77ο Φεστιβάλ Βενετίας: Διθυραμβικά σχόλια για τα «Μήλα» του Χρήστου Νίκου από τους διεθνείς ανταποκριτές.
Με τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας και προστασίας, ξεκίνησε την Τετάρτη το 77ο φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας, η πρώτη μεγάλη κινηματογραφική διοργάνωση που ουσιαστικά διενεργείται σε φυσικό χώρο, μετά τα lockdowns, ένεκα της πανδημίας. Τα Μήλα, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Χρήστου Νίκου, που αφηγείται το χρονικό μιας αναπάντεχης επιδημίας, όταν οι άνθρωποι μιας πόλης εμφανίζουν ξαφνική αμνησία, άνοιξε το πρόγραμμα «Ορίζοντες» και οι πρώτες διεθνείς κριτικές είναι υμνητικές για την μαύρη κομεντί.
O Xan Brooks της Guardian, χαρακτηρίζει την ταινία «υπέροχα καυστική και ως μια τρομερά ανατριχιαστική αναπαράσταση μιας επιδημίας, αποτελώντας την πιο ταιριαστή επιλογή για το άνοιγμα του τμήματος του φεστιβάλ, […] που διακρίνεται για την ευγένεια των εικόνων της και την διάθεσή της να ταξιδεύει».
Ο Peter Debruge του Variety κάνει λόγο για «μια μεταφορική περίπτωση αμνησίας που βρίσκει αντίκρισμα στον πραγματικό κόσμο μέσα από την τόσο ευγενικά παράλογη σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Νίκου», συγκρίνοντας τον πυρήνα της ταινίας με μια αντιστροφή της ιδέας της «Αιώνιας Λιακάδας ενός Καθαρού Μυαλού» του Τσάρλι Κάουφμαν
Από την άλλη, η Wendy Ide του ScreenDaily, μένει για «το αξέχαστο ντεμπούτο του Χρήστου Νίκου, που διαχειρίζεται άψογα έννοιες, όπως η μνήμη, η ταυτότητα, η θλίψη και η απώλεια, με την αφηγηματική πρόφαση μιας επιδημίας, που ενώ στην όψη της μοιάζει σκληρό και αδιαπέραστο, καταλήγει να είναι κάτι πολύ μοναδικό».
Ο David Rooney του Hollywood Reporter εξάρει τον Χρήστου Νίκου ως «μια εντυπωσιακή νέα κινηματογραφική φωνή που με τα Μήλα, παρουσιάζει μια αλληγορία [...] ανέκφραστη, σκοτεινή και σουρεαλιστική, που με προσεκτικό τρόπο καταλήγει ως μια τρομακτική περισυλλογή πάνω στην χειραγώγηση της μνήμης, και που είναι δύσκολο να πάρεις τα μάτια από πάνω της». Υπογραμμίζει δε, πως «ο Νίκου είναι τόσο οικονόμος και αυθεντικός στο σενάριο που στήνει την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στην ειρωνική παρατήρηση των γεγονότων και στην μελαγχολία της πραγματικότητας, σε μια στιγμή που δεν θα μπορούσε να φαντάζει ιδανικότερη».
Επίσης, ο Stephen Saito του Moveablefest, δεν αφήνει «κανένα περιθώριο να ξεχάσεις τα Μήλα», μιλώντας για την ικανότητα του σκηνοθέτη «να κάνει ένα σύνολο ανθρώπων, μιας ευρύτερης ομάδας να γίνεται κοινωνός των προβλημάτων του κεντρικού χαρακτήρα, ιδιαίτερα όταν η μνήμη του αρχίζει να τον προδίδει».
O Kaleem Aftab για το Cineuropa γράφει πως «το τμήμα των Οριζόντων έχει ένα υψηλό επίπεδο να διατηρήσει, εφόσον άνοιξε με τα Μήλα, ένα αξιομνημόνευτο πρώτο φιλμ ενός δημιουργού που αφήνει μια γλυκόπικρη επίγευση στο φινάλε, βάζοντας δυνατή υποψηφιότητα να φύγει νικητής από τη Βενετία».
O Phil De Semlyen από το Time Out, αναρωτιέται ρητορικά στην κριτική του «αν τα Μήλα είναι ένα σχόλιο για τη σχέση της Ελλάδας με το ένδοξο παρελθόν της, ή τελικά αφορά έναν κόσμο που παρασύρεται από τα ένστικτα και τα πείσματα του;» Όπως και να έχει, καταλήγει πως «ο Νίκου αφήνει στο κοινό να ερμηνεύσει τη μεταφορά, που με πρόφαση τη μοναξιά, θέλει να μιλήσει για ζητήματα…καρδιάς».
Η ταινία θα κυκλοφορήσει από την Feelgood τον Νοέμβριο του 2020
Μια συνταξιούχος δασκάλα από τη Γεωργία παίρνει την απόφαση να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να εντοπίσει τα χαμένα ίχνη της τρανς ανιψιάς της.
Εκτός από την κριτική στην επιφανειακή showbiz και στα… τέρατά της, το βραβευμένο στις Κάννες σενάριο μετατρέπεται σε έναν κόλαφο για τη χωρίς νόημα ζωή
17°
