Κριτική ταινίας: Η συγκάλυψη (The Marco Effect)

Η ξεχασμένη για χρόνια υπόθεση της εξαφάνισης ενός οικογενειάρχη που είχε κατηγορηθεί για παιδοφιλία βγαίνει και πάλι στην επιφάνεια από τον ντετέκτιβ Καρλ Μορκ όταν ένας ανήλικος Ρομά που προσπάθησε να μπει παράνομα στη Δανία είχε στην κατοχή του το διαβατήριο του εξαφανισμένου.

Το σκανδιναβικό bestseller του Γιούσι Άντλερ-Όλσεν «Η Αναμονή» προσφέρει κατάλληλα εφόδια στον Μάρτιν Ζάντβλιετ ώστε να αφηγηθεί μια ιστορία όπου το σασπένς συντηρείται καλά μέχρι τέλους. Παρότι υπάρχουν σημεία που η πλοκή δεν μπορεί να αποφύγει τα κλισέ, το βασικό πολιτικό στοιχείο του σεναρίου (η διαπλοκή και η διαφθορά σε ανώτερα κλιμάκια της δανέζικης κοινωνίας) δίνεται γλαφυρά παράλληλα με την εμβάθυνση στην ψυχολογία των βασικών πρωταγωνιστών και με τον Ούλριχ Τόμσεν («Το κοινόβιο», «Ίσως, αύριο») να δίνει ακόμη μία άρτια ερμηνεία στον ρόλο του δύστροπου αλλά αποφασισμένου να φτάσει στην αλήθεια Καρλ. Ο Ζάντβλιετ αποφεύγει την υπερβολή και τις κινήσεις εντυπωσιασμού προκειμένου να αναδείξει πειστικά τη δαιδαλώδη διαδρομή ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια μιας όχι και τόσο τυπικής αστυνομικής περιπέτειας με έντονο κοινωνικοπολιτικό προφίλ.