Κριτική για τις νέες ταινίες της εβδομάδας | 13-19.08.2020

Εμείς οι δύο (Deux) (***)
Σκηνοθεσία: Φίλιπο Μενεγκέτι
Πρωταγωνιστούν: Μπάρμπαρα Σούκοβα, Λεά Ντρουκέρ, Μαρτίν Σενβαλιέ

H Μαντλέν και Νίνα, που μένουν σε διπλανά διαμερίσματα, κρύβουν για χρόνια τον έρωτά τους από τους γύρω τους και κυρίως από την οικογένεια της πρώτης. Όμως φτάνει η στιγμή που οι δύο γυναίκες θα τολμήσουν το γενναίο βήμα και θα μετακομίσουν στην αγαπημένη τους Ρώμη για να ζήσουν επιτέλους μαζί. Η τύχη όμως έχει άλλα σχέδια και η Μαντλέν αρρωσταίνει σοβαρά και τη φροντίδα της υγείας της να αναλαμβάνουν τα δύο παιδιά της.

Στιβαρό και συμπαγές δράμα χαρακτήρων, γραμμένο με σπάνια ευαισθησία από ένα πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη που ποντάρει στην αποφυγή των κλισέ, τις θαυμάσιες ερμηνείες (η Μπάρμπαρα Σούκοβα στον ρόλο της δυναμικής αλλά και καταπιεστικής Νίνα) και την αυθεντικότητα των καταστάσεων. Τίποτα δεν μοιάζει παράταιρο ή υπερβολικό στην «απαγορευμένη» ερωτική ιστορία των δύο γυναικών, αφού κάθε ανεπαίσθητο στοιχείο γίνεται στην πορεία το κλειδί για μια ακόμη ανατροπή, για μια ακόμη έκπληξη. Ο Μενεγκέτι εντυπωσιάζει στην πρώτη του σκηνοθεσία. Με στωικό ύφος και απλότητα στην κίνηση της κάμερας γεμίζει την οθόνη με ιδέες και συναισθήματα (θαυμάσιες οι λυρικές ερωτικές εικόνες) που αφορούν όχι μόνο στη σχέση της Νίνα με την Μαντλέν αλλά στην ουσία της ίδιας της ύπαρξης. Το «Εμείς οι δύο» είναι ένα επιδέξιο και τρυφερό μελόδραμα για μια σχέση ζωής που η δύναμή της μπορεί να υπερκεράσει όλα τα εμπόδια. Ακόμη και εκείνα που δείχνουν ανίκητα.

Οι δολοφόνοι του Γκόγια (The Goya murders/ El asesino de los caprichos) (**)
Σκηνοθεσία: Χεράρδο Χερέρο
Πρωταγωνιστούν: Μαριμπέλ Βερδού, Άουρα Γκαρίντο, Ρομπέρτο Αλάμο

Δύο αστυνομικίνες στη Μαδρίτη προσπαθούν να εντοπίσουν τα ίχνη και την ταυτότητα ενός σίριαλ κίλερ που δολοφονεί τα θύματά του με οδηγό τα διάσημα έργα του Γκόγια με τίτλο «Καπρίτσια».

Ατμόσφαιρα, αίσθηση μυστηρίου και ο ορισμός του whodunit στο συμβατικό κατά τα άλλα αστυνομικό θρίλερ που πάντως διεκπεραιώνει ευσυνείδητα ο έμπειρος Χερέρο, ο οποίος επιχειρεί και κάποιες διαφοροποιήσεις στην προβλέψιμη πορεία του (ξεκινώντας από το δίδυμο των θηλυκών μπάτσων) ενώ κυρίως ποντάρει στο χτίσιμο των χαρακτήρων και την ιδεολογική επιχρωμάτωση της αιματοβαμμένης υπόθεσης. Γεμάτες αντιθέσεις η Κάρμεν και Εύα, θυμίζουν τον «καλό και τον κακό μπάτσο», με τις διαφορετικές ζωές και κυρίως απόψεις στην αντιμετώπιση της υπόθεσης. Μιας υπόθεσης -κι εδώ είναι το ζουμί- που έχει πολιτικοκοινωνικά κριτήρια καθώς ο δολοφόνος βάζει στο μάτι τους πλούσιους και φοροφυγάδες συλλέκτες τέχνης, με όχημα τα επικριτικά για την αριστοκρατία και τα έκφυλα ήθη της, χαρακτικά του Γκόγια. Κατά τα άλλα περνάς ένα ευχάριστο και ανώδυνο 2ωρο and that’s all folks.

Η παρθένος του Αυγούστου (La virgen de Agosto) (**1/2)
Σκηνοθεσία: Χονάς Τρουέμπα
Πρωταγωνιστούν: Ιτσάσο Αράνα, Βίτο Σανζ, Ιζαμπέλ Στόφελ, Μαρία Χεράρο

Η 33χρονη Εύα βολοδέρνει μόνη τον Αύγουστο στη Μαδρίτη μένοντας σε ένα δανεικό σπίτι και γνωρίζοντας τυχαίους ανθρώπους που ίσως να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη νέα ζωή της.

Το ενδιαφέρον προκύπτει από τα καλά κρυμμένα μυστικά της Εύα: ποιο είναι το παρελθόν της, τι ακριβώς γυρεύει, τι είναι αυτό που τη βασανίζει περισσότερο; Όσο εκείνη προχωρά προς το άγνωστο, με την ομίχλη να σκεπάζει τη μορφή της, τα πράγματα πάνε καλά. Όταν όμως το θολό τοπίο καθαρίζει –είναι ηθοποιός που συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αλλάξει δουλειά- και το μυστήριο χάνεται, μαζί εξαφανίζονται και τα, ας πούμε, θετικά κομμάτια του παζλ με αποκορύφωμα το αποτυχημένο (λέγε με Μπουνιουέλ) σουρεαλιστικό φινάλε. Κρίμα, γιατί θα μπορούσε να φτιάξει κάτι παραπάνω από ένα επιτηδευμένο και σοβαροφανές αστικό καλλιτεχνικό φιλμάκι ο υιός Τρουέμπα. 

Γάτα στον τοίχο (Cat in the wall) (**)
Σκηνοθρσία: Βέσελα Καζάκοβα, Μίνα Μιλέβα
Πρωταγωνιστούν: Ιρίνα Ατανάσοβα, Έινζελ Κένοβ, Γκίλντα Γουά

Η μετανάστρια από τη Βουλγαρία, Ιρίνα, παλεύει με όλες τις δυνάμεις της να γίνει αρχιτέκτονας στην Αγγλία αλλά έχει να αντιμετωπίσει ένα απέραντα εχθρικό περιβάλλον στην γειτονιά του νότιου Λονδίνου που κατοικεί.

Το ντεμπούτο στις ταινίες μυθοπλασίας για το δίδυμο των ντοκιμαντεριστών δανείζεται πολλά στοιχεία από το σινεμά κοινωνικού ρεαλισμού του Κεν Λόουτς (με ολίγη από Νταρντέν) για να σχολιάσει –κάπως βαρετά ή μονοδιάστατα είναι η αλήθεια- τη σύγχρονη κοινωνικοπολιτική κατάσταση της Ενωμένης Ευρώπης. Στην εργατική πολυκατοικία-Βαβέλ που ζει η ηρωίδα συμβαίνουν όλα τα άθλια φαινόμενα που καταπιέζουν τη ζωή κάποιου φιλότιμου αντιήρωα: επιθετικότητα, προσβολές, έλλειψη σεβασμού, αδυναμία επικοινωνίας ή έστω συνεννόησης. Και στη μέση όλων αυτών και του απόηχου του Brexit, μια γάτα. Τίποτα που δεν έχουμε ξαναδεί στο σινεμά (ειδικά του Λόουτς) με τον νατουραλισμό της εικόνας να επιχειρεί να κάνει τη διαφορά αλλά δεν αρκεί.  

ΑΚΟΜΗ

»»»Οι «Ευχούληδες 2- Παγκόσμια περιοδεία» (-) φέρνει τους χνουδωτούς ήρωες απέναντι στην ροκ μουσική.
»»» Ένα από τα κορυφαία γουέστερν όλων των εποχών είναι το «Τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές» (High noon) (****) του Φρεντ Τσίνεμαν με τους Γκάρι Κούπερ, Γκρέις Κέλι που προτάθηκε για 7 όσκαρ (κέρδισε 4 μεταξύ των οποίων και του Α ρόλου για τον Κούπερ) και είναι μια ολοφάνερη αλληγορία κατά του Μακαρθισμού. Αυτός άλλωστε ήταν κι ο λόγος που ο Τζον Γουέιν αρνήθηκε το βασικό ρόλο.
»»» Δέκα χρόνια μετά από την εμφάνιση του το ακαταμάχητα ονειρώδες «Inception» (***1/2) του Κρίστοφερ Νόλαν κάνει πάρτι γενεθλίων στις αίθουσες.
»»» Η «Χρονιά με τα 13 φεγγάρια» (***) είναι ίσως το πιο σκοτεινό και πολιτικά αιρετικό δράμα του Ράινερ Βέρνερ Φσμπίντερ.
»»» Η παραγωγής 1951 «Συμμορία των εντιμοτάτων» (-) του Τσαρλς Κράιτον είναι μια κλασική κωμωδία των Ealing studios με πρωταγωνιστή τον Άλεκ Γκίνες.