Κριτική ταινίας: Παιχνίδια Φωτιάς (Joueurs)

Η εσωστρεφής Ελά γνωρίζει τον πληθωρικό Aμπέλ κάτω από άσχημες συνθήκες (τον πιάνει να κλέβει τα λεφτά του ταμείου στο μπιστρό του πατέρα της) ο οποίος θα την μυήσει στα μυστικά τζόγου.

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Μαρί Μονζ αφορά στη γέννηση και την ματαίωση ενός παράφορου έρωτα. Μέσω της ερωτικής έλξης που ασκεί ο Αμπέλ στην Ελά, παρακολουθούμε την καλοσχεδιασμένη μεταμόρφωση της ηρωίδας από άβουλο και δειλό πλάσμα σε μια δυναμική γυναίκα που παίρνει τις τύχες της στα χέρια της. Φυσικά αυτό δεν γίνεται χωρίς να πληρώσει το ανάλογο τίμημα. Η Μονζ αποφεύγει να στραφεί αποκλειστικά στο αισθηματικό κομμάτι του σεναρίου. Μάλιστα από ένα σημείο και μετά φαίνεται να την ενδιαφέρει μόνο η σκιαγράφηση των χαρακτήρων των τζογαδόρων, ο αυτοκαταστροφικός εθισμός, το σαγηνευτικό παιχνίδι της αδρεναλίνης. Συνέπεια, ατμόσφαιρα, δυνατές συγκινήσεις και ανατροπές κάνουν ένα προκάτ και χιλιοειδωμένο love story να αποκτά αυτόφωτη γοητεία και δύναμη, χάρη στις εξαιρετικές ερμηνείες. Ειδικά του πάντα αλλιώτικου Ραχίμ.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μαρί Μονζ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Ταχάρ Ραχίμ, Στέισι Μάρτιν, Καρίμ Λεκλού