Πρωτομαγιά με «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» του Κεν Λόουτς

Ωφέλιμη, χρήσιμη και αφτιασίδωτη όπως όλες οι ταινίες του Κεν Λόουτς, το «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» είναι άλλο ένα χαρακτηριστικό δείγμα του σινεμά της αλληλεγγύης και του κοινωνικού ρεαλισμού του βραβευμένου με δύο Χρυσούς Φοίνικες και άπειρες φορές υποψηφίου στις Κάννες, Βρετανού σκηνοθέτη. Σήμερα με αφορμή τον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς (με ημερολογιακή μεταφορά), βλέπουμε ξανά μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές ταινίες του αγωνιστικού και πολιτικού σινεμά, ενός δημιουργού που ποτέ δεν ενέδωσε ως τώρα στη λάμψη και τα φώτα της αντίπερα όχθης.

Συνδεδεμένη με τους αγώνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων και τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης, η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως εργατική γιορτή επίσημα το 1889 (στην Ελλάδα ο πρώτος εορτασμός το 1893) και με παγκόσμιο χαρακτήρα, υπενθυμίζοντας τους αγώνες, τις αιματοχυσίες και τα επιτεύγματα των πρωτεργατών της. Γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα ως απεργία με πορείες, συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις στις οποίες συμμετέχουν εκπρόσωποι όλων οργανωμένων συνδικάτων των διαφόρων ειδών της μισθωτής εργασίας.

Η Μάγια (Πιλάρ Παντίγια) φτάνει στο Λος Άντζελες από το Μεξικό με παράνομο τρόπο και καταφέρνει να πιάσει δουλειά ως καθαρίστρια σε ένα μεγάλο κτίριο που στεγάζει πολλές και εύρωστες εταιρίες της πόλης. Ο Σαμ (Έιντριεν Μπρόντι) είναι εκπρόσωπος του συνδικάτου των επιστατών, ο οποίος προσεγγίζει τους εργάτες του κτιρίου με σκοπό να τους πείσει να οργανωθούν κι εκείνοι στο σωματείο. Σύντομα, με φόντο τον αγώνα για το δικαίωμα σε καλύτερες συνθήκες εργασίας, ένα ειδύλλιο θα δημιουργηθεί.

Θα φτάσει ο βασικός μισθός κάποτε σε ένα βιώσιμο επίπεδο; Έχουν όλοι οι εργαζόμενοι πρόσβαση σε πραγματική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Το «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» σε αναγκάζει να σκεφτείς για αληθινά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα που βρίσκονται ανοικτά γύρω σου καθημερινά, που μπορεί να προσπερνάς ή να τα παίρνεις ως δεδομένα.

Η σκληρή κοινωνική πραγματικότητα, η εκμετάλλευση και αδικία σε βάρος των λιγότερο τυχερών, των ανθρώπων του μεροκάματου, των μεταναστών, των ανθρώπων που αισθάνονται αόρατοι, που προσβάλλονται και εκφοβίζονται καθημερινά από τους προϊσταμένους τους, είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος του Κεν Λόουτς, ο οποίος έχει πάντα μια τρυφερή ματιά προς τους χαρακτήρες του, αντιμετωπίζοντάς τους με κατανόηση χωρίς να σβήνει τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αμαρτίες τους.

Το «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» έχει κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους από την Προοπτική.

Σχετικό Άρθρο

Κινηματογραφος Nobody: Πάρε τον Σολ για καλύτερο ξύλο

Γιάννης Τσάκαλος 19.04.2021, 16:27

Ψωμί και Τριαντάφυλλα (Bread and Roses)

Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία,2000, Έγχρωμη
Δράμα, 110’
Σκηνοθεσία: Κεν Λόουτς
Σενάριο: Πολ Λάβερτι
Πρωταγωνιστούν: Έιντριεν Μπρόντι, Πιλάρ Παντίγια, Ελπίντια Καρίγιο