Αυτά που δεν λέγονται: Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς

Δύο νέοι άνθρωποι που είναι κρυφά ερωτευμένοι μεταξύ τους, συναντιούνται καθημερινά στο πάρκο σκύλων. Ένας άντρας δυσκολεύεται να ξεπεράσει το διαζύγιό του. Τρεις φίλες ηθοποιοί συναντιούνται στην ίδια οντισιόν. Ένας ώριμος καθηγητής έχει δεσμό με μια πρώην φοιτήτριά του. Ένας άπιστος σύζυγος μαθαίνει πως η έγκυος γυναίκα του έχει ανακαλύψει την «παράνομη» σχέση του.

Πέντε τρυφερές ιστορίες από τη σύγχρονη Ισπανία και τη Βαρκελώνη παρουσιάζονται με χιούμορ αλλά και δυνατές στρώσεις μελαγχολίας, στη κατά διαστήματα σπαρταριστή σπονδυλωτή κωμωδία χαρακτήρων που υπογράφει ο Σεσκ Γκάι, σκηνοθέτης των «Τρούμαν» και «Οι γείτονες από πάνω». Σχεδόν όλη η εθνική Ισπανίας πρωτοκλασάτων ηθοποιών συμμετέχει στο έργο που μοιραία, όπως συμβαίνει στα περισσότερα σπονδυλωτά φιλμ, χαρακτηρίζεται από άνισες ιδέες. Πάντως η στρωτή αφήγηση του Γκάι δεν επιτρέπει χαοτικές διαφορές μεταξύ των 5 σκετς. Άλλωστε κάθε μία από τις χιουμοριστικές ιστορίες του φιλμ «Αυτά που δεν λέγονται» έχει ένα θέμα (απιστία, ματαιοδοξία, ανασφάλεια κ.λπ.) που βρίσκεται κάτω από την κυρίαρχη ιδέα της υπερτιμημένης αλήθειας και της σημασίας να μην αποκαλύπτεται σε κάποιες καταστάσεις.