Κριτική ταινίας: ΕΟ

Η ζωή μέσα από το καθηλωτικό βλέμμα ενός ανήμπορου γαϊδαράκου που είτε έχει την τύχη να βρεθεί στον δρόμο ευαίσθητων, φιλόζωων ανθρώπων, είτε την ατυχία να πέσει θύμα της θηριωδίας κάποιων ανθρώπινων τεράτων.

Ο Σκολιμόφσκι τοποθετεί στο κέντρο του κάδρου του έναν αφοπλιστικό και αμίλητο (συνήθως) τετράποδο πρωταγωνιστή και αποτίνει φόρο τιμής σε μια μεγάλη στιγμή της έβδομης τέχνης, το «Στην τύχη ο Μπαλταζάρ» του Ρομπέρ Μπρεσόν. Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών του 2022 για το συγκινητικό φιλμ του Πολωνού σκηνοθέτη ο οποίος συνδέει το φιξιόν ντοκιμαντέρ και την ποιητική καταγραφή της καθημερινότητας, προκειμένου να αφηγηθεί μια συγκλονιστική οδύσσεια. Η διεισδυτική και αποφασιστική κάμερα του Πολωνού στρέφεται κατά της ανθρώπινης θηριωδίας με τρόπο που δεν επιδέχεται ενστάσεις και ταυτόχρονα λειτουργεί ως αντικειμενικός παρατηρητής μιας σύγχρονης Ευρώπης που βρίσκεται σε απόλυτη παρακμή σε όλα τα επίπεδα, όπως διαφαίνεται κι από τις διαφορετικές εμπειρίες που βιώνει το στωικό τετράποδο.