Μπαίνοντας σήμερα το πρωί στο Palais Du Festival για να δούμε την ταινία του Ρασίντ ΜπουσαρέμπHors La Loi ένιωθες ότι βρισκόσουν στο αεροδρόμιο της Νίκαιας για να επιστρέψεις στην Ελλάδα. Αμέτρητοι φύλακες, τόσο στην είσοδο του κτηρίου όσο και σ' αυτή της αίθουσας, σωματικός έλεγχος και εξονυχιστική έρευνα σε τσάντες και σακίδια, απαγόρευση του να πάρεις μαζί σου μπουκάλια με οποιοδήποτε υγρό.
Ο λόγος φυσικά οι αντιδράσεις που έχει προξενήσει η ταινία και η αναμενόμενη διαδήλωση που θα έκαναν λίγο αργότερα στους δρόμους των Καννών υποστηρικτές της Γαλλικής Ακροδεξιάς. Επεισόδια δεν έγιναν, αλλά οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας ήταν παντού στους δρόμους -πιο πολυάριθμες και από τα κακά των σκύλων στα πεζοδρόμια της πόλης. Κι αν αυτό δεν ήταν αρκετό, ο δήμαρχος των Καννών, που έχει εκλεγεί με την υποστήριξη της κυβέρνησης Σαρκοζί, έχει ανακοινώσει για σήμερα εκδήλωση τιμής στα θύματα της Γαλλίας στον Αλγερινό Πόλεμο.
Αντιδράσεις υπερβολικές το δίχως άλλο, κάτι όμως που καταλαβαίνεις μόνο αφού δεις την ταινία. Η ιστορία τριών Αλγερινών αδελφών και η συμμετοχή τους στην αντίσταση ενάντια στους Γάλους μέσα από “τρομοκρατικές” επιθέσεις στο Παρίσι, ξεκινά την δεκαετία του '20 κι ολοκληρώνεται το 1962 με την απελευθέρωση της χώρας. Ανάμεσα στα γεγονότα που περιγράφει, κι αυτό που έχει ενοχλήσει περισσότερο, είναι ο σφαγιασμός εκατοντάδων Αλγερινών στη διάρκεια μιας διαδήλωσης την επομένη της λήξης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Όμως ακόμη κι αν η ταινία μιλά με σκληρό τρόπο για την αλήθεια ενός επώδυνου πολέμου, ο θόρυβος που έχει ξεσηκώσει μοιάζει σίγουρα υπερβολικός. Όπως δήλωσε ο Μπουσαρέμπ στη συνέντευξη τύπου “Είναι μάλλον θέμα των κοινωνιολόγων να ανακαλύψουν γιατί οι Γάλλοι βρίσκουν τόσο δύσκολο να ταξιδέψουν στο παρελθόν και την ιστορία τους. Αυτό που ήθελα ήταν να κάνω απλά μια ταινία κι αυτό έκανα. Αποδείχθηκε όμως ότι στη Γαλλία εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη πρόβλημα με το αποικιακό παρελθόν της χώρας και ήταν κάτι που το ανακάλυψα κι εγώ με μεγάλη μου έκπληξη”.
Το πιο ενδιαφέρον σημείο σε όλη αυτή την ιστορία, είναι πως όλη η φασαρία γίνεται από ανθρώπους που δεν έχουν δει καν την ταινία. Διότι βλέποντάς την, είναι σαφές πως δεν πρόκειται για ντοκιμαντέρ, για επανεξέταση της Ιστορίας ή για καταγγελία, αλλά για ένα καλοφτιαγμένο, μάλλον ακαδημαϊκό, φιλμ που ασχολείται εξίσου με την σχέση και τις ζωές των ηρώων του όσο και με το Αλγερινό ζήτημα. Φροντισμένο σε επίπεδο παραγωγής, αλλά ακριβώς όπως περιμένεις να είναι μια “ιστορική” ταινία, το Hors La Loi, ενδιαφέρεται πάνω απ' όλα να μην αποξενώσει το κοινό της, έχοντας στο μυαλό της όχι τόσο να αποκαταστήσει μια ιστορική αλήθεια, όσο κυρίως να πετύχει τους εμπορικούς της στόχους. Που στην περίπτωση του φιλμ του Μπουσαρέμπ, παρά την αμφιλεγόμενη φήμη του, ή ίσως ακριβώς λόγω αυτής μοιάζουν να είναι ιδιαίτερα φιλόδοξοι.
Δες το trailer τουHors La Loi στο video που ακολουθεί
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
18°
