Δεν μπορείς να λες σήμερα «μισώ τις κοντές, αλλά είναι προσωπικό μου θέμα, η άποψή μου, δεν έχει πολιτική σημασία». Δηλαδή μπορείς να το λες, απλώς να το ξέρουμε και να μην σε κάνουμε παρέα – από την στιγμή που παίρνεις θέση σε ένα θέμα, έχεις πολιτική στάση, πάει και τελείωσε. Γιατί το να μισείς π.χ. τις κοντές μπορεί να μην έχει περεταίρω προεκτάσεις, το αναφέρω για παράδειγμα της πλάκας, αλλά το να «μην αντέχεις» οποιοδήποτε άτομο, κατηγορία, σεξουαλική κλίση, ερωτικό προσανατολισμό που είναι το ίδιο πράγμα περίπου, χρώμα δέρματος, φύλο κ.λπ., ακόμα περισσότερο το να «μισείς», σε κάνει ένα είδος φασίστα με κλειστούς ορίζοντες και επικίνδυνες προεκτάσεις. Δεν χρειάζεται δηλαδή να κουβαλάς σβάστικα, αρκεί να φωνάζεις ότι μισείς τις λεσβίες και το πιάνουμε το υπονοούμενο.
Το σύνθημα του 12ου Φεστιβάλ λοιπόν, «το προσωπικό είναι πολιτικό», πιάνει μια πλατιά γκάμα θεμάτων: την ενδοοικογενειακή βία, την ανισότητα, τις δυσκολίες πρόσβασης ΑΜΕΑ, την ανακύκλωση, την κλιματική αλλαγή, τον ρατσισμό, την ομοφοβία, την τρανσφοβία, τον μισογυνισμό. Στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ, 11-17 Απριλίου, περιλαμβάνονται «10+1 ταινίες που απαγορεύεται να χάσεις», 28 ταινίες μεγάλου μήκους από τις οποίες οι 13 είναι μυθοπλασίας και οι 15 είναι ντοκιμαντέρ, και πολλά πάνελ συζήτησης με ειδικούς, με σταρ (των ταινιών και ντοκιμαντέρ), με σκηνοθέτες, με διεθνείς και εγχώριες προσωπικότητες.
12ο Outview film festival / Wild Nights with Emily (Madeleine Olnek, ΗΠΑ, 2018)
Έχω δει όλα τα ντοκιμαντέρ και όλα έχουν πάαααρα πολύ ενδιαφέρον, είναι συγκινητικά, κάποια είναι καλύτερα κι από ταινίες και οι ταινίες (που δεν πρόλαβα να τις δω όλες) είναι το ίδιο ενδιαφέρουσες: δεν το λέω ως ψωνίστικο, αλλά έχω την τιμή να είμαι στην κριτική επιτροπή των ντοκιμαντέρ του 12ου Outview Film Festival μαζί με σούπερ πρόσωπα του χώρου των σόου-μπίζνες, γι' αυτό μου δόθηκε η ευκαιρία να δω ένα σωρό ντοκιμαντέρ και ταινίες, ακόμα κι όταν δεν ξέρεις πώς είναι να ζεις με άτομο που γεννήθηκε με το λάθος φύλο, ακόμα κι όταν δεν είσαι εσύ αυτό το άτομο, νομίζεις ότι καταλαβαίνεις «τι περνάνε». Και όσο κι αν νομίζεις, στην πραγματικότητα είσαι αλλού. Είσαι εκεί που έτυχε να βρεθείς ή εκεί που σε έφεραν οι συνθήκες, η οικογένειά σου, ο κοινωνικός φόβος, τα γκομενικά σου, η μοίρα, ίσως και οι επιλογές σου.
Το ιδανικό θα ήταν να μην έγραφε η ταυτότητά μας «φύλο», ή να έγραφε απλώς «φύλο επιλογής», και να συμπληρώναμε στο κενό ακριβώς αυτό το φύλο που διαλέξαμε να είμαστε. Πράγμα που είναι άσχετο με το Φεστιβάλ, το οποίο θα απολαύσετε ακόμα κι αν δεν είστε ΛΟΑΤΚΙ ή φιλικά διακείμενο άτομο ή ΑΜΕΑ ή γυναίκα. Αλλά αν είστε κάτι από όλα αυτά, θα το απολαύσετε διπλά.
Οι προβολές είναι δωρεάν για άνεργους, όπως δωρεάν είναι και οι πέντε κινηματογραφικές ταινίες από γυναίκες σκηνοθέτριες στις 13/4. Τα Discussion Panels έχουν ιδιαίτερους καλεσμένους: την Κυριακή 14/4 π.χ. ο πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ «Mr Gay Syria» Mahmoud Hassimo θα είναι στη συζήτηση, στις 15/4 θα συντονίζει ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, ακτιβιστής για τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα. Στις 16/4 η συζήτηση έχει θέμα τον Μισαναπηρισμό.
Ο Πάνος Θάνος, σχεδιαστής και αγαπημένος φίλος του Ζακ Κωστόπουλου, θα παρουσιάσει κομμάτια από γκαρνταρόμπες ελλήνων Dr.ag καλλιτεχνών και από την έκθεσή του «Long live the Queens».
Στις 14/4 το αφιέρωμα είναι στους Hate Crime Refugees, στους πρόσφυγες που κυνηγήθηκαν στην πατρίδα τους επειδή είναι γκέι, cross-dressers, λεσβίες ή τρανσέξουαλ, μόνον γι' αυτό και όχι επειδή είναι κακοί άνθρωποι. Σε πολλές χώρες του κόσμου η ομοφυλοφιλία τιμωρείται από το νόμο με φοβερές και τρομερές ποινές και αυτό και μόνον, είναι φοβερό και τρομερό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
12ο Outview film festival / Birds of Borderlands
12 Outview Film Festival, 11-17 Απριλίου, Ταινιοθήκη της Ελλάδας. Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα του φεστιβάλ εδώ. Περισσότερες πληροφορίες facebook, vimeo.com, www.outview.gr
Το φεστιβάλ της Αθήνας, που επιμελείται εδώ και 37 χρόνια ο κριτικός κινηματογράφου Νίνος Φένεκ Μικελίδης, συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης για όλους τους κινηματογραφόφιλους
«Είναι δύσκολο να ζεις με εμφύσημα. Δυσκολεύομαι ακόμα και να πάω από τη μία άκρη του δωματίου στην άλλη. Είναι λες και περπατάς με μια πλαστική σακούλα γύρω από το κεφάλι σου»
11°
