Το OTRANTO των Ιώνιαν Μπισάι και Σωτήρη Τσίγκανου συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα των ελληνικών ταινιών Μικρού Μήκους στις 26ες Νύχτες Πρεμιέρας.
Το OTRANTO, μια υβριδική ταινία των Ιώνιαν Μπισάι και Σωτήρη Τσίγκανου συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα των ελληνικών ταινιών Μικρού Μήκους στις 26ες Νύχτες Πρεμιέρας. Ένα φιλμ που αναμειγνύει την εικαστική γλώσσα με το ντοκιμαντέρ με σκοπό να φέρει στο προσκήνιο μια μεταναστευτική τραγωδία από το παρελθόν στο σήμερα.
Τέσσερις γυναικείες φωνές υφαίνουν την πολυφωνική αφήγηση της τραγικής ιστορίας του σκάφους «Katër i Radës», που βυθίστηκε το 1997 εξαιτίας του ναυτικού αποκλεισμού που είχε επιβάλει η ιταλική κυβέρνηση στα μεταναστευτικά ρεύματα από την Αλβανία. Οι συγγενείς των πρώτων θυμάτων στο κατώφλι της σύγχρονης Ευρώπης-φρούριο διασχίζουν το στενό του Οτράντο, ακολουθώντας την ίδια πορεία με το ναυαγισμένο καράβι, για να θέσουν τις ερωτήσεις που αγνοούνται επιδεικτικά από τα ΜΜΕ και τις δικαστικές αρχές.
Το έργο αποτελεί μια μελέτη πάνω στην υπόθεση της καταβύθισης του Katër i Radës, του πρώτου μεταναστευτικού πλοίου που βυθίστηκε στην Μεσόγειο ύστερα από στρατιωτική επίθεση.
Ένα σύνθετο γεγονός που έλαβε χώρα στις 28 Μαρτίου 1997, όταν ένα πλοίο του Ιταλικού πολεμικού ναυτικού επιτέθηκε με στρατιωτικούς ελιγμούς στο πλοίο Katër i Radës, με 120 μετανάστες από την Αλβανία, οδηγώντας στον θάνατο 81 ανθρώπους, για τους οποίους δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της επιχείρησης λευκές σημαίες (operazione bandiere bianche), μια κοινή συμφωνία των κυβερνήσεων της Ιταλίας και της Αλβανίας.
Σαν επακόλουθο του τραγικού συμβάντος συγκροτείται μια κοινότητα, αποτελούμενη από επιζώντες και συγγενείς των θυμάτων οι οποίοι, συσπειρωμένοι γύρω από μια γυναίκα, διεκδικούν δικαιοσύνη, αναγνώριση και αποκατάσταση της ιστορίας που παραμένει θολή μέχρι και σήμερα.
Στο πρότζεκτ, οι καλλιτέχνες μαζί με τους συγγενείς των θυμάτων, πραγματοποιούν ένα ταξίδι διασχίζοντας την Μεσόγειο, από την Αυλώνα της Αλβανίας με προορισμό το Ότραντο της Ιταλίας, με σκοπό να μελετήσουν τα ίχνη της ιστορίας μέσα από τις δικαστικές διαδικασίες που εξελίσσονται μέχρι και σήμερα. Ακόμα, εξετάζουν πώς το αλβανικό πλοίο κατέληξε να μετατραπεί από αποδεικτικό στοιχείο της δικαστικής υπόθεσης σε δημόσιο γλυπτό να διακοσμεί μια Ιταλική πλατεία.
Οι δράσεις και οι αφηγήσεις που προέκυψαν από την συνεργασία των καλλιτεχνών με την κοινότητα, παρουσιάζονται στην ταινία, επιχειρώντας μια διαφορετική ανάγνωση των γεγονότων και των συνεπειών τους, ανοίγοντας ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της Τέχνης και της εμπλοκής της σε ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα.
Ο Σωτήρης Τσίγκανος (1992, Aθήνα) και ο Ιώνιαν Μπισάι (1992, Αγ. Σαράντα) είναι εικαστικοί καλλιτέχνες και σκηνοθέτες, με έδρα την Aθήνα. Δουλεύουν ως εικαστικό δίδυμο (Latent Community) σε ερευνητικά καλλιτεχνικά πρότζεκτ, με σημείο εστίασης την κριτική ανάγνωση γεγονότων της σύγχρονης κοινωνικής ιστορίας. Το Latent Community είναι μια εξελισσόμενη εικαστική έρευνα, που επικεντρώνεται στην ανίχνευση και την ανάδειξη ιστοριών κοινωνικής, πολιτικής και οικολογικής δικαιοσύνης οι οποίες αγνοούνται από την κυρίαρχη αφήγηση ή αλλοιώνονται από αυτή, μελετώντας τον ρόλο της καλλιτεχνικής εμπλοκής και το πώς μπορούν να γίνουν αντιληπτές σε νέα πλαίσια.
Στην εποχή της επαυξημένης πραγματικότητας, το καλλιτεχνικό δίδυμο μπλέκει την επιτόπια έρευνα, τις συμμετοχικές δράσεις και την κινούμενη εικόνα με την κοινωνική συμμετοχή και κριτική, συχνά καταλήγοντας στην παραγωγή υβριδικών ταινιών, οι οποίες αποτελούν μια μίξη ντοκιμαντέρ, μυθοπλασίας και αρχείου. Η δουλειά τους έχει παρουσιαστεί σε διεθνείς εκθέσεις και φεστιβάλ (Μπιενάλε της Aθήνας, Documenta 14 – Πρόγραμμα Δημόσιων Δράσεων, Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, PCAI – Polyeco Contemporary Art Initiative, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Recontemporary – Turin) και έχει βραβευτεί από το LOOP Barcelona, Sharjah Art Foundation και ARTWORKS (SNF Artist Fellowship Program). Επίσης είναι resident artists στο ONASSIS AiR.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
11°
