Χιου Χάντσον: Πέθανε ο σκηνοθέτης των «Δρόμων της Φωτιάς»
Ο Xιου Χάντσον ο οποίος σκηνοθέτησε το βραβευμένο με Όσκαρ καλύτερης ταινίας «Οι δρόμοι της φωτιάς», πέθανε σε ηλικία 86 ετών μετά από σύντομη ασθένεια.
Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε εκ μέρους της οικογένειάς του αναφέρεται: «Ο Χιου Χάντσον, 86 ετών, αγαπημένος σύζυγος και πατέρας, πέθανε στο νοσοκομείο Charing Cross στις 10 Φεβρουαρίου μετά από σύντομη ασθένεια. Αφήνει πίσω τη σύζυγό του, τον γιο του και την πρώτη του σύζυγο».
Ο Χάντσον ξεκίνησε την καριέρα του κάνοντας διαφημίσεις πριν πιάσει δουλειά στο πλευρό του Άλαν Πάρκερ ως δεύτερος σκηνοθέτης στην ταινία «Midnight Express».
Τρία χρόνια αργότερα το 1981, η ταινία του «Chariots of Fire», η οποία αφηγείται την ιστορία δύο Βρετανών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924, έγινε διεθνής επιτυχία. Πρόκειται για τον εβραϊκής καταγωγής Άγγλο Χάρολντ Έιμπραμς (1899-1978), που βιώνει τον κρυφό ρατσισμό των συμπατριωτών του και επιθυμεί τη συμμετοχή του στους Αγώνες, προκειμένου να... πάρει το αίμα του πίσω, και τον Σκωτσέζο θεολόγο Έρικ Λίντελ (1902-1945), που είναι από τη φύση του γρήγορος και θέλει να τιμήσει τον Θεό για το χάρισμα που του δώρισε. Και οι δύο αθλητές θα πετύχουν τον στόχο τους: Ο μεν Έιμπραμς θα κερδίσει τα 100 μ., ο δε Λίντελ τα 400 μ.
«Νομίζω ότι ο ο παραγωγός με επέλεξε επειδή διαισθάνθηκε ότι θα ταυτιζόμουν με τα θέματα της τάξης και της φυλετικής προκατάληψης», δήλωνε στον Guardian το 2012. «Με είχαν στείλει στο Ίτον επειδή η οικογένειά μου πήγαινε εκεί για πολλές γενιές, αλλά μισούσα όλη την προκατάληψη. Ο σεναριογράφος, ένα παιδί της εργατικής τάξης από το Merseyside, το καταλάβαινε επίσης απόλυτα. Έτσι ήταν μια προσωπική ιστορία για εμάς».
Το καλοκαίρι του 1981, ο Χιου Χάτσον τηλεφωνεί στον Βαγγέλη Παπαθανασίου και οι δυο τους συναντιούνται με τον Ντέιβιντ Πούτναμ. Ο θρύλος λέει ότι η αρχική επιλογή του σκηνοθέτη ήταν να χρησιμοποιήσει ένα παλαιότερο κομμάτι του Παπαθανασίου, το «L’ Enfant». Εκείνος ωστόσο τους έδωσε άλλη μια επιλογή, γράφοντας ένα καινούργιο κομμάτι. Για τον Χάτσον δεν υπάρχει δίλημμα: Χρησιμοποιεί στην εναρκτήρια σκηνή τη νέα σύνθεση του Παπαθανασίου, ενώ το «L' Enfant» χρησιμοποιείται σε άλλη σκηνή της ταινίας.
To μουσικό θέμα των τίτλων έμελλε να γίνει ένα παγκοσμίως ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και δημοφιλή κινηματογραφικά κομμάτια όλων των εποχών. Η μουσική χρησιμοποιήθηκε στην αρχή και στο τέλος, στην ίδια σκηνή, όπου οι δρομείς τρέχουν σε αργή κίνηση σε μία παραλία.
Η συνέχεια της καριέρας του
Ο Χάντσον είχε απορρίψει πολλές προτάσεις για κινηματογραφικές ταινίες πριν από την επιτυχία του «Chariots of Fire». Η επόμενη παραγωγή του ήταν η ταινία «Greystoke» - Ο θρύλος του Ταρζάν, Άρχοντα των Πιθήκων (1984), η οποία έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ και αποτέλεσε την τελευταία κινηματογραφική ερμηνεία του Ραλφ Ρίτσαρντσον, για την οποία ήταν υποψήφιος στα Όσκαρ του 1984 ως καλύτερος β' ανδρικός ρόλος. Η ταινία σημείωσε επιτυχία στο box office και στους κριτικούς.
Η επόμενη κινηματογραφική ταινία μεγάλου μήκους του Χάντσον ήταν η ταινία «Lost Angels» (1989), υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών του 1989. Η ταινία ήταν ένα δράμα με αμερικανική βάση, στο οποίο πρωταγωνιστούσαν ο Ντόναλντ Σάδερλαντ και ο Ad-Rock των Beastie Boys και αφορούσε την απογοητευμένη νεολαία στην Καλιφόρνια.
Το 2016 σκηνοθέτησε το δράμα εποχής «Altamira», με θέμα την ανακάλυψη των διάσημων ισπανικών σπηλαιογραφιών. Στην ταινία την οποία έπαιξαν ο Άντόνιο Μπαντέρας και ο Ρούπερτ Έβερτ ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος ανακαλύπτει το 1868 με τη βοήθεια ενός κυνηγού παλαιολιθικές σπηλαιογραφίες στην Αλταμίρα της Κανταβρίας, στη Βόρεια Ισπανία.
Στη προσπάθειά του να εκθέσει την ανακάλυψή του στον Ακαδημαϊκό κόσμο, συναντά τη δυσπιστία και το σκεπτικισμό των εμπειρογνωμόνων, που θεωρούν ότι πρόκειται για ένα καλοστημένο κόλπο, με στόχο το πλουτισμό και το ίδιον όφελος.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
7°
