!», αναφωνεί εκείνη. «Θυμάστε πότε θέλατε ένα παράδειγμα διαφωνίας; Λοιπόν, ορίστε».
Θα προτιμούσε ο σκηνοθέτης να εγκλιματίζονται οι ηθοποιοί μαζί του ή αναζητά συνεργάτες που να μοιράζονται το όραμά του;
«Δεν μπορεί ποτέ να είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά πρέπει να δεις ορισμένα πράγματα με παρόμοιο τρόπο», λέει ο Λάνθιμος. «Πρέπει να μπορείς να χρησιμοποιείς την προσωπικότητά τους και αυτό εμπλουτίζει τη δημιουργικότητά σου επίσης, γιατί διαφορετικά θα έκανες πράγματα μόνος σου. Πρέπει να βρεις ανθρώπους που θα σε πάνε σε αυτό το άλλο μέρος που δεν έχεις βρεθεί ποτέ».
Καθώς κάνουν περισσότερες ταινίες μαζί, θα είναι ευκολότερο ή πιο δύσκολο να βρουν αυτές τις εκπλήξεις;
«Και τα δύο», λέει η Στόουν. «Είναι πιο εύκολο στο ότι έχουμε μια στενογραφία. Αλλά είναι πιο δύσκολο με την έννοια ότι θέλουμε να βρούμε νέες σφαίρες και τρόπους να κάνουμε πράγματα. Και έτσι…». Κάνει μια παύση. «Αυτό δεν είναι πιο δύσκολο. Είναι ευκολότερο… Γίνεται όλο και καλύτερα!». Προσθέτει, «Θα κάνω τα πάντα με τον Γιώργο». «Θα κάνω τα πάντα μαζί της», απαντά με τη σειρά του ο Έλληνας σκηνοθέτης. (Με πληροφορίες του Dazed)
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
12°
