Κριτική ταινίας: Το μικρό βιβλιοπωλείο στο Παρίσι (Il materiale emotivo)

Ιταλός βιβλιοπώλης στο Παρίσι, που φροντίζει την κατάκοιτη κόρη, του βλέπει τη ζωή του να γίνεται άνω κάτω όταν μια πληθωρική ηθοποιός εισβάλει στο μαγαζί του.

Παρότι ο ακατέργαστος ρομαντισμός του έργου, συνδυαζόμενος με μια θεατρική γραφικότητα όπως φαίνεται κι από την παραμυθένια γειτονιά όπου εκτυλίσσεται το στόρι, δεν είναι αμελητέος, η γλυκανάλατη υφή του σεναρίου ακυρώνει κάθε προσπάθεια του Καστελίτο να φτιάξει ένα ξεχωριστό παραμύθι. Η κεντρική ιδέα ανήκει στον Ετόρε Σκόλα, το φιλμ είναι γυρισμένο στην θρυλική Τσινετσιτά (αναπαριστώντας ένα Παρίσι αλλοτινής εποχής), οι χαρακτήρες είναι ανισομερώς δουλεμένοι και μένει μόνο η φιλότιμη προσπάθεια του σκηνοθέτη-πρωταγωνιστή να αποδώσει ένα απολαυστικά μονήρη αλλά και καλόκαρδο βιβλιοφάγο που όλη η δύναμη της ύπαρξης του πηγάζει από τα αγαπημένα του βιβλία και τα αποφθέγματα συγγραφέων σαν τον Όσκαρ Γουάιλντ και τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ.