Κριτική ταινίας: Πρόστιμο

Οι επιρροές του Οικονομίδη δεν είναι μόνο αισθητές από την εμφάνιση του σκηνοθέτη στην αρχή του φιλμ αλλά και στο ιδεολογικό υπόβαθρο του σεναρίου που θέλει το ανακάτεμα δύο κόσμων (νοικοκυραίοι και κακοποιοί) σε διαρκή αντιπαλότητα αλλά και συνδιαλλαγή. Το «Πρόστιμο» έχει ως αντιήρωα ένα συμπαθή χαρακτήρα (ο Βαγγέλης Ευαγγελινός πραγματική αποκάλυψη) που θέλει να αλλάξει ζωή αλλά δεν τα καταφέρνει είτε επειδή κάνει τις λάθος επιλογές είτε επειδή οι νομοταγείς πολίτες δεν του το επιτρέπουν. Αναγκαστικά θα βρει προσωρινή φροντίδα στο φιλικό ενδιαφέρον του «γαμπρού» του (εξαιρετικός ο Σταμουλακάτος, που είναι υποψήφιος για το βραβείο της ΕΑΚ στους β΄ ρόλους, όπως και το φιλμ στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας) αλλά οι αληθινές προθέσεις του τελευταίου δεν θα αργήσουν να φανερωθούν. Όπως προείπαμε, δεν πρωτοτυπεί αλλά τούτο το «Πρόστιμο» που είναι η δεύτερη ταινία του Φωκίωνα Μπόγρη («Κάθαρση») έχει αρκετούς λόγους για να μην του αντισταθεί κανείς: σφιχτοδεμένη αφήγηση, δυνατές ερμηνείες, υπόγειο χιούμορ («η εξυπηρέτηση πελατών είναι η ειδικότητα μου» λέει ο ήρωας σε συνέντευξή του για αναζήτηση νομοταγούς δουλειάς) ενώ δεν περνά απαρατήρητη και η τεχνική αρτιότητα και εικαστική ματιά του σκηνοθέτη –π.χ. τα συμμετρικά γεωμετρικά πλάνα– σε αρκετές σκηνές.