«Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ»: Ένα ρομαντικό δράμα για το ανέφικτο

Ζαλισμένοι όλοι ακόμα από το σύννεφο αντιδράσεων που σήκωσε η 94^η απονομή των Βραβείων της Αμερικάνικης Ακαδημίας και τα χιλιόμετρα φιλολογίας περί στημένου περιστατικού ή όχι κλπ., αφήνουμε πίσω τις απαράδεκτες συμπεριφορές και τις μεταχρονολογημένες συγγνώμες και μέχρι να υπάρξει επίσημη αντιμετώπιση του θέματος, ασχολούμαστε με το σινεμά. Σαν σήμερα 29 Μαρτίου κυκλοφορεί στις Η.Π.Α., το 1974, μια από τις πιο γοητευτικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Σήμερα βλέπουμε την ταινία «Ο Μεγάλος Γκάτσμπυ» του Τζακ Κλέιτον.

Ο Νικ (Σαμ Γουότερστον) είναι ένας συγγραφέας ο οποίος επισκέπτεται την ξαδέρφη του Ντέιζι (Μία Φάροου) και τον σύζυγό της Τομ (Μπρους Ντερν) έξω από τη Νέα Υόρκη και μένει σε ένα μικρό εξοχικό σπίτι δίπλα στη έπαυλή του αινιγματικό πάμπλουτο Γκάτσμπυ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) τον οποίο γνωρίζει. Ο Γκάτσμπυ θα προσπαθήσει να επανασυνδεθεί με την παλιά του αγάπη τη Ντέιζι, μέσω του Νικ και να την κάνει να παραδεχθεί πως δεν αγάπησε ποτέ τον άνδρα της, κάτι που θα οδηγήσει σε δραματικές εξελίξεις.

Εντυπωσιακή, πιστή, ωστόσο σχετικά επιφανειακή μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ, μια δραματική ρομαντική ιστορία για το ανικανοποίητο, το άπιαστο και το ανέφικτο. Για εκείνο τον έρωτα που διέφυγε και για τις θυσίες που είναι διατεθειμένος να κάνει ο αφοσιωμένος εραστής, για να έρθει όσο γίνεται πιο κοντά στο πράσινο φως του φάρου στην άκρη της αποβάθρας. Εκθαμβωτικής ομορφιάς κοστούμια από τον Ralph Lauren, φορεμένα από λαμπερούς πρωταγωνιστές, πλαισιωμένοι από θεαματικά σκηνικά και πλάνα, σε μια ταινία που μπορεί να κάνει τον βασικό της χαρακτήρα να μοιάζει αποστασιοποιημένος και εικονικά εκκεντρικός, ωστόσο έχει κερδίσει το στοίχημα του χρόνου. Κέρδισε Όσκαρ Κοστουμιών (Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ) και Μουσική Επένδυσης.