Συντελεστές του «Ξεπαρθενών»: Γιατί έτσι γουστάρουμε

Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η ερασιτεχνική ταινία μικρού μήκους «Ξεπαρθενών», η οποία και περιλαμβάνει σκηνές της ερωτικής συνεύρεσης δύο νεαρών στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, ενώ στο χώρο κυκλοφορούν δεκάδες επισκέπτες.

Η ταινία κυκλοφορεί ελεύθερα για όσους επιθυμούν να την παρακολουθήσουν στο διαδίκτυο.

Για την ταινία τοποθετήθηκε ο πρόεδρος του ΣΕΗ Σπύρος Μπιμπίλας, ο οποίος σχολίασε ως εξής: «Αισθάνομαι ντροπή να γίνονται τέτοια πράγματα. Κάπου υπάρχουν και όρια. Εγώ όπως το είδα δεν το θεωρώ ακτιβιστική πράξη, το θεωρώ βλακεία. Δείχνει όμως ότι είναι ελλιπής και η φύλαξη του βράχου. Φαντάζομαι ότι το υπουργείο Πολιτισμού θα ψάξει να βρει πώς έγινε αυτό και να αποδώσει ευθύνες».

Σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Πολιτισμού αναφέρει ότι οι σκηνές γυρίστηκαν παράνομα στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης: «Για τις συγκεκριμένες σκηνές προφανώς δεν έχει δοθεί καμία άδεια από τις καθ΄ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ο αρχαιολογικός χώρος της Ακρόπολης δεν προσφέρεται για κανενός είδους ακτιβιστική ή άλλη δραστηριότητα, η οποία προσβάλλει και συμπεριφέρεται ασεβώς στο μνημείο.

Το κείμενο που συνοδεύει το βίντεο, στην ιστοσελίδα που προβάλλεται, δίνει σημαντικά στοιχεία για τις προθέσεις των συντελεστών του φιλμ.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 23 Δεκεμβρίου και έχει τίτλο «Λίγα λόγια για την ταινία»:

 «Προκαλεί δυσφορία αρκετές φορές, όταν ένα έργο για να σταθεί απαιτούνται εξηγήσεις, όμως, υπάρχει η εκτίμηση ότι αυτό το έργο θα προκαλέσει δημόσιες αντιδράσεις. Εφόσον, λοιπόν, θέλει να έχει και δημόσια απεύθυνση καλό είναι να στηριχθεί από έναν λόγο που ξεκαθαρίζει το ποιον του. Επί της ουσίας δεν είναι τόσο εξηγήσεις, όσο η ίδια η οπτική των συντελεστών και των συντελεστριών», γράφουν στο κείμενο.

«Γενικά, ως απάντηση σε όλα τα γιατί στην αρχή, στη μέση ή στο τέλος των επεξηγήσεων, που μπορούν να δοθούν, πάντα υπάρχει κι αυτή: γιατί έτσι γουστάρουμε. Από εκεί κι έπειτα στο γιατί μια ταινία που έχει το ερωτικό στοιχείο μέσα, ίσως η απάντηση είναι κάπως προφανής: γιατί ο έρωτας κι η σεξουαλικότητα παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Όσον αφορά τον έρωτα μεταξύ δύο ή τριών ή παραπάνω ανδρών ή και γυναικών, πρώτα από όλα, ας αναρωτηθούμε τι είναι ο άνδρας, η γυναίκα, κι αν υπάρχουν φύλα, σε τι βαθμό έχουν φυσικά ή επίκτητα χαρακτηριστικά, αλλά αυτή η συζήτηση ξεφεύγει από τους σκοπούς του κειμένου αυτού», συμπληρώνουν.

«Σε κάθε περίπτωση, αυτού του τύπου η σεξουαλικότητα μας ενδιαφέρει στο συγκεκριμένο έργο ως συντελεστές/τριες/στά κι αυτή προβάλλουμε. Με ένα τρόπο που, με τα μέσα τα οποία διαθέτουμε, εκφράζουμε κάποια από αυτά που θέλουμε να ζήσουμε ή που ζούμε ή που μας ανησυχούν όπως τα ζούμε. Επιλέγουμε τη δημόσια απεύθυνση, όχι μόνο για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας. Κάποιες από εμάς δεχόμαστε σωματική και λεκτική βία για τις επιλογές κι εκφράσεις της σεξουαλικότητάς μας, ενώ ξέρουμε ότι υπάρχουν κι άνθρωποι που δολοφονούνται ή/και φυλακίζονται, γιατί έχουν αυτό που άλλοι λένε αποκλίνουσα σεξουαλικότητα. Από τα παιδιά —​​​​​​​ συνήθως αγόρια —​​​​​​​ που δεν βρίσκουν τόπο να σταθούν, όταν οι συμμαθητές τους αποφασίσουν ότι είναι αδερφές, μέχρι το ξύλο, την περιθωριοποίηση ή και τα μαχαιρώματα από τα οποία υποφέρουν πολλοί και ιδιαίτερα ομάδες όπως οι τρανς γυναίκες. Σε όλο αυτό δεν στεκόμαστε απαθείς. Ας αποτελέσει αυτή η μικρή κίνηση μια φωνή πως κανείς και καμιά δεν είναι μόνη.​​​​​​ Θα ζούμε τον έρωτα και τη σεξουαλικότητα, όπως επιθυμούμε και θα υπερασπιζόμαστε τη δημόσια ύπαρξη, μα και συνύπαρξη, όλων των σεξουαλικοτήτων που δεν παραβιάζουν την αυτοδιάθεση των σωμάτων μας», αναφέρουν σε άλλο σημείο.