Κινηματογραφος

Ο Τζόνι Ντεπ επιστρέφει με μία συγκινητική μαύρη κωμωδία

Τι θα έκανες αν ήξερες ότι έχεις μόνο έξι μήνες ζωής;

Νικολέττα Σταμάτη
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο Γουέιν Ρόμπερτς σκηνοθετεί τον Τζόνι Ντεπ στην μαύρη κωμωδία «Ποτέ δεν είναι αργά, κύριε καθηγητά»

Τι θα έκανες αν ήξερες ότι έχεις μόνο έξι μήνες ζωής; Ο καθηγητής πανεπιστημίου Ρίτσαρντ έρχεται αντιμέτωπος με αυτό το ερώτημα πέραν της θεωρίας, όταν μαθαίνει ότι έχει καρκίνο στους πνεύμονες, και αποφασίζει να αλλάξει τη στάση του απέναντι στη ζωή και να αφεθεί σε κάθε απόλαυση που τόσα χρόνια του απαγόρευαν οι κοινωνικές συμβάσεις.



Το «Ποτέ δεν είναι αργά, κύριε καθηγητά», σε σκηνοθεσία Γουέιν Ρόμπερτς, με το μαύρο χιούμορ του, το ταλέντο και την έντονη προσωπικότητα του Τζόνι Ντεπ, που βρίσκεται στον ρόλο του πρωταγωνιστή, έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι πρέπει να ζούμε κάθε μας στιγμή. Ο Ρίτσαρντ αναγκάζεται να παραδεχτεί ότι η ζωή του είναι μια αποτυχία, όχι γιατί δεν κατάφερε όλα όσα η κοινωνία μας θέτει ως προτεραιότητες, αλλά ακριβώς γιατί πέρασε όλη του τη ζωή μένοντας μόνο σε αυτά, ενώ την ίδια στιγμή έρχεται να προειδοποιήσει όλους τους φοιτητές του να μην κάνουν το ίδιο λάθος με εκείνον και να ζουν με αυθορμητισμό, μέσα από συμβουλές όπως: «Μην γίνετε μετριότητες όπως το 98% του κόσμου» και «Κάθε στιγμή συνθέτουμε την ιστορία της ζωής μας».

Δίπλα στον τρεις φορές υποψήφιο για Όσκαρ Τζόνι Ντεπ και τη γλυκόπικρη ερμηνεία του συναντάμε και τη Ρόζμαρι Ντεγουίτ στον ρόλο της γυναίκας του καθηγητή, την Οντέσα Γιανγκ στον ρόλο της κόρης του, τον Ρον Λίβινγκστον στον ρόλο του πρύτανη του πανεπιστημίου, την Ζόι Ντόιτς στον ρόλο της φοιτήτριας με την οποία θα αναπτύξει μία ιδιαίτερη φιλία και τον Ντάνι Χιούστον στον ρόλο του Πίτερ, του μοναδικού ανθρώπου που ξέρει για την ασθένειά του και γιατί άλλαξε συμπεριφορά, ενώ όλοι άλλοι νομίζουν ότι απλά άρχισε να τα χάνει.



Λίγα λόγια για την ταινία:

Όταν ο Ρίτσαρντ (Τζόνι Ντεπ), καθηγητής πανεπιστημίου, διαγνωστεί με μια ανίατη ασθένεια, αποφασίζει να εγκαταλείψει τα προσχήματα και τις κοινωνικές συμβάσεις και να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του όσο πιο έντονα και ελεύθερα γίνεται. Με καυστικό χιούμορ, ελαφριά απερισκεψία και μια δόση τρέλας, πέφτει με τα μούτρα σε κάθε πιθανή «αμαρτία»: Πίνει, καπνίζει, κάνει σεξ και ξεστομίζει αδιανόητες προσβολές, εισπράττοντας έτσι περισσότερη χαρά από ποτέ. Με τον νέο τρόπο ζωής του και καθώς ο χρόνος του εξαντλείται, ο Ρίτσαρντ θα καταλάβει πολλά πράγματα για τη ζωή, ενώ θα έρθει κοντά με τους ανθρώπους που αγαπά, για ένα τελευταίο αντίο. Μια ξεκαρδιστική αλλά και συγκινητική ταινία, για το πώς ένας άνθρωπος αποφασίζει να ζήσει τη ζωή στο έπακρο ακόμα κι όταν το ταξίδι του τελειώνει.



Δείτε το τρέιλερ της ταινίας εδώ: