Κριτική ταινίας: Ανάμεσά μας (Young Ahmed)

O 13χρονος μουσουλμάνος Αχμέντ μεγαλώνει σε μια μικρή βέλγικη πόλη και η ξαφνική απότομη στροφή του προς τη θρησκεία –με ανησυχητικά σημάδια τυφλής αφοσίωσης στη φανατισμένη ιδεολογία του ιμάμη του– προβληματίζει τη μητέρα του. Ο Αχμέντ θα επιτεθεί με μαχαίρι στη δασκάλα του (που τον είχε βοηθήσει να ξεπεράσει τη δυσλεξία του όταν ήταν 5 ετών) επειδή την θεωρεί άπιστη και «αποστάτρια».

Μια ακόμη μικρή ανθρώπινη ιστορία των Νταρντέν η οποία όμως πίσω από το ταπεινό ανάστημά της κρύβει την αγωνία ενός φλέγοντος κοινωνικοπολιτικού ζητήματος. Το θέμα του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και της επιρροής του στα αθώα παιδικά μυαλά γίνεται στα χέρια των Νταρντέν μια ωρολογιακή βόμβα που δυστυχώς τα αδέλφια από το Βέλγιο δεν προλαβαίνουν να αφοπλίσουν έγκαιρα. Το λιτό και ευέλικτο αφηγηματικά όχημά τους, οδηγεί μεν την πολιτική τους θεώρηση σε γόνιμα εδάφη (κάτι που δικαιολογεί εν μέρει τον τίτλο της καλύτερης σκηνοθεσίας στις Κάνες το 2019) αλλά δεν επιτρέπει στο «Ανάμεσά μας» να γίνει αυθεντικά τολμηρό. Παραμένει στον αφρό μιας αδέξιας προβληματικής ενώ αλγεινή εντύπωση προκαλεί κι ο άστοχος (σχετικά αυθαίρετος) συσχετισμός του θέματος της ενηλικίωσης με εκείνο του θρησκευτικού μίσους που γεννιέται στην καρδιά του μικρού Αχμέντ.

Σκηνοθεσία: Λικ Νταρντέν, Ζαν-Πιερ Νταρντέν Πρωταγωνιστούν: Ιντίρ Μπεν Αντί, Ολιβιέ Μπονόντ, Μιριέμ Ακχεντιού