Κριτική ταινίας: Το κοστούμι (The Outfit)

Ο ράφτης Λέοναρντ μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αφήνει το Λονδίνο «λόγω της εισβολής των μπλουτζίνς» και ταξιδεύει στο Σικάγο όπου ανοίγει ένα μικρό γωνιακό κατάστημα με πελάτες τους μόνους ανθρώπους που μπορούν να πληρώσουν τα ακριβά κοστούμια του: μια οικογένεια μαφιόζων! 

Το «Κοστούμι» είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Μαρκ Ράιλανς («Σαρκική εξάρτηση», «Don’t look up», «Η γέφυρα των κατασκόπων»). O ντελικάτος βρετανός ηθοποιός με την ήρεμη, χαρακτηριστική φωνή και τη φυσική ευγένεια ταιριάζει απόλυτα στην αινιγματική προσωπικότητα του Λέοναρντ, που κάποια στιγμή αναγκάζεται να μπει στο βρώμικο παιχνίδι καθώς πλέον δεν είναι μόνος του «αλλά μέλος της φαμίλιας» όπως του λέει ο γιος του μαφιόζου. Θεατρικής κοπής το φιλμ, ασφυκτιά κάπως στα περιορισμένα σκηνικά μέτρα του ραφτάδικου αλλά κρατά υψηλά το σασπένς (η ύπαρξη ενός χαφιέ κάνει άνω κάτω την οικογένεια των γκάνγκστερ) χάρη στην παρουσία του Ράιλαντς αλλά και το καλογραμμένο σενάριο του Γκρέιαμ Μουρ (βραβείο όσκαρ για το «Παιχνίδι της μίμησης» το 2014) ο οποίος εδώ πραγματοποιεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του στις μεγάλου μήκους ταινίες.