Κριτική ταινίας: Οδός Μαλασάνια 32 (Malasaña 32)

Η ανατριχιαστική εισαγωγή από το 1972 μάς δίνει μια εικόνα για το πώς φτιάχνονται οι αστικοί μύθοι και οι ιστορίες με τους μπαμπούλες των στοιχειωμένων σπιτιών. Το μετά από 4 χρόνια πέρασμα στην επόμενη εποχή –ένα σχόλιο για τη μετάβαση της Ισπανίας του Φράνκο στη δημοκρατία– δεν γίνεται ομαλά και συντείνει στη διατήρηση των παραπάνω μύθων. Όταν η ταπεινή οικογένεια των Ολμέδο φτάνει στη Μαδρίτη, μοιραία θα έρθει αντιμέτωπη με την αλήθεια που κρύβεται πίσω από το σκεπτικό της φυγής της στη μεγάλη πόλη. Άλλος ένας νεοφερμένος καταλανός σκηνοθέτης που ξέρει τα μυστικά του αστικού τρόμου είναι ο Αλμπερτ Πίντο, ο οποίος στη δεύτερη μόλις ταινία του κατασκευάζει ένα άρτιο, συμπαγές και άκρως λειτουργικό σύνολο που θα αποζημιώσει πλήρως τους λάτρεις του φανταστικού.