Σχόλιο για την ταινία «Memory» και το Λίαμ Νίσον που υποδύεται έναν εκτελεστή με αρχές άνοιας.
Ο Λίαμ Νίσον έκλεισε τον Ιούνιο τα 70. Λάτρης των καλοσιδερωμένων κοστουμιών και πουκαμίσων, ο ηθοποιός που γεννήθηκε στην πόλη Μπαλιμένα της Βόρειας Ιρλανδίας δεν κάμφθηκε από την είσοδο στην όγδοη δεκαετία της ζωής του. Ευθυτενής, ευσταλής, και όλα τα εις -ης δεν αποδίδει καλή φυσική κατάσταση και εμφάνιση στην τύχη και μόνο στη φύση. Επαναλαμβάνει πως πρέπει να προσέχεις τον εαυτό σου, διατροφή, άσκηση, ηρεμία, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο ζεις. «Είναι πολύ βασικό», λέει ο αστείρευτα γοητευτικός Νίσον, «να φροντίζεις εσένα». Απορεί ωστόσο για τους ρόλους που του προτείνουν, με χαρακτήρες ζωηρούς και τρελή δράση. Δεν μπορεί να πηδά από στέγη σε στέγη, δεν μπορεί να κάνει παρκούρ ούτε να εξουδετερώνει αντιπάλους με κραβ μαγκά.
Στην τελευταία του ταινία υποδύεται έναν εκτελεστή, αλλά με ένα twist. Ποιο είναι αυτό; Ο εκτελεστής πάσχει από αρχόμενη άνοια, με βάση το σενάριο Αλτσχάιμερ. Ο ήρωας που υποδύεται ο Νίσον σπάει ένα ταμπού. Όποιος είχε ή έχει στον περιβάλλον του άνθρωπο με αυτή την ασθένεια γνωρίζει καλά πως η μεταμόρφωση είναι οδυνηρή για όλους. Και για το παιδί ή τα παιδιά, έστω κάποιας ηλικίας, που βλέπουν τον γονιό τους, τον παππού, τη γιαγιά, και για τον ασθενή που «χάνεται» σε ένα απερίγραπτο βάθος καθώς η μνήμη φυλλοροεί. Και όποιος έχει στο περιβάλλον του ασθενή, γνωρίζει και το στίγμα της διάγνωσης. Αλλά, είναι μέσα στη ζωή. Με κάποιον τρόπο πρέπει να εκφραστεί κι αυτό.
Ο τίτλος εύγλωττος, «Memory», και πρόκειται για ριμέικ της βελγικής ταινίας θρίλερ του 2003 «The Alzheimer case», το σενάριο της οποίας βασίζεται στο μυθιστόρημα του Τζεφ Γκεραέρτς «De zaak Alzheimer». Ο Νίσον, όπως λέει στην εφημερίδα Βelfast Telegraph, συγκινήθηκε κάνοντας την έρευνά του για τον συγκεκριμένο ρόλο. Τόσο η ανάγνωση βιβλίων, όσο και η παρακολούθηση ντοκιμαντέρ που αφορούσαν την ασθένεια τον στενοχώρησαν και τον επιβάρυναν ψυχολογικά. «Πονάει. Η μεγαλύτερη αδελφή μου έχει έναν πολύ στενό φίλο που πάσχει από άνοια και δεν μπορεί να θυμηθεί πράγματα από 5, 10, 15 λεπτά πριν».
Καταλυτικής σημασίας για να πει το «ναι» στην ταινία ήταν μια σκηνή του σεναρίου που δείχνει τον δολοφόνο να ξεχνάει τα κλειδιά του, αφού στραγγαλίζει ένα από τα θύματά του σε ένα νοσοκομείο. Στην ταινία «Memory» ο ηθοποιός «δούλεψε» με μικρές αδεξιότητες και μικρές απώλειες της κοντινής μνήμης, γνώριμα σε όλους όσοι έχουν στο περιβάλλον τους ανθρώπους που πάσχουν από άνοια ή Αλτσχάιμερ. Προσεγγίζοντας τον ρόλο του Άλεξ Λιούις, έτσι λέγεται ο δολοφόνος με το Αλτσχάιμερ, δεν ήθελε να διακωμωδήσει την ασθένεια. «Ήθελα να το κρατήσω πολύ, πολύ διακριτικό, γιατί σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να γίνει αστείο αν το παράκανα με την άνοια». Δίπλα του, ο Γκάι Πιρς και η Μόνικα Μπελούτσι.
Ενθυμούμενος το παρελθόν. δεν ξεχνά πώς κατάφερε να βγει… σώος από τη δύσκολη περίοδο της καραντίνας. Γνωστός βιβλιοσκώληκας, διάβασε περισσότερα από τριάντα βιβλία. Έχοντας απόλυτη επίγνωση των δυσκολιών καθημερινότητας και διαβίωσης όλων, εκείνος βρήκε καταφύγιο στην ανάγνωση.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
14°
