Κινηματογραφος

Polaroid

Χαμογελάστε παρακαλώ

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
ΤΕΥΧΟΣ 712
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κριτική της ταινίας του Λαρς Κλέβμπεργκ, «Polaroid» από τον Κωνσταντίνο Καϊμάκη

Το vintage πολλοί μίσησαν, το καλό γούστο στο θρίλερ ουδείς. Όμως το «Polaroid» του Λαρς Κλέβμπεργκ δεν ανήκει στα εκλεκτά μέλη του είδους, που γνωρίζει μεγάλη δόξα τα τελευταία 2-3 χρόνια, παρά κάποιες φιλότιμες προσπάθειες να μας τρομάξει ή να μας προβληματίσει ως προς τη φύση του Κακού. Οι αστικοί μύθοι είναι διανθισμένοι με αμέτρητους μπαμπούλες κι ένας ακόμη δεν πειράζει, ειδικά από τη στιγμή που φαίνεται να μην υπάρχει σωτηρία για τους μελλοθάνατους που έχουν μπει στο κλικ της σατανικής οντότητας. Ο Κλέβμπεργκ πάντως έχει το ταλέντο στη δημιουργία ατμόσφαιρας και πρόκλησης σασπένς, όπως απέδειξε και στην πρόσφατη «Κούκλα του σατανά» που ανανέωσε υποδειγματικά τον μύθο του Τσάκι. Απλώς εδώ φαίνεται σαν να έχει βάλει τον αυτόματο πιλότο να κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά.