Κριτική ταινίας: Πράκτορες 355 (The 355)

Οι κορυφαίες πράκτορες του κόσμου ενώνουν τις δυνάμεις τους για να εντοπίσουν ένα σπάνιο μυστικό όπλο υψίστης ασφαλείας που μπορεί να πέσει σε λάθος χέρια.

Η Τζέσικα Τσαστέιν ηγείται μιας ετερόκλητης ομάδας δυναμικών γυναικών από όλα τα πλάτη και μήκη της Γης σε μια τυπική μεν αλλά καλοκουρδισμένη κατασκοπική περιπέτεια με μερικές εκρηκτικές σκηνές πάλης. Το γυναικείο στοιχείο προσδίδει φινέτσα και χάρη στο φιλμ του κυρίως παραγωγού και σεναριογράφου Σάιμον Κίνγκμπεργκ (δεύτερη σκηνοθετική ταινία του μετά από το μπλοκμπάστερ της Μάρβελ «Dark Phoenix» το 2019), με την πλοκή να μην έχει κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία εκτός της σφριγηλής παρουσίας των τεσσάρων σταρ, που εντυπωσιάζουν με τις ικανότητές τους στο κομμάτι της δράσης. Ειδικά η μονομαχία των Τσαστέιν και Κρούγκερ έχει τόσες διακυμάνσεις και ανατροπές (το θεαματικό εισαγωγικό κομμάτι στο Παρίσι διαδέχεται μία ακόμη πιο συναρπαστική καταδίωξη στο Μαρακές) ώστε μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως ο πυρήνας της –προσχηματικής πάντως– ιστορίας εντοπίζεται στην αναγκαστική συνύπαρξη της Aμερικανίδας και της Γερμανίδας κατασκόπου.