Σε μια μουντή πόλη του ευρωπαϊκού βορρά, ένας μοναχικός εργάτης με θέματα αλκοολισμού γνωρίζει μια νεαρή γυναίκα που ζει μόνη με τον σκύλο της. Οι πορείες τους θα συγκλίνουν κάποια στιγμή, παρότι η θεά τύχη δεν θα τους φερθεί με τον καλύτερο τρόπο.
Με τον παροιμιώδη μινιμαλισμό του, που αγγίζει τα όρια του βωβού σινεμά, ο τρομερός Φινλανδός Άκι Καουρισμάκι μεγαλουργεί ξανά με ένα ποίημα ανθρωπιάς και αβίαστης συγκίνησης. Τίποτε δεν είναι περιττό σε τούτη την εξαίσια δραμεντί, που έρχεται σαν συνέχεια του ουμανιστικού σύμπαντος του σκηνοθέτη ο οποίος ξεκίνησε με ταξικό πρόσημο στα 80s («Σκιές στον παράδεισο», «Άριελ», «Η γυναίκα με τα σπίρτα») πριν μεταβληθεί σταδιακά σε ένα σπάνιο σύνολο από μικρές ανθρώπινες βινιέτες που θίγουν το ζήτημα της μοναξιάς. Στα ουμανιστικά «Πεσμένα φύλλα», που τιμήθηκαν με το βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, η σύζευξη μελαγχολίας και χιούμορ προσφέρουν στιγμές μοναδικής απόλαυσης. Τα εσκεμμένα παλιομοδίτικα πλάνα και οι μελοδραματικές σφήνες κουμπώνουν τέλεια με τα σινεφιλικά (αμέτρητες οι κινηματογραφικές αφίσες που συναντάμε σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του φιλμ) κλεισίματα του σκηνοθέτη προς τον θεατή, κάνοντάς τον κοινωνό σε μια ακόμη ιδιοσυγκρασιακή φιλμική τελετουργία.
10°
