Κριτική ταινίας: Bones and all

H Μάρεν και ο Λι είναι δύο περιθωριακοί νέοι που τους ενώνει η κοινή δίψα και πείνα για ανθρώπινη σάρκα και αίμα. Η συνάντηση τους προκύπτει όταν η νεαρή κοπέλα εγκαταλείπεται από τον πατέρα της και επιχειρεί να βρει τα ίχνη της εξαφανισμένης εδώ και χρόνια μητέρας της. Ο απροσάρμοστος Λι ζει στα όρια καθώς κουβαλά κι εκείνος την προσωπική, σκοτεινή ιστορία του.

Ο Λούκα Γκουαντανίνο («Να με φωνάζεις με το όνομα σου») υπογράφει ένα στυλιζαρισμένο roadmovie με κανιβαλικές προθέσεις. Παρότι το αντισυμβατικό lovestory που περιγράφει διαθέτει κάποιες ενδιαφέρουσες σεναριακές ιδέες (η σύνδεση των δύο εραστών του περιθωρίου δεν οφείλεται μόνο στην κληρονομική βιολογική ανάγκη τους για ανθρώπινο αίμα αλλά και σε επίκτητα χαρακτηριστικά, όπως η δυνατή όσφρηση των «σαρκοφάγων» που αναγνωρίζονται με αυτό τον τρόπο μεταξύ τους) ο Ιταλός δεν πείθει απόλυτα για την τόλμη του έργου του. Είναι σαν το «Badlands» του Τέρενς Μάλικ να μεταφέρεται στον χώρο του σπλάτερ χωρίς όμως την ξεχωριστή εκείνη ματιά που θα έκανε το φιλμ αυθεντικό και –κυρίως– συναρπαστικό. Αντιθέτως, μοιάζει να χάνει το ενδιαφέρον του στο δεύτερο μέρος, όταν η πλοκή παίρνει μια αναμενόμενη εξέλιξη με αποκορύφωμα το πνιγμένο στο αίμα φινάλε.