- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Η μικρή γοργόνα: Η ζωή είναι ωραία κάτω από το νερό
Κριτική για την ταινία του Ρομπ Μάρσαλ
Κριτική για την ταινία « Η μικρή γοργόνα» του Ρομπ Μάρσαλ με πρωταγωνιστές τους Χάλι Μπέιλι, Τζόνα Χάουερ-Κινγκ, Νταβίντ Ντιγκς, Οκουαφίνα, Μελίσα ΜακΚάρθι, Χαβιέρ Μπαρδέμ
Η επιθυμία της νεαρής γοργόνας Άριελ, κόρης του υπερπροστατευτικού βασιλιά της θάλασσας Τρίτωνα, είναι να βρεθεί για λίγες μέρες στον κόσμο των ανθρώπων. Παρότι ο πατέρας της της απαγορεύει να βγαίνει στον αφρό της θάλασσας, εκείνη κάνει του κεφαλιού της. Μαζί με τον κολλητό της Φούσκα, ένα δειλό ψάρι που τρέμει τους καρχαρίες, αγναντεύει με ζήλια τα πλοία που ταξιδεύουν στη θάλασσά τους και μια μέρα σε ένα από αυτά βλέπει για πρώτη φορά τον νεαρό πρίγκιπα Έρικ τον οποίο ερωτεύεται.
Όπως και στο ομώνυμο κινούμενο σχέδιο δύο διαστάσεων της Ντίσνεϊ, που βασίστηκε στο κλασικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και γνώρισε μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία το 1989, η live action εκδοχή του Ρομπ Μάρσαλ ακολουθεί πιστά την ίδια συνταγή παρεκκλίνοντας ελάχιστα από την πλοκή της αρχικής ταινίας. Μουσικά διαλλείματα με τα κλασικά τραγούδια (που οδήγησαν το φιλμ των 80s μέχρι τα Όσκαρ) σε νέες εκτελέσεις συνοδεύουν τη δράση, με την έμφαση φυσικά να δίνεται στις 2-3 πιο εντυπωσιακές σκηνές του φιλμ. Η τελική μάχη μεταξύ της Άριελ και του πατέρα της με την κακιά μάγισσα της θάλασσας Ούρσουλα, η σεκάνς του ναυαγίου, η μαγεία του θαλάσσιου κόσμου υπό τις νότες του οσκαρικού τραγουδιού των Άλαν Μένκεν και Χάουαρντ Άσμαν «Under the sea» αλλά και με τέσσερα ολόφρεσκα τραγούδια του σπεσιαλίστα Λιν-Μανουέλ Μιράντα, είναι κομμάτια ενός λειτουργικού συνόλου που επιχειρεί να κερδίσει όχι μόνο τους φαν της παλιάς ταινίας αλλά και το σημερινό κοινό. Προκείμενου να συμβεί αυτό ο έμπειρος Μάρσαλ («Σικάγο», «Η επιστροφή της Μέρι Πόπινς») παντρεύει το ψηφιακό θέαμα με το χιούμορ –λιγότερες πάντως οι αστείες σκηνές σε σχέση με το animation του 1989– και τονίζει στη δραματική ιστορία ενηλικίωσης της Άριελ όχι μόνο τον καταστροφικό παράγοντα των υπερπροστατευτικών γονιών, αλλά και τη σημασία συνάντησης και γόνιμης συνύπαρξης δύο ξένων κόσμων μακριά από τις οπισθοδρομικές αντιλήψεις –τόσο ο πατέρας της Άριελ όσο και η μητέρα του Έρικ μισούν τους κατοίκους του άλλου κόσμου– και τα παρωχημένα στερεότυπα των παλιών γενεών. Ο Χαβιέ Μπαρδέμ στον ρόλο του Τρίτωνα έχει την έπαρση ενός ανασφαλή και ξεροκέφαλου βασιλιά, με τις καλές και κακές στιγμές του το πρωταγωνιστικό ζευγάρι των Χάλι Μπέιλι (στα ξεχωριστά στοιχεία του έργου η παρουσία της νέας, σκουρόχρωμης Αριέλ της Ντίσνεϊ) και Τζόνα Χάουερ-Κινγκ, ενώ η Μελίσα ΜακΚάρθι ως Ούρσουλα-τεράστιο χταπόδι φέρνει τρομερό κέφι στα καρέ. Εκείνοι όμως που κλέβουν την παράσταση είναι ο κάβουρας Σεμπάστιαν, ο Φούσκας και ο χαζοβιόλης γλάρος. Χωρίς αυτούς, πιθανότατα να μην είχε λόγο ύπαρξης το φιλμ.