Ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης κάνει την κριτική του για τις ταινίες της εβδομάδας: Ο Πύργος του Downton, Είσαι έτοιμος;, Η έπαυλη με τα μυστικά, Ο φύλακας άγγελος έπεσε
Συναγερμός έχει σημάνει στους Κρόλεϊ μετά την είδηση περί άφιξης του βασιλικού ζεύγους στον Πύργο του Downton. Η επικείμενη διήμερη διαμονή του Βασιλιά Γεωργίου Ε΄ και της Βασίλισσας Μαίρης εκεί, συνεπάγεται μια σκληρή προετοιμασία από όλους και κυρίως το υπηρετικό προσωπικό.
Την τηλεοπτική σειρά την παρακολουθούσα με άνεση. Η καθημερινότητα των Κρόλεϊ, των βαλέδων και των υπηρετριών τους του μέσα στο κάστρο του Ντάουτον ήταν ένας μικρόκοσμος που εκτός από γούστο διέθετε κι όλα τα καλά και τα κακά της ανθρώπινης φάρσας. Γαλαζοαίματοι και αριστοκράτες, ιρλανδοί επαναστάτες και προσωπικό υπηρετικό, απατεώνες και τζέντλεμεν μπορούσαν άνετα να συνδιαλλαγούν χρησιμοποιώντας απαραίτητα τον πληθυντικό ευγενείας ακόμη κι όταν ο ένας ήθελε να βγάλει το μάτι του άλλου (στην χειρότερη) ή έστω να τον ρίξει στο κρεβάτι (στην καλύτερη). Σε 6 σεζόν και 52 επεισόδια μεταξύ 2010- 2016 τα μάθαμε όλα για τους Κρόλεϊ και τους υπηρέτες τους. Τι μπορούσε λοιπόν να προσθέσει η κινηματογραφική ταινία που δεν είχε ειπωθεί ποτέ; Στην πραγματικότητα τίποτα! Το φιλμ του Ένγκλερ (σε σενάριο Φέλοους, του δημιουργού της σειράς) επιχειρεί να ρίξει φως στην επόμενη μέρα της αριστοκρατικής οικογένειας και κυρίως στο μέλλον του μεγαλοπρεπή πύργου όταν οι πρεσβύτεροι θα έχουν χαθεί και τα κλειδιά θα έχουν παραδοθεί στη νέα γενιά. Για πρώτη φορά βλέπουμε τις αμφιβολίες σε κάποια μέλη για την ουτοπία να κρατήσουν τα παλιά κεκτημένα και τους τίτλους τιμής. Η Μαίρη, η μεγάλη κόρη των Κρόλεϊ, αρχίζει και βρίσκει κουραστικό το άκαμπτο πρωτόκολλο και ανούσια τη συντήρηση ενός τέτοιου μνημείου αλλά είναι η προσωπική υπηρέτριά της που τη «συνεφέρνει» λέγοντας της πως ο πύργος είναι το κέντρο του σύμπαντος για όλους. Και κυρίως σκοπός ζωής, αν όχι πεπρωμένο για κάποιους «τυχερούς» ενοίκους των κάτω διαμερισμάτων που όλη τους τη ζωή «ονειρεύονταν να δουν από κοντά τη βασίλισσα». Αφελής ή όχι, η ταινία δεν είναι ανεξάρτητη της σειράς. Ακολουθεί όχι απλώς την ιστορία από εκεί που την άφησαν οι τηλεοπτικοί δέκτες, αλλά έχει τα ίδια ακριβώς πρόσωπα στις θέσεις τους. Η Μάγκι Σμιθ φυσικά έχει το γνώριμο βιτριόλι που σκορπά σατανικές ατάκες που γεννούν χαμόγελα αλλά κατά τα άλλα η ίδια ρουτίνα: τελετουργικό τσάι και βασιλική συμπάθεια που ενισχύεται από κουτοπόνηρες ιδέες (πόση σοφία αυτοί οι βασιλιάδες;) και περίσσευμα κυνισμού για τη νέα εποχή που έρχεται.
H σχέση της Γκρέις με τον Aλεξ ολοκληρώνεται με μια εντυπωσιακή γαμήλια τελετή στο πατρικό του γαμπρού. Όμως η εκκεντρική οικογένεια του Aλεξ έχει κάποιες παραδόσεις που πρέπει να τηρηθούν. Όπως τη συμμετοχή του νέου μέλους της οικογένειας στο εκκεντρικό παιχνίδι που θα γίνει εφαλτήριο για μια βραδιά κόλαση.
Μαύρη κωμωδία τρόμου σε μορφή σαπουνόπερας με κοινωνικό προφίλ και μεταφυσικές πλακίτσες που θέλει να τρέξει στον ίδιο αλληγορικό δρόμο με το έπος του Τζόρνταν Πιλ (το περίφημο «Τρέξε» είναι ήδη κλασικό) αλλά αδυνατεί να τιθασεύει το γκροτέσκο κωμικό ύφος της. Το θανάσιμο hideandseek που καλείται να παίξει η καπάτσα νύφη είναι μια διασκεδαστική μέχρι ενός βαθμού σπλατεριά, που όμως δεν έχει τα κότσια να διερευνήσει σε βάθος την ψυχοπάθεια της φαμίλιας που έχει πουλήσει την ψυχή της στον σατανικό ευεργέτη της προκειμένου να απολαμβάνει αιώνια πλούτη και καλή ζωή. Κάποιες καλοφτιαγμένες σκηνές τρόμου πετυχαίνουν να μας ψυχαγωγήσουν αλλά η διδακτική προσέγγιση του Κακού που ταυτίζεται με τη σατανική δράση της οικογένειας είναι άγαρμπα κατασκευασμένη.
Μετά από χρόνια απουσίας και με αφορμή την ξαφνική ασθένεια του πατέρα της, η Εουχένια επιστρέφει στη «Γαλήνη», την έπαυλη της οικογένειάς της κοντά στο Μπουένος Άιρες, όπου επανενώνεται με τη μητέρα και την αδελφή της. Οι τρεις γυναίκες αναγκάζονται να έρθουν αντιμέτωπες με τις πληγές και τα σκοτεινά μυστικά του κοινού τους παρελθόντος στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας.
Επιχειρώντας μια συσχέτιση του οικογενειακού δράματος με τις ιδεολογικές προσεγγίσεις της Ιστορίας (η στρατιωτική Χούντα της Αργεντινής) ο Τραπέρο αντλεί την ισχύ του σεναρίου περισσότερο από το φροϋδικό χαρακτήρα και τις ερωτικές περιπέτειες των δύο αδελφών παρά από την εκρηκτική χημεία των τριών γυναικών. Ο ρόλος της μητέρας βέβαια είναι κατά παραπάνω από κομβικός και εκείνος θα δώσει τη λύση όταν το πράγμα θα μπουκώσει πέρα ως πέρα σε σημείο ασφυξίας. Βλέπεται με άνεση και ζωηρό ενδιαφέρον, οι χαρακτήρες έχουν βαρύτητα και ψαχνό, αν και μερικές καταστάσεις είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά (κυριολεκτικά όπως συμβαίνει με το τροχαίο ατύχημα ή την ερωτική σκηνή των δύο γυναικών), ενώ στο πολιτικό κομμάτι που θα μπορούσε να προσθέσει μια πιο δυναμική και αποτελεσματική χροιά στην οικογενειακή δοκιμασία ο Τραπέρο («Η Φαμίλια», «Επτά Ημέρες στην Αβάνα») επιλέγει την εύκολη, πιασάρικη κι όχι και τόσο ρεαλιστική λύση.
Ύστερα από μια απόπειρα δολοφονίας του Αμερικανού Προέδρου ο έμπιστός του μυστικός πράκτορας Μάικ Μπάνινγκ κατηγορείται αδίκως και τίθεται υπό κράτηση. Αφού δραπετεύσει, πασχίζει να αποδείξει την αθωότητά του και να βρει τους ενόχους.
Τρίτο μέρος της τριλογίας που ξεκίνησε με το «Ο Όλυμπος έπεσε» και συνεχίστηκε με το «Το Λονδίνο έπεσε» που φέρνει τον ήρωα ξανά στα κάγκελα, αν και αυτή τη φορά η υγεία του δεν βρίσκεται και στα καλύτερά της. Ανούσιες καταστάσεις, προβλέψιμες ίντριγκες (και ακόμη πιο προβλέψιμοι κακοί), ενώ ο Μπάνινγκ του Μπάτλερ αν και πιο ανθρώπινος και ευάλωτος από ποτέ βρίσκει πάντα τον τρόπο να ξεγλιστράει. Το μόνο καλό; Η τριλογία της πτώσης βάζει (επιτέλους) τίτλους τέλους.
MUST
Το 42ο Φεστιβάλ Δράμας, η μεγάλη γιορτή των μικρομηκάδων, θα διεξαχθεί στις 15-21 Σεπτεμβρίου. Στη Δράμα θα δοθεί και η πανελλαδική πρεμιέρα του φιλμ του Βασίλη Κεκάτου «Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό κι εμάς», που απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες.
Ακόμη
»»» Στο «Ένας αληθινός φίλος» (A Dog’s Journey) (*) της Γκέιλ Μανκούσο με τον Ντένις Κουέιντ ακούμε τις σκυλίσιες σκέψεις του τετράποδου ήρωα ονόματι Μπέιλι σε μια τρυφερή ιστορία για όλους τους φιλόζωους που θα νιώσουν ικανοποίηση βλέποντας ότι το πνεύμα του αγαπημένου τους κατοικίδιου, όταν πεθαίνει, δεν χάνεται αλλά μετενσαρκώνεται σε άλλο κουτάβι
»»» Χαμός με τις επανεκδόσεις, όπου ξεχωρίζει με ευκολία η πιο προσωπική και αγαπημένη ταινία του Κουροσάουα, ο «Καταδικασμένος» (****) που περιγράφει την απόφαση ενός άντρα να αλλάξει στάση ζωής για το υπόλοιπο χρόνο που του έχει απομείνει,
»»» ενώ στο «Έγκλημα στο Οριάν εξπρές» (***) του Σίντνεϊ Λιούμετ η Αγκάθα Κρίστι δίνει το τέμπο στην παράσταση του περίφημου cast.
»»» Κάπως ξεθωριασμένη μοιάζει η «Νύφη που φορούσε μαύρα» (***) του Τριφό με μια Ζαν Μορό που πασχίζει να πείσει ως μοιραία και καταραμένη νύφη,
»»» ενώ στο ντοκιμαντέρ του Σταύρου Ψυλλάκη «Για χωρίς λόγους - Συναντήσεις με το Γιώργο Μανιάτη» (***) η μυθιστορηματική ζωή του ξεχωριστού διανοούμενου συναντά μια υποδειγματική αφήγηση που διανθίζεται με ανέκδοτες ιστορίες.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
19°
