Cine Athenee:Ο ιστορικός κινηματογράφος ζωντανεύει 18 χρόνια μετά

Βροχερό απόγευμα Κυριακής. Ο ήλιος προσπαθεί δειλά δειλά να εμφανιστεί πίσω από τα σύννεφα. Περπατάω το βρεγμένο πεζοδρόμιο επί της οδού Λευκωσίας στα Πατήσια και απέναντι από την εκκλησία του Άγιου Αντρέα και αντικρίζω την είσοδο του ιστορικού κινηματογράφου της περιοχής. Η επιγραφή τοποθετημένη ψηλά στο κέντρο της εισόδου, με χρυσά, καλλιγραφικά, ζωγραφισμένα γράμματα. «Cine Athenee». Στο μικρό φουαγιέ, με περιμένει ο Μάκης Πανταζάτος, ο επιχειρηματίας που έδωσε ξανά ζωή στον εμβληματικό κινηματογράφο, μετά από 18 χρονιά που παρέμενε κλειστός.

Όπως μου αφηγείται, είναι κάτοικος στην περιοχή από το 1985. Μου περιγράφει τα Πατήσια, όπως τα θυμάται. Μια από τις πιο όμορφες γειτονιές της Αθήνας, με πολλά θέατρα και πολλούς καλλιτέχνες που γεννήθηκαν και ζούσαν εκεί. Σε αυτό το σινεμά, μαζεύονταν όλη η γειτονιά κάθε καλοκαίρι. Παιδιά γελούσαν και έτρωγαν παγωτό μηχανής, ερωτευμένα ζευγάρια έβγαιναν το πρώτο τους ραντεβού και έβλεπαν φιλμ νουάρ, ηλικιωμένοι παρακολουθούσαν σε πρώτη προβολή τις αγαπημένες ταινίες τους. Οι μνήμες είναι πολλές. Και οι κλειστές πόρτες του σινεμά, βάραιναν την καρδιά του κύριου Πανταζάτου και όλης της γειτονιάς, που το θυμόνταν να τους υποδέχεται με νέες κυκλοφοριές και να φωτίζει τα καλοκαίρια τους.

«Έβλεπα το σινεμά που ήταν κλειστό εδώ και τόσα χρόνια, ήταν ένας χώρος παρατημένος, παραμελημένος, ερειπωμένος… Παρήκμαζε, όπως παρακμάζει και η γειτονιά, που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε μαρασμό, λόγω της οικονομικής κρίσης που μας χτύπησε σοβαρά. Πιστεύω ότι με αυτή την κίνηση, θα κατορθώσουμε να έχουμε ένα χώρο που θα λειτουργεί και ως κέντρο πολιτισμού στην γειτονιά μας, που αγαπήσαμε από μακριά παιδιά. Θέλω με αυτό τον τρόπο να συμβάλλω και εγώ για να γίνει η γειτονιά μας όπως ήταν παλιά».

Όση ώρα καθόμαστε στο φουαγιέ και συζητάμε για τον κινηματογράφο, ο κόσμος που περνάει χαιρετάει τον κύριο Πανταζάτο, τον ρωτά πότε θα γίνει η επόμενη προβολή και του δίνει συγχαρητήρια για την επαναλειτουργία το σινεμά. Εκείνος μου λέει συγκινημένος ότι ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια που έχουν κάνει και αυτό φάνηκε και στην πρώτη προβολή ταινίας, τη «Συνοικία το Όνειρο» στις 28 Σεπτεμβρίου, όπου η αίθουσα ήταν κατάμεστη.

«Κάναμε μεγάλη προσπάθεια για αυτό το αποτέλεσμα. Η διαδικασία ήταν δύσκολη. Πήραμε τον χώρο πέρσι το καλοκαίρι του 2020 και παραλάβαμε ένα ερείπιο. Θάμνοι, ξερά χόρτα, φίδια, πεταμένοι ιμάντες… Χτίστηκαν όλα από την αρχή, ανακαινίσαμε και επιμεληθήκαμε τον χώρο με μεράκι και αγάπη».

Εκτός από τον εξωτερικό χώρο, που λειτουργεί για προβολές ταινιών, όσο το επιτρέπει ο καιρός, ο κύριος Πανταζάτος εξηγεί πως στο χώρο του φουαγιέ, θα δημιουργηθεί μια αίθουσα η οποία θα λειτουργεί όλο τον χρόνο, ως χώρος που θα μπορούν να διοργανώνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως εκθέσεις βιβλίων, παιδικές παραστάσεις και παρουσιάσεις μουσικών σχημάτων.

Cine Athenee: Η ιστορία του κινηματογράφου

«Atene ο νέος κομψός πολυτελέστατος κινηματογράφος. Η τελευταία λέξις ανέσεων και τεχνικής». Στον αθηναϊκό τύπο της εποχής το 1965, έτσι παρουσιάστηκε και αναγγέλθηκε η λειτουργία του κινηματογράφου στην καρδιά των Πατησίων. Οι προβολές ξεκίνησαν τον Ιούνιο της  ίδιας χρονιάς, με την πρώτη ταινία που προβλήθηκε να είναι οι «Ανθρώπινες Αδυναμίες» παραγωγής 1964 σε σκηνοθεσία του Χένρι Χάθαγουεϊ με  την Κιμ Νόβακ και τον Λόρενς Χάρβευ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Το «Athenee», με επιλεγμένες ταινίες πρώτης προβολής -πράγμα σπάνιο για αίθουσα που δεν βρισκόταν σε κεντρική λεωφόρο της πόλης- με την καλοσχεδιασμένη αίθουσα, τα υπερυψωμένα θεωρεία στα πλάγια, την αμφιθεατρική θέση στην πλατεία που ήταν εξαιρετικά ζωντανή εκείνα τα χρόνια, λειτουργούσε ως τοπόσημο, που «ξέφυγε» από τα όρια της αθηναϊκής γειτονίας των Πατησίων.

Το οικόπεδο που βρίσκεται σήμερα ο κινηματογράφος, ήταν γκαράζ και συνεργείο αυτοκινήτων. Μεγάλο μέρος της ταινίας «Ο Ταξιτζής» με πρωταγωνιστή τον Κώστα Χατζηχρήστο, τον Νίκο Ρίζο και την Μάρθα Καραγιάννη του 1961, είχε γυριστεί εντός του σημερινού κινηματογράφου. Στην ταινία «Ο Θόδωρος και το Δίκαννο» το σπίτι του παλαιών αρχών οικογενειάρχη βρίσκεται στην οδό Λευκωσίας και η κόρη του, Σμαρούλα Γιούλη,  περιμένει τον αγαπημένο της στη γωνία του δρόμου που βρίσκεται ο κινηματογράφος.

Η κρίση των κινηματογράφων αλλά και η αλλαγή του κοινωνικού ιστού στη περιοχή από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 οδήγησε σταδιακά στον μαρασμό με κατάληξη το κλείσιμο του το 2003.  Το κτήριο κρίθηκε διατηρητέο με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού το 2007. Η ανακαίνιση πραγματοποιήθηκε με φροντίδα και σεβασμό στην ιστορία του χωρίς να αλλάξει τον αρχικό του σχεδιασμό. 

Το «Cine Athenee» μπορεί πλέον να φιλοξενήσει 270 θέσεις και θα προβάλλει ταινίες τελευταίας παραγωγής, κινηματογραφικά αφιερώματα, θεατρικές παραστάσεις για παιδιά, παρουσιάσεις βιβλίων κ.α. με σκοπό να συμβάλει με αυτόν τον τρόπο στον πολιτιστικό επαναπροσδιορισμό της περιοχής στον χάρτη της Αθήνας.