Ke Huy Quan - Η γεμάτη ανατροπές ζωή του Αμερικανού ηθοποιού - Οι ρόλοι στις ταινίες «Goonies» και «Indiana Jones» - Η ολική επαναφορά με το «Everything Everywhere All at Once»
Πριν καν μπει στην εφηβεία ο δρόμος προς τη δόξα την περίοδο των 80’s ήταν ορθάνοιχτος. Οι ρόλοι του στις ταινίες «Goonies» και «Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο ναός του χαμένου θησαυρού» προμήνυαν λαμπρή καριέρα στο Χόλιγουντ. Μόνο που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν, όπως τα περίμενε. Ο λόγος για τον ηθοποιό Ke Huy Quan.
Από εκείνη την εποχή πέρασαν δεκαετίες μέχρι τελικά να κάνει το μεγάλο «comeback» με την ταινία «Everything Everywhere All at Once». Μιλώντας στον «Guardian» για τη ζωή και την καριέρα του ο γεννημένος στο Βιετνάμ Αμερικανός ηθοποιός δηλώνει ότι ακόμα τσιμπά τον εαυτό του για να δει αν είναι αλήθεια αυτό που ζει.
Ο κινηματογραφικός «Short Round» του Ιντιάνα Τζόουνς και «Data» του Goonies είναι σήμερα 51 ετών και εκτός των άλλων συμμετέχει στη δεύτερη σεζόν της σειράς Loki, που «τρέχει» η Marvel για το Disney+.
«Οι τελευταίοι 4 μήνες ήταν μοναδικοί» παραδέχεται και θυμάται την περίοδο που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την υποκριτική, όταν ήταν 20 ετών, καθώς το Χόλιγουντ δεν έδινε ρόλους σε Ασιάτες ηθοποιούς. Από τότε χρειάστηκε να περάσει πολύ καιρός μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Κάτι που έγινε μόλις το 2018, όταν είδε τη ρομαντική κωμωδία «Crazy Rich Asians».
Τότε ήταν που αποφάσισε να δοκιμάσει να επιστρέψει και πάλι στην υποκριτική. Προσέλαβε ατζέντη και το πρώτο σενάριο που ήρθε στα χέρια του ήταν το «Everything Everywhere All at Once». Η συγκεκριμένη ταινία έχει ξεπεράσει σε εισπράξεις παγκοσμίως τα 100 εκατομμύρια δολάρια και ο ρόλος που υποδύεται στο φιλμ δεν αποκλείεται να του χαρίσει και μια υποψηφιότητα στα φετινά Όσκαρ.
Η γέννηση στο Βιετνάμ, ο δρόμος της προσφυγιάς και η γνωριμία με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ
Γεννημένος από Κινέζους γονείς στην πόλη Χο Τσι Μιν, έφυγε από το Βιετνάμ σε ηλικία 7 ετών λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο. Μαζί του, όμως, δεν ήταν όλη η οικογένεια. Στον προσφυγικό καταυλισμό στο Χονγκ Κονγκ ήταν μαζί με τον πατέρα και τα 5 αδέλφια του. Η μητέρα του με τα υπόλοιπα τρία παιδιά της οικογένειας βρίσκονταν στη Μαλαισία. Η οικογένεια ενώθηκε έναν χρόνο μετά, το 1979. «Ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία» παραδέχεται.
Για τη ζωή στις ΗΠΑ που ακολούθησε, δήλωσε: «Ήμασταν πρόσφυγες. Κανείς δεν μας ήθελε. Δεν έπαιζαν μαζί μας στο σχολείο. Ο ρόλος, λοιπόν, σε μια από τις πιο μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες του 1984, έδωσε σε μένα και την οικογένειά μου ελπίδα, κουράγιο και αρκετή ελευθερία». Όπως αναφέρει, με τα χρήματα από τις ταινίες η οικογένειά του αγόρασε ένα σπίτι και αποπλήρωσε σημαντικό τμήμα από τα χρέη που είχαν συσσωρευτεί όλα αυτά τα χρόνια.
Σε ηλικία 12 ετών ζούσε στην Chinatown του Λος Άντζελες, όπου τον ανακάλυψε τυχαία η ομάδα παραγωγής του Ιντιάνα Τζόουνς. Ειδικότερα, όπως εξηγεί ο ίδιος, πήγε στην οντισιόν του «Short Round» για τον μικρότερο αδελφό του. Τελικά, όμως, πέρασε και αυτός από οντισιόν. «Θυμάμαι ότι δεν τα πήγα καλά, καθώς καταλάβαινα ελάχιστα αγγλικά εκείνη την περίοδο. Την επόμενη ημέρα μάς τηλεφώνησαν από το γραφείο του Σπίλμπεργκ» ανέφερε.
Τρεις εβδομάδες μετά ο Ke Huy Quan βρισκόταν στο αεροπλάνο για τη Σρι Λάνκα, όπου θα γίνονταν τα γυρίσματα της ταινίας. «Ήταν από τις πιο ευτυχισμένες περιόδους της ζωής μου» θυμάται στη συνέντευξή του στον «Guardian».
«Ο Σπίλμπεργκ ήταν ο πρώτος που έβαλε έναν Ασιάτη σε μπλοκμπάστερ του Χόλιγουντ» ξεκαθάρισε, γνωστοποιώντας ότι ο δημοφιλής Αμερικανός σκηνοθέτης συνεχίζει να του στέλνει κάθε χρόνο δώρα τα Χριστούγεννα. «Μου έδωσε την πρώτη μου δουλειά και τόσα χρόνια μετά, δεν με έχει ξεχάσει» συνέχισε, υπογραμμίζοντας: «Όποτε χρειάστηκα βοήθεια, ήταν πάντα εκεί.
Μιλώντας για τον Χάρισον Φορντ, σημείωσε ότι ο ηθοποιός έσπευσε να του μάθει κολύμπι, όταν κατάλαβε ότι δεν ήξερε να κολυμπά κατά τη διάρκεια παραμονής τους στην πισίνα του ξενοδοχείου στη Σρι Λάνκα στα διαλείμματα των γυρισμάτων για την ταινία «Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο ναός του χαμένου θησαυρού».
Όταν ο Ke Huy Quan άλλαξε το όνομά του δύο φορές
«Αισθανόμουν, πάντα, “αουτσάιντερ. Είχα πολλά προσωπικά θέματα» συνέχισε, υπογραμμίζοντας ότι όταν ενηλικιώθηκε και προσπαθούσε να συνεχίσει στην υποκριτική, άλλαξε το όνομά του σε «Jonathan Ke Quan».
«Ήθελα να αφομοιωθώ. Κάθε εβδομάδα γινόταν “μάχη” για να πουν το όνομά μου» τόνισε. «Όταν αποφάσισα να επιστρέψω στην υποκριτική, συνειδητοποίησα ότι αυτό ήθελα να γίνει με το όνομα που γεννήθηκα. Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα» πρόσθεσε.
Το 2024 ήταν η χρονιά του τρόμου, ζήσαμε τη μεγαλεπήβολη επιστροφή κάποιων βετεράνων σκηνοθετών πίσω από την κάμερα, ενώ γίναμε μάρτυρες μιας σειράς νέων ρεκόρ
