Κριτική για τις νέες ταινίες της εβδομάδας | 30.7-5.8

Επικίνδυνη ομορφιά (Ava) (***)
Σκηνοθεσία: Τέιτ Τέιλορ
Πρωταγωνιστούν: Τζέσικα Τσαστέιν, Τζον Μάλκοβιτς, Κόλιν Φάρελ, Τζίνα Ντέιβις

Η Έιβα είναι μια πληρωμένη δολοφόνος που έχει την κακή συνήθεια να πιάνει κουβέντα με τα μελλοντικά θύματα της λίγο πριν τα στείλει για αιώνιο ύπνο. Το κουσούρι της αυτό γίνεται γνωστό στο αφεντικό της που αποφασίζει να την βγάλει από την ενεργό δράση αλλά επειδή η Έιβα γνωρίζει ήδη πολλά, αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναn τρόπο.

Αν κάτι διαφοροποιεί την Έιβα από τις υπόλοιπες φονικές γυναίκες της μεγάλης οθόνης είναι η αυταπάρνηση της Τζέσικα Τσαστέιν στο ανθρώπινο προφίλ του χαρακτήρα της. Η συγκεκριμένη συνθήκη απουσιάζει στο είδος: οι γυναίκες του Λικ Μπεσόν («Nikita», «Lucy», «Anna») είναι βγαλμένες θαρρείς από κάποιο κόμικ, στα φιλμ του Ταραντίνο το σαγηνευτικό θέαμα υπερισχύει των καλών ιδεών, ενώ οι Τζένιφερ Λόρενς και Σαρλίζ Θερόν στα «Κόκκινο σπουργίτι» και «Atomic Blonde», αντίστοιχα, ανάβουν μόνο όταν βλέπουν κόκκινο ή το σφυροδρέπανο από την σημαία της ΕΣΣΔ. Ο Τέιτ Τέιλορ («Το κορίτσι του τρένου», «Υπηρέτριες») τα ζύγιασε όλα αυτά κι εφόσον ο Στίβεν Σόντερμπεργκ –το πρόσωπο της εποχής ελέω «Contagion»– έφτασε πιο κοντά από κάθε άλλο σκηνοθέτη στον ρεαλισμό του γυναικείου action movie με την «Τιμωρό», όπου έχρισε πρωταγωνίστρια του φιλμ την πρωταθλήτρια πολεμικών τεχνών αλλά ατάλαντη ηθοποιό Τζίνα Καράνο, έπραξε το σωστό. Η Τζέσικα Τσαστέιν είναι σπάνιο πολυεργαλείο και μπορεί με άνεση να υποδυθεί την αγία, την πόρνη, το αερικό (βλέπε φιλμ του Μάλικ) ή την πληρωμένη δολοφόνο. Κι ενώ η πλοκή είναι ξεκάθαρα προσχηματική και σχεδόν προβλέψιμη, το τσαγανό αυτής της βραχύσωμης – μόλις 1.62μ το ύψος της– αμερικανίδας με το υψηλό υποκριτικό I.Q. πετυχαίνει να μετατρέψει το φιλμ σε μια συναρπαστική περιπέτεια με δυνατές ψυχολογικές και συναισθηματικές διαβαθμίσεις.

Πολύτιμη κι η συνδρομή του σεναριογράφου Μάθιου Νιούτον που δεν υιοθετεί τα συνήθη κολπάκια-κλισέ του είδους αλλά επιχειρεί με αμεσότητα και ειλικρίνεια να δώσει όλη την προσωπική ιστορία της Έιβα, από τη δύσκολη παιδική ηλικία και την επώδυνη εφηβεία όπου κυλά στα ναρκωτικά, μέχρι τη σωτηρία της από μια σκληρή γυναίκα του υποκόσμου. Σε όλη αυτή τη διαδρομή η δράση και το δράμα συνυπάρχουν αρμονικά. Και το σημαντικό –και εντέλει αυτό που κάνει την ταινία να ξεχωρίσει από τη μάζα ανάλογων φιλμ– είναι ότι η ισχυρή δραματουργία στην πλοκή γεννά καίρια ερωτήματα πάνω σε ζητήματα όπως οι διαπροσωπικές σχέσεις αλλά κι εκείνες του αίματος ή το νόημα πάνω η μητρότητα ή τις επιλογές ζωής που όχι μόνο μας καθορίζουν αλλά και μας οδηγούν σε καταστροφικά μονοπάτια. Δείτε μόνο τη συγκλονιστική σκηνή της Έιβα με τη μητέρα της (τι φοβερός ρόλος για την Τζίνα Ντέιβις) και θα καταλάβετε τι εννοούμε.  

Miss aπειθαρχία (Misbehaviour) (***)    
Σκηνοθεσία: Φιλίπα Λόουθορπ
Πρωταγωνιστούν: Κίρα Νάιτλι, Τζέσι Μπάκλεϊ, Λέσλι Μάνβιλ, Ρις Ίφανς, Γκρεγκ Κινίαρ

Τα καλλιστεία ομορφιάς για την ανάδειξη της Μις Κόσμος 1970 πραγματοποιούνται στο Λονδίνο μεταξύ 50 καλλονών από όλο τον κόσμο και σε παγκόσμια τηλεοπτική παρουσίαση με παρουσιαστή τον Μπομπ Χόουπ, αλλά μια χούφτα δυναμικών φεμινιστριών είναι αποφασισμένη να χαλάσει το πάρτι.

Στην εισαγωγή του φιλμ το οποίο βασίζεται σε αληθινά συμβάντα –τα μέλη μιας φεμινιστικής οργάνωσης διέκοψαν τη ζωντανή μετάδοση των καλλιστείων– η Κίρα Νάιτλι περνάει από συνέντευξη για να συνεχίσει τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου αλλά οι κριτές της σχολιάζουν υπογείως τα εξωτερικά της χαρίσματα. Η οργισμένη πρωταγωνίστρια που έχει βιώσει αρκετές φορές τις σοβινιστικές ταπεινώσεις της πατριαρχικής βρετανικής κοινωνίας θα γνωρίσει τυχαία μια φεμινίστρια η οποία «λεηλατεί» μια διαφημιστική αφίσα που αναφέρει «κάνε ευτυχισμένο τον άντρα της ζωής σου» γράφοντας με το σπρέι της «άσµ τον να μαγειρέψει μόνος του»! Όχι μόνο η τυπική οργισμένη ταινία γυναικείας χειραφέτησης με στόχο την αντρική γουρουνιά που εκφράζεται μέσω της κατάπτυστης φιγούρας του Μπομπ Χόουπ τον οποίο υποδύεται ο Γκρεγκ Κινίαρ από τη σκηνοθέτη του «Crown» Φιλίπα Λόουθορπ, αλλά και μια ώριμη, ζεστή και τρυφερή ματιά πάνω στις αμφιβολίες, τις συγκρούσεις και κυρίως τις διαφορετικές απόψεις των ηρωίδων ως προς το τι μέλλει γενέσθαι όσον αφορά το γυναικείο κίνημα. Οι πιο ενδιαφέρουσες και ενίοτε συγκινητικές σκηνές είναι εκείνες της Νάιτλι με τη μητέρα της αλλά και μια υποψήφια του διαγωνισμού, που ενδυναμώνουν το σεναριακό ιστό με χαρακτηριστική άνεση και παρουσιάζουν ολόκληρο τον πίνακα της γυναικείας εκμετάλλευσης από το ανδροκρατούμενο περιβάλλον σε σημείο να απορείς για το πώς υφίστανται ακόμη σε αρκετές γωνιές του πλανήτη οι παρελάσεις κρεατομηχανών με τον καλλωπιστικό τίτλο «διαγωνισμοί ομορφιάς». 

Μια νύχτα μαγική (Chambre 212 / On a magical night) (***)
Σκηνοθεσία: Κριστόφ Ονορέ
Πρωταγωνιστούν: Κιάρα Μαστρογιάνι, Μπενζαμέν Μπιολέ, Βενσάν Λακόστ, Καμίγ Κοτέν

Η Μαρία και ο Ρισάρ είναι παντρεμένοι για περισσότερο από 20 χρόνια. Όταν ο τελευταίος ανακαλύψει τυχαία την απιστία της γυναίκας του, εκείνη θα αποχωρήσει από το σπίτι τους για να εγκατασταθεί στο απέναντι ξενοδοχείο. Κρυμμένη στο δωμάτιο 212 η Μαρία παρακολουθεί τις ενέργειες του απαρηγόρητου Ρισάρ και έρχεται σε αναμέτρηση με τις ερινύες της.

Ιδιότυπη αισθηματική κομεντί που παρά τη χαρακτηριστική ελαφρότητά της αποφεύγει να γίνει ρομαντική, ενώ ο κυνισμός της πρωταγωνίστριας γεννά αλήθειες που κόβουν μαχαίρι κάθε απόπειρα γέλιου. Ουσιαστικά είναι σαν να παρακολουθούμε μια ψυχοβγαλτική μπεργκμανική αποδόμηση του θεσμού του γάμου –πώς είναι δυνατόν να διατηρηθεί ένας γάμος ζωντανός δίχως την απιστία αναρωτιέται η Μαρία– εν μέσω μιας ονειρικής παραβολής γύρω από το παρελθόν. Η Κιάρα Μαστρογιάνι (βραβείο στις Κάννες στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα) συνθέτει έναν χαρακτήρα απολαυστικό και με όπλο της την ειλικρίνεια αναζητά τις αιτίες που την οδήγησαν στην πικρόχολη και εγωιστική στάση ζωής, ενώ ο Μπενζαμέν Μπιολέ (πραγματικός σύζυγος της Μαστρογιάνι στο παρελθόν, πράγμα που προσδίδει επιπλέον ενδιαφέρον στο φιλμ) είναι το θύμα της κατάστασης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και άμοιρος ευθυνών για το διαρκές κεράτωμα της γυναίκας του που άλλαζε εραστές σαν τα πουκάμισα όλα αυτά τα χρόνια.

Πάντως τα πιο σπαρταριστά κομμάτια είναι αυτά που παρελθόν και παρόν ανακατεύονται με χαρακτηριστική άνεση και αναρχίζουσα τάση: η Μαρία συναντιέται με τον νεαρό σύζυγό της (μάλιστα κάνει και σεξ μαζί του), έχει μια δυνατή κόντρα με τη δασκάλα πιάνου που ήταν ο πρώτος έρωτας του Ρισάρ στην εφηβεία του, ενώ ο κακός χαμός γίνεται όταν ο σωσίας του Σαρλ Αζναβούρ –τρομερό το σάουντρακ– την βάζει στο ίδιο δωμάτιο με όλους τους εραστές της κι εκείνη προσπαθεί να τους θυμηθεί έναν-έναν! Ουσιαστικά το φιλμ θέτει το ερώτημα που όλοι έχουμε κάνει στον εαυτό μας –αν γύρναγες πίσω στο παρελθόν θα έκανες τις ίδιες επιλογές;– και γύρω από αυτήν την πιασάρικη ιδέα συνθέτει ένα σπαρταριστό ερωτικό γαϊτανάκι που όμως στην πυρήνα του είναι βαθιά πικρό και μελαγχολικό.   

Το τέλειο σχέδιο (El plan) (**)
Σκηνοθεσία: Πόλο Μενάργκεζ
Πρωταγωνιστούν: Ραούλ Αρεβάλο, Αντόνιο ντε λα Τόρε, Τσέμα ντελ Μπάρκο

Τρεις άνεργοι φίλοι σκαρφίζονται το τέλειο σχέδιο που θα τους γλiτώσει από την οικονομική ανέχεια αλλά αδυνατούν να αναπτύξουν δράση καθώς μια σειρά από απρόβλεπτα συμβάντα τους αποσυντονίζει,

Ιστορίες του κρεβατιού, φαντάσματα του παρελθόντος και ψυχολογικές μελέτες της κατάστασής τους (πάσχουμε από το σύνδρομο της θυματοποίησης, λέει ο Ραμόν στον έκπληκτο Πάκο) είναι ο καμβάς της ιστορίας που φέρνει στο ίδιο πλάνο τρεις από τους κορυφαίους ηθοποιούς του σύγχρονου ισπανικού σινεμά και φυσικά την εμμονική πλέον σύλληψη της τέλειας κομπίνας. Το θετικό είναι πως το τέλειο σχέδιο ποτέ δεν παρουσιάζεται στη μεγαλειώδη εφαρμογή που θα περίμενε κάποιος και η διαρκής ματαίωση του έχει κάτι από τον αλληγορικό προβληματισμό του Μπέκετ, με μια πολιτική και χιουμοριστική ρητορική για τη δύναμη του κατεστημένου. Το αρνητικό είναι πως όλα αυτά δεν τα παίρνουμε ποτέ στα σοβαρά είτε επειδή η θεατρική δομή της ταινίας κάπου μας κουράζει είτε επειδή ο τόνος της αφήγησης είναι επιτηδευμένος και με ελάχιστες αληθινές εκπλήξεις.

ΑΚΟΜΗ

» Κανόνες για τις σωστές διακοπές μέσω της περιπέτειας τριών ζευγαριών στην ιταλική κωμωδία του Μάσιμο Βενιέρ «Όχι άλλο καλοκαίρι» (-) που έκανε ρεκόρ εισιτηρίων στην γειτονική χώρα.
» Το γαλλικό animation «Ο πλανήτης του Γουίλι» (-) περιγράφει την οδύσσεια του μικρού ήρωα που βρίσκεται μακριά από το σπίτι του.
» Το γυρισμένο στα 1960 «Γυμνοί στον ήλιο» (****) του Ρενέ Κλεμάν με τον Αλέν Ντελόν και τη Ρόμι Σνάιντερ είναι η πρώτη και αξεπέραστη κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος της Πατρίσια Χάισμιθ «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ».
» Η ταινία του Πίτερ Κόλινσον «Ληστεία αλά ιταλικά» (***) έφερε στο ίδιο πλάνο το 1969 τους Μάικλ Κέιν, Νόελ Κάουαρντ και Μπένι Χιλ και έκανε σταρ το Mini Cooper!
» Άλλη μια κλασική κωμωδία σε επανέκδοση είναι το γυρισμένο στα 1978 «Το κλουβί με τις τρελές» (***1/2) του Εντουάρ Μολιναρό με τους Ούγκο Τονιάτσι και Μισέλ Σερό να υποδύονται ένα γκέι ζευγάρι που πρέπει να υποδυθεί τους στρέιτ γονείς για το καλό του κανακάρη του πρώτου ο οποίος παντρεύεται και φέρνει τα πεθερικά του να γνωρίσουν τους γονείς του! Μιλάμε για πολύ γέλιο.