Αγάπη και μίσος: Γαλλική φλυαρία σε οικογενειακό φόντο

Η Αλίς είναι διάσημη θεατρική ηθοποιός και ο Λουί δάσκαλος και ποιητής. Τα δύο αδέλφια έχουν να μιλήσουν εδώ και πολλά χρόνια λόγω ενός ακατανόμαστου μίσους.

Ο άνισος Αρνό Ντεπλεσάν («Τα χρυσά μας χρόνια») σε άλλη μια ακραία δραματική ταινία του αφηγείται μια ιστορία που δεν έχει ξεκάθαρο στόχο, ενώ πολλές φορές κινείται στο όριο της γραφικότητας. Το μίσος που έχει η Αλίς για τον αδελφό της για περισσότερα από είκοσι χρόνια δεν είναι μόνο αδιανόητο αλλά και αδικαιολόγητο: κάποια στιγμή ούτε τα δύο αδέλφια δεν θυμούνται πότε και για ποιον λόγο ξεκίνησε το μίσος τους. Ο Γάλλος σκηνοθέτης δεν ενδιαφέρεται να μας δώσει τις ηθικές διαστάσεις του ζητήματος όσο να σκιαγραφήσει το προφίλ των κατεστραμμένων ηρώων του που πνίγονται για χρόνια στη μιζέρια τους. Κι ενώ δεν φαίνεται διέξοδος διαφυγής, η πρώτη χαραμάδα προς την ελπίδα έρχεται με το τροχαίο ατύχημα των ηλικιωμένων γονιών τους που φαίνεται να τους φέρνει ξανά κοντά. Ο Ντεπλεσάν ύπουλα ενισχύει το κλίμα αβεβαιότητας και αμφισημίας ρίχνοντας ματιές σε γεγονότα χωρίς ιδιαίτερη σημασία και με μια στρωτή αφήγηση πετυχαίνει να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή σε αρκετά υψηλό επίπεδο.