Τι λάθη έκανε η Disney στον «Βασιλιά των Λιονταριών» όσον αφορά την εμφάνιση και την συμπεριφορά των ζώων στην ταινία
Εικοσιπέντε χρόνια μετά την πρώτη animation ταινία του «Ο Βασιλιάς των Λιονταριών», βρισκόμαστε μία ανάσα μακριά από το live-action remake της. Η ταινία, που χάρισε στην Disney σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 1994, επιστρέφει πιο ρεαλιστική από ποτέ, χάρη στην CGI τεχνολογία. Τι γίνεται, όμως, με τα ατοπήματα της original εκδοχής;
Τα ατοπήματα αυτά - με κάποια να συναντώνται και στο επερχόμενο «Ο Βασιλιάς των Λιονταριών» - έχουν να κάνουν με το κατά πόσο τα ζώα της ταινίας, εμφανισιακά ή συμπεριφορικά, εναρμονίζονται με τα ζώα του πραγματικού εξω-κινηματογραφικού κόσμου. Κανένας μας, φυσικά, δεν θα σταματήσει να κατατάσσει την ταινία στα αριστουργήματα της Disney λόγω αυτών, αλλά θα τα αναφέρουμε χάριν της τελειομανίας και της ζωολογίας.
1. Ο Rafiki δεν ειχε μακριά ουρά
Από τα ατοπήματα που η live-action εκδοχή διόρθωσε. Το ζήτημα είναι ότι, αν και ο Rafiki είναι ξεκάθαρα (λόγω του προσώπου του) μανδρίλος, στην ταινία τόσο σε έναν διάλογό του με τον Simba, όσο και εμφανισιακά, αντιμετωπίζεται ως μπαμπουίνος. Λόγω αυτού, τον βλέπουμε να έχει μακριά ουρά, την στιγμή που η ουρά των μανδρίλων είναι από μικρή έως σχεδόν ανύπαρκτη.
2. Οι μανδρίλοι δεν πηδάνε από δέντρο σε δέντρο
Μπορεί γενικά να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάθε «μαϊμουειδές» ζώο σκαρφαλώνει στα δέντρα και πηδάει από κλαδί σε κλαδί, αλλά αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση των μανδρίλων. Συγκεκριμένα, αυτό το είδος μαϊμούς περνάει σχεδόν όλο του τον χρόνο στο έδαφος, ενώ στις σπάνιες περιπτώσεις που σκαρφαλώνει στα δέντρα, περπατάει στα κλαδιά στα τέσσερα, χωρίς άλματα.
3. Ο βρυχηθμός των λιονταριών δεν είναι τόσο εντυπωσιακός
Για να είμαστε δίκαιοι, αυτό το λάθος συναντάται σχεδόν σε κάθε κινηματογραφική απεικόνιση των λιονταριών. Σε έναν βαθμό λογικό, αφού οι εκάστοτε δημιουργοί θέλουν να επισημάνουν ότι πρόκειται για τον βασιλιά της ζούγκλας και κατά συνέπεια πρέπει να του δώσουν ένα αντίστοιχα βασιλικό και μεγαλειώδες βρυχηθμό, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με τον ήχο ενός πραγματικού βρυχηθμού. Ωστόσο, ο ήχος είναι πράγματι αρκετά δυνατός, αφού μπορεί να φτάσει μέχρι και σε απόσταση 8χλμ.
4. Τα μικρά λιοντάρια δεν κάνουν τόση παρέα με τον μπαμπά τους
Ο Simba και ο Mufasa μπορεί να είχαν μία πολύ συγκινητική και τρυφερή σχέση, αλλά στον πραγματικό κόσμο των ζώων η Sarabi δεν θα την επέτρεπε. Οι λέαινες είναι υπερπροστατευτικές με τα μικρά τους και δεν τα αφήνουν λεπτό από τα μάτια τους. Ο λόγος, μάλιστα, είναι η πιθανότητα ένα νέο αρσενικό λιοντάρι να σκοτώσει τον μέχρι τότε αρχηγό, να αναλάβει την ηγεσία της αγέλης και να σκοτώσει όλα τα νεαρά λιοντάρια (ναι, η σκευωρία του Scar ήταν ρεαλιστική, σύμφωνα με τη ζωολογία).
5. Τα λιοντάρια και οι ύαινες δεν τα πηγαίνουν πολύ καλά
Για την ακρίβεια, το ένα ζώο είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος του άλλου στην αναζήτηση τροφής. Κατά συνέπεια, ο Scar δεν θα μπορούσε ποτέ όχι να κάνει τις ύαινες τσιράκια του, αλλά ούτε καν να συνυπάρξει αρμονικά στον ίδιο χώρο μαζί τους.
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
12°
