Κριτική ταινίας: 16 φορές άνοιξη (Seize Printemps)

Η 16χρονη μαθήτρια Σουζάν βαριέται τους συνομήλικούς της κι ερωτεύεται έναν 35άρη ηθοποιό που συμμετέχει στην παράσταση του μικρού θεάτρου που βρίσκεται στη γειτονιά της.

Ίσως ελαφρότερη από ό,τι θα επιθυμούσε η δημιουργός της (η 20χρονη κόρη του ηθοποιού Βενσάν Λαντόν στο σκηνοθετικό ντεμπούτο της) είναι η αισθηματική ταινία «16 φορές άνοιξη» αλλά σίγουρα αξίζει την προσοχή μας, καθώς είναι μια αφοπλιστικά τρυφερή ματιά πάνω στο πρώτο καρδιοχτύπι. Τα πρώτα βέλη του θεού Έρωτα χτυπούν απρόσμενα την αθώα Σουζάν, που, μέσα στην αθωότητά της, δεν μπορεί να διανοηθεί τι ακριβώς της συμβαίνει. Τα χορευτικά ξεσπάσματα, οι χιουμοριστικοί διάλογοι με τον πατέρα («τα αγόρια της ηλικίας σου είναι χαζά», της λέει ανυποψίαστος), το κράμα ευαισθησίας και πονηριάς που οδηγεί τη συμπεριφορά της ηρωίδας, αποτελούν άκρως συμπαθητικά σχήματα πάνω σε ένα απλό περιστατικό που μετατρέπεται υποδειγματικά σε ένα αξεπέραστο μάθημα ζωής.

Σκηνοθεσία: Σουζάν Λαντόν
​Πρωταγωνιστούν: Σουζάν Λαντόν, Αρνό Βαλουά, Ρεμπέκα Μαρντέρ, Φρεντερίκ Πιερό