«Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles»: Ταινία από γυναίκα σκηνοθέτη η καλύτερη όλων των εποχών - Ο «Πολίτης Κέιν» ήταν στην κορυφή για 40 χρόνια
Ταινία που σκηνοθέτησε μια γυναίκα επιλέχθηκε ως η καλύτερη όλων των εποχών από μια ομάδα ειδικών. Η ταινία «Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles», σε σκηνοθεσία της Σαντάλ Άκερμαν, βρέθηκε στην κορυφή της ψηφοφορίας Sight and Sound του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου.
Είναι η πρώτη φορά που ένα έργο που σκηνοθέτησε γυναίκα φτάνει στην πρώτη δεκάδα. Η δημοσκόπηση, η οποία διεξάγεται κάθε δεκαετία, έχει επικριθεί για έλλειψη ποικιλομορφίας.
Τη νικήτρια θέση κατείχε για 40 χρόνια ο Πολίτης Κέιν του Όρσον Γουέλς. Το 2012 την ξεπέρασε το Vertigo του Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Το Jeanne Dielman, που κυκλοφόρησε το 1975, είναι η ιστορία μιας βελγίδας χήρας που στρέφεται στην πορνεία για να τα βγάλει πέρα, αλλά σκοτώνει έναν από τους πελάτες της. Η ταινία διαρκεί σχεδόν τρεισήμισι ώρες.
Αν και δεν είναι τόσο γνωστή εκτός του κόσμου της κινηματογραφικής κριτικής όσο οι προηγούμενες νικήτριες, έχει επαινεθεί ως "αριστούργημα" και ως ένα πρωτοποριακό κομμάτι φεμινιστικής ταινίας.
Η Σαντάλ Άκερμαν, η βελγίδα σκηνοθέτης, πέθανε το 2015 σε ηλικία 65 ετών. Η Λίλιαν Κρόφορντ, κριτικός κινηματογράφου και συγγραφέας που συνέβαλε στην ψηφοφορία, δήλωσε ότι η ταινία ήταν το «βασικό κείμενο» του φεμινιστικού κινηματογράφου.
«Η Jeanne Dielman δεν είναι μια ταινία που θα έλεγα σε κάποιον που μπαίνει στον κινηματογράφο "Ω, αυτή είναι η πρώτη ταινία που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε"», δήλωσε στο BBC.
«Νομίζω ότι αν πρόκειται να δουλέψεις τη λίστα, ίσως να την κάνεις με αντίστροφη σειρά και κατά κάποιο τρόπο να χτίσεις προς αυτήν, γιατί είναι αρκετά δύσκολο να καλέσεις τους ανθρώπους να τη δουν.
«Αλλά με την ακαδημαϊκή έννοια και σκεπτόμενοι για τον κινηματογράφο και ενθαρρύνοντας περισσότερους ανθρώπους να αναζητήσουν τον πειραματικό κινηματογράφο, τις ταινίες γυναικών, και όσον αφορά την ιστορία του φεμινιστικού κινηματογράφου, αυτό είναι απολύτως το είδος του βασικού κειμένου».
Οι κριτικές που έχει αποσπάσει κατά διαστήματα τα βραβεία
Σε άρθρο της για το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, η Laura Mulvey, καθηγήτρια κινηματογραφικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Birkbeck, χαρακτήρισε την ψηφοφορία "ξαφνική ανατροπή".
«Τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ πια τα ίδια», έγραψε.
Η ψηφοφορία διεξάγεται από το περιοδικό Sight and Sound του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου κάθε δεκαετία από το 1952.
Στο παρελθόν έχει αντιμετωπίσει κριτική για την έλλειψη ποικιλομορφίας στους εμπειρογνώμονες που ερωτήθηκαν και στον κατάλογο των 100 καλύτερων ταινιών που επιλέχθηκαν.
Το 2012, η Jeanne Dielman ήταν μία από τις μόλις δύο ταινίες που σκηνοθετήθηκαν από γυναίκες που μπήκαν στον κατάλογο, μαζί με μία από έναν μαύρο σκηνοθέτη - το Touki Bouki του Djibril Diop Mambéty.
Με την πάροδο των ετών, ο αριθμός και η ποικιλομορφία των ατόμων που ερωτώνται έχουν αυξηθεί. Φέτος, ζητήθηκε από 1.639 κριτικούς, προγραμματιστές, επιμελητές, αρχειονόμους και ακαδημαϊκούς να επιλέξουν τις δέκα καλύτερες ταινίες τους.
Ο νικητής της προηγούμενης χρονιάς, το Vertigo, κατέλαβε τη δεύτερη θέση, ενώ ο Πολίτης Κέιν ήταν τρίτος.
Το Tokyo Story του Yasujirō Ozu ήρθε τέταρτο, ακολουθούμενο από το In the Mood for Love του Wong Kar Wai στην πέμπτη θέση.
Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)
Μια συνταξιούχος δασκάλα από τη Γεωργία παίρνει την απόφαση να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να εντοπίσει τα χαμένα ίχνη της τρανς ανιψιάς της.
Εκτός από την κριτική στην επιφανειακή showbiz και στα… τέρατά της, το βραβευμένο στις Κάννες σενάριο μετατρέπεται σε έναν κόλαφο για τη χωρίς νόημα ζωή
21°
