Ποιος θυμάται σήμερα τον πρώτο Οπενχάιμερ της μεγάλης οθόνης;

Διανύουμε πλέον, κινηματογραφικά, την εβδομάδα Οπενχάιμερ, καθώς σήμερα κάνει πρεμιέρα η πιο πολυαναμενόμενη ταινία της χρονιάς. Ήδη το νέο φιλμ του Κρίστοφερ Νόλαν αποσπά διθυραμβικές κριτικές, όπου προβάλλεται. Ποιος όμως θυμάται σήμερα την πρώτη απόπειρα του Χόλιγουντ να αναφερθεί στην προσωπικότητα του επιστήμονα που άλλαξε το ρου του 20ού αιώνα;

Στα τέλη της δεκαετίας του '80, σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου εκείνη την εποχή Ρόλαντ Τζόφε, ήρθε στις κινηματογραφικές αίθουσες μια ταινία εμπνευσμένη από το παρασκήνιο γύρω από  την κατασκευή της ατομικής βόμβας. Η ταινία στα αγγλικά είχε τίτλο «Fat man and little boy», ενώ στις ελληνικές αίθουσες είχε προβληθεί ως «Οι άνθρωποι της σκιάς», πρωταγωνιστούσε ο τεράστιος Πολ Νιούμαν σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες ρόλους της ύστερης καριέρας του και αποτύπωνε πολύ παραστατικά το ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής.

Το story ενδεικτικό: Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην απομονωμένη έρημο του Νέου Μεξικού υλοποιείται η προσπάθεια για την κατασκευή της ατομικής βόμβας. Στην ταινία ο μοναδικός Πολ Νιούμαν είναι ο στρατηγός Λέσλι Γκρόουβς. Ο Ντουάιτ Σουλτζ είναι ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, ο λαμπρός επιστήμονας που προσπαθεί να εκπληρώσει αυτή την τρομακτική αποστολή.

Παράλληλα η Μπόνι Μπεντέλια, ο Τζον Κιούζακ, η Λόρα Ντερν και η Νατάσα Ρίτσαρντσον πρωταγωνιστούν σε αυτή την καθηλωτική περιπέτεια που ουσιαστικά αναπαριστά ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της ιστορίας. Το κεφάλαιο που είχε σαν επίλογο μια έκρηξη και ένα μανιτάρι που άλλαξε για πάντα ολόκληρο τον κόσμο.

Δεν ήταν μια ταινία εστιασμένη στη βιογραφία του επιστήμονα Οπενχάιμερ, αλλά στο παρασκήνιο γύρω από τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που πλαισίωσαν εκείνη την κομβική στιγμή του 20ού αιώνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ρόναλντ Τζόφε ήταν ο σκηνοθέτης της ταινίας «The killing Fields» που το 1985 κέρδισε 3 Όσκαρ, καθώς και του «The Mission», με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, το οποίο πήρε βραβείο στο Φεστιβάλ Κανών το 1986.

«Οι άνθρωποι της σκιάς» ήταν μια ταινία που δεν δημιούργησε τον αντίκτυπο που όπως φαίνεται καλλιεργεί το τωρινό δημιούργημα του Κρίστοφερ Νόλαν, δεν ανήκει στις αλησμόνητες στιγμές του Πολ Νιούμαν, δεν θεωρείται καν σημείο αναφοράς στην εργογραφία γύρω από τα πεπραγμένα της ταραγμένης δεκαετίας του ‘40. Παρ’ ολ’ αυτά αποτελεί μια εξόχως θαρραλέα απόπειρα των μεγάλων στούντιο να ανθολογήσουν κινηματογραφικά το κλίμα γύρω από το οποίο κατασκευάστηκε η ατομική βόμβα, πλαισιωμένο από ποικίλους χαρακτήρες, περιλαμβανομένου και του ιδιοφυούς επιστήμονα με το όνομα Ρόμπερτ Οπενχάιμερ.