Tα storyboards της γυρισμένης στην Αθήνα ταινίας «Παρί»

Τα storyboards της ταινίας «Παρί» είναι σχεδόν από μόνα τους μια άλλη ταινία. Μια ταινία ακίνητων σχεδίων που μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Ιρανού Σιαμάκ Ετεμάντι ζωντανεύουν υποβλητικά και παρουσιάζουν την αγωνιώδη προσπάθεια μιας ιρανής μητέρας, της Παρί, που φτάνει από την Τεχεράνη στην Αθήνα για να βρει τα ίχνη του εξαφανισμένου γιου της.

Το φιλμ, που ευτυχώς πρόλαβε κι έκανε πριν από λίγους μήνες την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Πανόραμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, κυκλοφορεί από τις 16 Ιουλίου στις ελληνικές αίθουσες και είναι μια παραγωγή της ανερχόμενης Heretic Outreach των Κωνσταντίνου Κοντοβράκη και Γιώργου Καρναβά, που είχαν τιμηθεί προ διετίας από τα ευρωπαϊκά βραβεία με το βραβείο που δίνεται σε ευρωπαίους παραγωγούς για τη δυναμική των συμπαραγωγών τους. Άλλες ταινίες της Heretic είναι μεταξύ άλλων ο «Γιος της Σοφίας» της Ελίνας Ψύκου, οι «Θεριστές» του Ετιέν Καλός και το «Ακίνητο Ποτάμι» του Άγγελου Φραντζή.

Στο «Παρί» οι εικόνες μιας φλεγόμενης και παραδομένης στη βία Αθήνας εντυπωσιάζουν. Ο τραχύς ρεαλισμός (σε πολλά σημεία η ταινία θυμίζει ντοκιμαντέρ) συνδέεται με κάποια ονειρικά ενσταντανέ −η σκηνή που παίρνουν φωτιά τα ρούχα της ηρωίδας− δημιουργώντας μια εφιαλτική, σχεδόν παραισθησιογόνα κατάσταση όπου η πόλη και τα πρόσωπα αλληλοσυμπληρώνονται ιδανικά. Ζητήσαμε από τον σκηνοθέτη να μας σχολιάσει τη θαυμάσια δουλειά της Όλγας Μαυρομάτη στα storyboards και τον ρόλο που παίζουν αυτά στη διαμόρφωση του κλίματος του φιλμ και κυρίως τη συνδρομή τους στην υποβλητική σκιαγράφηση μιας Αθήνας διαφορετικής από ό,τι έχουμε δει μέχρι σήμερα στη μεγάλη οθόνη.

Ο Σιαμάκ Ετεμάντι περιγράφει πώς τα storyboards της Όλγας Μαυρομάτη επηρέασαν καθοριστικά τον σκηνοθέτη στη δημιουργία του φιλμ.

«Την Όλγα Μαυρομάτη την ξέρω χρόνια. Δούλευε σε ένα μπαρ στα Εξάρχεια που πηγαίνω συχνά. Ακόμα δουλεύει, αλλά σε άλλο μπαρ. Ήταν και είναι άψογη στη δουλειά της. Το 2017, όταν μετά από τέσσερα χρόνια προσπάθειας αρχίσαμε την προεργασία της ταινίας, αποφάσισα να κάνoυμε αναλυτικά storyboards. Η "Παρί" ήταν η πρώτη μου ταινία μεγάλου μήκους. Εύκολα χάνεις τη μπάλα όταν ξεκινήσει η τρέλα των γυρισμάτων, ιδιαίτερα όταν δεν έχεις και μεγάλη εμπειρία. Τα storyboards μπορούν να σου δώσουν ένα μπούσουλα. Λειτουργούν σαν σημείο αναφοράς και βοηθούν στην επικοινωνία με τους συνεργάτες σου. Έτσι όλοι έχουν μια ιδέα τι πάμε να κάνουμε. Όμως, η δυσκολία έγκειται στο ότι ουσιαστικά πρέπει να γυρίσεις την ταινία πριν τη γυρίσεις. Είσαι μόνος σου με τον/τη "storyboardα", σε ένα ανέμπνευστο δωμάτιο και πρέπει να φανταστείς την κάθε σκηνή και τις δράσεις του κάθε χαρακτήρα.

Μια μέρα τα λέγαμε με τον Claudio Bolivar, διευθυντή φωτογραφίας της ταινίας, στο στέκι μας και του έλεγα πόσο δύσκολο είναι να βρω τον κατάλληλο άτομο για τη δουλειά. Μου είπε: "Γιατί δεν μιλάς με την Όλγα; Είναι καταπληκτική ζωγράφος". Δεν το ήξερα. Όταν είδα τους πίνακές της ενθουσιάστηκα. Όντως ήταν καταπληκτικοί. Άλλα ήταν τεράστιοι! Κάθε πίνακας ήταν 1.5 με 2 μέτρα. Η Όλγα μόλις είχε αρχίσει να ασχολείται και με τα storyboards. Χωρίς να είμαι ακόμα σίγουρος, είπαμε να δοκιμάσουμε τη συνεργασία.

Αποδείχτηκε μία από τις καλύτερες επιλογές μου. Όχι μόνο λόγω μαστοριάς και εκπληκτικής ευαισθησίας της Όλγας όταν σκιτσάρει, αλλά και κι ως μια στενή συνεργάτιδα που με βοήθησε καθοριστικά να "γυρίσω την ταινία" στην τραπεζαρία του σπιτιού μου.

Η δουλειά κράτησε 3 μήνες. Κάναμε πάνω από 300 σκίτσα. Όλα με το χέρι και σε χαρτί».

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας «Παρί»

[[{"fid":"797156","view_mode":"default","fields":{"format":"default","alignment":""},"type":"media","field_deltas":{"7":{"format":"default","alignment":""}},"link_text":null,"attributes":{"class":"media-element file-default","data-delta":"7"}}]]