11 πασίγνωστες ταινίες με απίστευτα προβληματικές παραγωγές

Πόσα σαββατοκύριακα ή και καθημερινές έχουμε περάσει μέσα σε μία σκοτεινή αίθουσα κάποιου κινηματογράφου; Με τη μυρωδιά του ποπ κορν, που προσωπικά λατρεύω, και την κατάλληλη παρέα -πάρα πολύ βασικό- καθόμαστε αναπαυτικά στις θέσεις μας και παρακολουθούμε μαγικές ταινίες. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες και διάφορες θεματικές παρελαύνουν μπροστά από τα μάτια μας σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση. Η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες, η μουσική μας συνεπαίρνουν, νιώθουμε την ανάγκη να τα αναλύσουμε, να τα  αναζητάμε και πολλές φορές να διαφωνούμε με πάθος. Συχνά αναρωτιόμαστε πώς γίνεται κάθε φορά όλα τα μεγάλα ονόματα να συνεργάζονται αρμονικά και ο καθένας να επαινεί τον συνεργάτη του σε κάθε ευκαιρία. Είναι πάντα έτσι;

Ο κόσμος του σινεμά και ειδικότερα του Χόλιγουντ είναι πολύ απαιτητικός. Αμέτρητες φορές πίσω από μεγάλα ονόματα ηθοποιών, σκηνοθετών και άπειρων χρηματικών ποσών κρύβονται πολλά προβλήματα στην παραγωγή ή ανάμεσα στις σχέσεις των συντελεστών. Αυτό μπορεί να μην βγει στο τελικό αποτέλεσμα μιας ταινίας μιας αφού η ικανότητα και ο επαγγελματισμός καταφέρνουν κρύβουν τις διαφωνίες. Ποιες είναι όμως πιο πιο προβληματικές παραγωγές ταινιών στην ιστορία του κινηματογράφου; Κάνοντας μια εκτενή αναδρομή στο παρελθόν σας τις παρουσιάζουμε.

The Wizard of OZ (1939)
Ένα από τα αριστουργήματα του κλασικού κινηματογράφου και η ιστορία της μικρής Ντόροθυ Γκέιλ. Πίσω από την τεράστια επιτυχία της, που την κάνει να μνημονεύεται μέχρι και σήμερα, κρύβει μία σειρά από διάφορα ζητήματα. Αρχικά, να σημειωθεί πως πριν καλά-καλά ολοκληρωθεί απολύθηκαν 4 σκηνοθέτες. Ναι, καλά ακούσατε. Πολλές ταινίες δυσκολεύονται να βρούνε έναν και στον Μάγο του Οζ άλλαξαν 4 μέχρι να αναλάβει ο Βίκτωρ Φλέμινγκ. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πολλές αναφορές σε περιστατικά κακοποίησης που έχουν να κάνουν με την Τζούντι Γκάρλαντ στιγμάτισαν την ταινία. Η μητέρα της σε μία προσπάθεια να την κρατάει ξύπνια για να δουλεύει περισσότερο της έδινε διεγερτικά, ενώ ο πρώην σύζυγος της, σε μία συνέντευξη το 2005, ανέφερε πως η πρωταγωνίστρια έπεφτε σχεδόν καθημερινά θύμα κακοποίησης από τους ηθοποιούς που έπαιζαν τους munchkins.

Suicide Squad (2016)
Δεν ξέρω αν θα διαφωνήσετε μαζί μου αλλά μιλάμε για αντικειμενικά τη χειρότερη ταινία που έχει να κάνει με σούπερ ήρωες μέχρι και σήμερα. Πολλές έχουν προσπαθήσει γι’ αυτόν τον τίτλο, μα δικαιωματικά ανήκει σε αυτή του Ντέβιντ Άγιερ. Θεωρώ πως το πρόβλημά της ήταν η σκηνοθεσία και πώς να μην είναι με όλα αυτά που μεσολάβησαν μέχρι να βγει; Η ιστορία λέει πως μετά την ολοκλήρωση της ταινίας, το test audience πήρε θέση για να δουν το αποτέλεσμα με τα ίδια τους τα μάτια.  Όσοι το παρακολούθησαν πραγματικά σοκαρίστηκαν από αυτό που αντίκρισαν. Στη συνέχεια προσλαμβάνουν την εταιρεία που είχε είχε κάνει το μοντάζ σε ένα τρέιλερ και ζητάνε καινούριο μοντάρισμα. Η ταινία μοντάρεται εκ νέου, όταν έρχεται εκ νέου ο Ντέιβιντ Αγιέρ υποστηρίζοντας πως είναι τέρμα αντίθετος με το κόψιμο που είχε γίνει. Σαν σολομώντεια λύση, η ταινία βγαίνει έπειτα από μίξη των δύο μονταρισμάτων. Απλά μαθήματα για το πώς ένας αχταρμάς απόψεων μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αποτυχία έναν τόσο ενδιαφέρον πρότζεκτ με έναν πακτωλό χρημάτων να πηγαίνει πραγματικά χαμένος.

Cleopatra (1963)
Το Suicide Squad μας δίνει την καλύτερη πάσα ώστε να πάμε σε ένα ακόμα πρότζεκτ στο οποίο δαπανήθηκαν πολλά χρήματα και που κάποιος το θυμάται περισσότερο για τα ευτράπελά του, παρά για το καλλιτεχνικό του αποτύπωμα. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για την ταινία που έφερε κοντά ένα από τα πιο διάσημα ζευγάρια στην ιστορία του Χόλιγουντ όμως το ότι ήρθαν κοντά η Ελίζαμπεθ Τέιλορ με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον δεν ήταν το μοναδικό που έμεινε από την παραγωγή της Cleopatra. Αρχικά, η παραγωγή κράτησε 4 ολόκληρα χρόνια. Ξεκίνησε το 1959 και ολοκληρώθηκε το 1963. Ο λογαριασμός ξεκίνησε με 7 εκατομμύρια που χρησιμοποιήθηκαν για 10 λεπτά υλικού που δεν χρησιμοποιήθηκε πουθενά. Αυτό οδήγησε τον σκηνοθέτη Ρούμπεν Μαμούλιαν στο να παραιτηθεί. Εκεί ανέλαβε ο Τζόζεφ Μάνκιεβιτς να πρωτοτυπήσει. Μετακίνησε το σετ από την Αγγλία στην Ρώμη γιατί φυσικά στην Βρετανία είναι κομματάκι δύσκολο να βρεις συνθήκες που παραπέμπουν σε αρχαία Αίγυπτο. Στη συνέχεια η Τέιλορ δήλωσε ασθένεια και τα γυρίσματα σταμάτησαν για αρκετές εβδομάδες, ενώ σε ένα ατέρμονο ρεσιτάλ κακοδιαχείρισης πόρων και προσώπων το τελικό κόστος ήταν κάπου στα 45 εκατομμύρια δολάρια. Στα πολύ μελανά σημεία ήταν ότι η παραγωγή προσέλαβε φύλακες για να φυλάνε το αχανές μέρος γυρισμάτων, καθώς πολλές γυναίκες ηθοποιοί έπεφταν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης. Παρά τα άπειρα προβλήματα, η φήμη των πρωταγωνιστών, το διαφαινόμενο ρομάντζο τους και το hype που αυτό δημιούργησε έσωσε κάπως το πράγμα. Η Fox βέβαια έκανε πολύ καιρό να συνέλθει οικονομικά.

Fitzcarralodo (1982)
Η ιστορία του βαρόνου Κάρλος Φίτσκαραλντ είναι ευρέως γνωστό πως είχε από τις πιο δύσκολες παραγωγές στην ιστορία του σινεμά, καθώς διέθετε και έναν από τους πιο απαιτητικούς σκηνοθέτες. Ο Βέρνερ Χέρζογκ ήθελε η ταινία του πρωτοπορήσει και επέλεξε να γυρίσει το Fitzcarralodo σε διάφορα μέρη της Νότιας Αμερικής. Μάλιστα στην διάσημη σκηνή με το ατμόπλοιο το οποίο σύρθηκε σε έναν λόφο, αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει μινιατούρες και την γύρισε κανονικότατα. Badass κλασσικός κινηματογράφος. Υπήρξαν πολλά περιστατικά με τραυματισμούς σε στελέχη, περιπτώσεις δυσεντερίας και η πραγματικά κακή συμπεριφορά του Κλάους Κίνσκι. Τέλος η ξαφνική αποχώρηση του Μικ Τζάγκερ, ο οποίος θα υποδυόταν έναν supporting χαρακτήρα, έκανε τον Χέρζογκ να γυρίσει την ταινία από το μηδέν.

Waterworld (1995)
Η ταινία που έβαλε στις συνειδήσεις του κόσμου τον Κέβιν Κόστνερ, δεν μπορεί σε τίποτα να χαρακτηριστεί ως αποτυχημένη, όμως έκανε τον σκηνοθέτη Κέβιν Ρέινολντς να δηλώσει πως δεν πρόκειται ποτέ να δουλέψει ξανά πάνω σε κάτι που έχει νερό. Η αλήθεια είναι πως όταν θες να γυρίσεις το Mad Max αλλά στην θάλασσα, από μόνο του έχει τις δυσκολίες του. Αρχικά τα έξοδα, γιατί η παραγωγή χτίστηκε εξ΄ ολοκλήρου από την αρχή στην Χαβάη. Το σετ βρισκόταν σε θαλάσσια περιοχή, οπότε όλοι οι συντελεστές πήγαιναν με καραβάκι στο γύρισμα και στα διαλείμματα ξαναγύριζαν πίσω στην στεριά. Αυτό πρόσθετε απίστευτο άγχος στον Ρέινολντς ο οποίος δεν άντεξε να ολοκληρώσει το Waterworld. Τις τελευταίες πινελιές τις έβαλε ο ίδιος ο Κόστνερ. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ο πρωταγωνιστής απέφυγε για πολύ λίγο το να χάσει την ζωή του από μία θύελλα. Από την άλλη η συμπρωταγωνίστρια Τίνα Ματζορίνο τσιμπήθηκε τρεις φορές από μέδουσες και τέλος δύο κασκαντέρ τραυματίστηκαν σοβαρά.

Apocalypse Now (1979)
Μία από τις πιο θρυλικές ταινίες όλων των εποχών και μία από τις πιο πειστικές αποτυπώσεις του πολέμου στο Βιετνάμ, στην πραγματικότητα αποτελούσε μία παραγωγή από άπειρα θέματα, διαφωνίες, κακές συμπεριφορές και ατυχίες. Μάλιστα καταγράφονται όλα σε ντοκιμαντέρ που ακολούθησε και έχει όνομα «Hearts of Darkness».  Ο Κόπολα μετά την τεράστια επιτυχία που γνώρισε με τον Νονό, αποφάσισε να επενδύσει τα δικά του χρήματα σε μία ταινία που θα βασιζόταν στο βιβλίο του Τζόζεφ Κόνραντ, Hearts of Darkness. Στόχος του να αποτυπώσει την πιο ρεαλιστική απεικόνιση που έχει υπάρξει ποτέ για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Εγχείρημα εκ των πραγμάτων δύσκολο. Αρχικά αποφάσισε να κάνει όλα τα γυρίσματα στις Φιλιππίνες για να μοιάζει όσο περισσότερο γίνεται στο Βιετνάμ. Η ταινία όμως πήγε πολύ πίσω καθώς από τον αναμενόμενο χρόνο και από τους πέντε μήνες φτάσαμε αισίως στο ένα ολόκληρο έτος γυρισμάτων. Το σενάριο αλλάχτηκε αμέτρητες φορές, καταιγίδες συνέχισαν να πλήττουν την περιοχή και ο Μάρτιν Σιλ έπαθε καρδιακή προσβολή. Ο Κόπολα συνόψισε καλύτερα από όλους αυτή την εμπειρία λέγοντας: «Ήμασταν στην ζούγκλα, είχαμε πολλά λεφτά, πολύ εξοπλισμό και σιγά - σιγά χάσαμε το μυαλό μας».

Jaws (1975)
Όπως είχαμε την ευκαιρία να δούμε και πιο πάνω, το να γυρίσεις μια ταινία στο νερό η γενικότερα στην θάλασσα, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Το «Jaws» δεν γινόταν να λείπει από αυτή την λίστα. Πέραν από όλα τα προβλήματα που υπήρξαν, ο ψεύτικος καρχαρίας που θα χρησιμοποιούταν στα γυρίσματα με το όνομα Μπρους, μπήκε στα πιτς για αρκετές μέρες. Ο Ρίτσαρντ Ντρέιφους παρουσίασε πολύ γλαφυρά τις πρώτες μέρες των γυρισμάτων αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Ξεκινήσαμε δουλειά και δεν είχαμε σενάριο, cast και τον ψεύτικο καρχαρία». Η παραγωγή είχε πλάνο για 55 μέρες γυρισμάτων και όταν τελικά έφτασε τις 159 όλοι ρωτούσαν με αγωνία πότε θα ολοκληρωθούν. Το πλατό επίσης φάνηκε μικρό για τους δύο σταρ Ντρέιφους και Σο, οι οποίοι ξεκίνησαν να τσακώνονται. Ο μύθος επίσης λέει πως μετά από μία τεχνική βλάβη στην βάρκα που βρισκόταν τα στελέχη, ο Σπίλμπεργκ φώναξε να απομακρυνθούν οι ηθοποιοί και την ίδια ώρα ο τεχνικός για τον ήχο με το όνομα Τζον Κάρτερ αναφώνησε «Γάμα τους ηθοποιούς και σώστε τα μηχανήματα του ήχου». Ο ίδιος ο Σπίλμπεργκ μετά το πέρας των υποχρεώσεων για την ταινία είπε πως πίστευε πως ότι έγινε στα γυρίσματα θα ήταν το τέλος της καριέρας του. Ευτυχώς δεν ήταν.

Star Wars (1977)
Δεν είναι μυστικό πως το Star Wars παρά την τεράστια επιτυχία που γνώρισε, είχε μία σειρά από ζητήματα προς επίλυση πριν βγει στις αίθουσες. Υπήρξαν άνθρωποι που δούλεψαν γι’ αυτή και δεν πίστεψαν σε εκείνη γιατί νόμιζαν πως ήταν για μικρά παιδιά αποκλειστικά. Μάλλον θα το μετάνιωσαν. Η παραγωγή πήγε πίσω γιατί πολλές καταιγίδες καθυστέρησαν τα γυρίσματα στην περιοχή της Τυνησίας. Σε αυτό προστίθεται πως οι Λούκας και Χάρισον Φόρντ δεν τα πήγαιναν και τόσο καλά με τις ατάκες φωτιά να δίνουν και να παίρνουν. «Εύκολα μπορείς να γράψεις αυτές τις φράσεις αλλά σίγουρα δεν μπορείς να τις πεις κιόλας» ήταν τα λεγόμενα του Χάρισον Φορντ που έπεσαν σαν κεραυνός εν αιθρία σε μία όπως φαινόταν «ακόμα μέρα στο γραφείο». Ο Λούκας επίσης πίεσε υπερβολικά την εταιρεία που ανέλαβε τα special effects να παραδώσει εκατοντάδες από αυτά σε ένα πάρα πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Σε ένα screening μερικών εξ αυτών, δεν του άρεσε καθόλου το αποτέλεσμα και το άγχος τον κυρίευσε. Εκεί ανέλαβε η σύζυγος του ίδιου του σκηνοθέτη και η παρτίδα σώθηκε. Δημιούργησε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και μετά όλοι ξέρουμε τι ακολούθησε.

Roar (1981)
Υπάρχουν κάποιες ταινίες που ολοκληρώθηκαν μετά από ένα διάστημα, διαβάζεις λεπτομέρειες γύρω από αυτή και απορείς πως πραγματικά τελειώσανε τα γυρίσματα χωρίς να συμβεί κάποιο θανάσιμο ατύχημα. Το «Roar» που βγήκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, είναι μία από αυτές. Η υπόθεση κεντράρει στον Χανκ, ο οποίος λατρεύει να παρατηρεί άγρια ζώα. Ο σκηνοθέτης, Νόελ Μάρσαλ, αφού πρόσθεσε στο cast την σύζυγο Τίπι Χέντρεν και την κόρη του Μέλανι Γκρίφιθ, χρησιμοποίησε πάνω από 100 άγρια ζώα για τα πλάνα του. Αν τύχει και δεις ποτέ την ταινία, σίγουρα θα παρατηρήσεις τον αληθινό τρόμο στα μάτια των ηθοποιών. Αγνός, καθαρός φόβος για το αν θα ζούνε μέχρι την επόμενη σκηνή. Η Γκρίφιθ χρειάστηκε 50 ράμματα για τραύμα στο κεφάλι, η μητέρα της δέχθηκε μία δαγκωματιά στο λαιμό από ένα λιοντάρι, ενώ ένα μέλος της παραγωγής είδε ένα ακόμη λιοντάρι να του χαράσσει το μισό κεφάλι. Απολογισμός 200 ράμματα. Μέσα σε όλα η ταινία δεν κατάφερε να συγκεντρώσει κόσμο στα σινεμά με τις ιστορίες αυτές όμως να κρατάνε τον θρύλο της ζωντανό.

Alien 3 (1992)
Πραγματικά πόσο κρίμα για την συγκεκριμένη ταινία και περισσότερο για τους υποστηρικτές του είδους. Μια ταινία καταδικασμένη να αποτύχει από την πρώτη συγκέντρωση των ηθοποιών που πήγαν να πούνε «καλησπέρα σας, ήρθαμε». Με ένα σενάριο που γράφτηκε και ξαναγράφτηκε άπειρες φορές ακόμα και λίγο πριν την ολοκλήρωση του γυρίσματος. Σκηνοθέτες αναλάμβαναν και τα παράταγαν μέχρι ο Φίντσερ να βάλει τέλος σε αυτό το πάρε-δώσε. Ο σκηνοθέτης ήταν πάρα πολύ απογοητευμένος με τα περισσότερα που αφορούσαν την ταινία και προφανώς με το crew που απάρτιζε την παραγωγή. Κατάφερε να βγάλει βέβαια ένα αποτέλεσμα. Στο test audience δεν πήγε καθόλου καλά, γι΄αυτό πήρε την κάμερα του και ξαναγύρισε. Έπειτα μοντάρανε την ταινία πίσω από την πλάτη του και αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο φέρελπις Φίντσερ έριξε μαύρη πέτρα στο «Alien 3». Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι περιπέτειες που έζησε ο σκηνοθέτης όλο αυτό το διάστημα έγινε ντοκιμαντέρ με το όνομα «Wreckage and rage» το οποίο ευλαβικά τοποθετήθηκε στο Alien anthology box set.

Titanic (1997)
Ποιος είπε πως μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες όλων των εποχών δεν είχε προβλήματα την ώρα που βρισκόταν στο στάδιο δημιουργίας; Ακόμα και σκηνοθέτες σαν τον Κάμερον μπορούν να αντιμετωπίσουν άπειρες δυσκολίες μέχρι να δουν το έργο τους ολοκληρωμένο. Όλοι έχουμε ακούσει για το πόσο αυστηρός είναι ο Τζέιμς Κάμερον σε όλα τα πρότζεκτ του. Φανταστείτε έναν τύπο να γυρνάει με ντουντούκα όλη μέρα στο σετ και να φωνάζει στα αυτιά των ηθοποιών, οι οποίοι μάλιστα στα γυρίσματα που έλαβαν χώρα στο νερό, είχαν ξεπαγιάσει. Έπειτα με στόμφο έλεγε ξανά ξανά πως: «Το να φτιάχνεις μία ταινία είναι πόλεμος και αποτελεί μία ατελείωτη μάχη ανάμεσα στην δουλειά και την ομορφιά». Μια ωραία μέρα στην δουλειά, ένας μέλος της παραγωγής, έριξε ένα είδος παραισθησιογόνου φαρμάκου στην μεσημεριανή σούπα και είχε σαν αποτέλεσμα 50 άτομα να καταλήξουν στο νοσοκομείο. Μέσα σε αυτά ήταν και ο Κάμερον με όλη αυτή την ιστορία να καθυστερεί πολύ την ολοκλήρωση του Τιτανικού. Όλοι πίστευαν πως η ταινία θα πατώσει αλλά ο Τζέιμς τους διέψευσε πανηγυρικά.

Μπορεί να νιώθεις άβολα διαβάζοντας όλες αυτές τις αποκαλύψεις αλλά το να είσαι θεατής έχει και τα καλά του. Δεν χρειάζεται να ασχολείσαι με τις συγκεκριμένες ιστορίες παραπάνω από όσο πρέπει και μπορείς να απολαύσεις την ταινία σου ήσυχα. Την επόμενη φορά όμως που θα ευχηθείς να ήσουν στην θέση ενός μεγάλου ηθοποιού, σκέψου πως μπορεί να μην είναι όλα τόσο ρόδινα.