Mektoub, αγάπη μου (Mektoub, My Love: Canto Uno)

Το καλοκαίρι του 1994, ένας νεαρός σεναριογράφος, ο Αμίν, μετά από ένα χρόνο διαμονής στο Παρίσι, επιστρέφει στη γενέτειρά του, μια παραλιακή πόλη της Γαλλίας, για να δει συγγενείς και φίλους. Εκεί παρέα με τον ξάδερφό του, τον Τόνι, και την παιδική του φίλη Οφελί, ο Αμίν περνάει τον χρόνο του μεταξύ του τυνησιακού εστιατορίου των γονιών του, των διαφόρων μπαρ και βέβαια της παραλίας.

Η νέα ταινία του Αμπντελατίφ Κεσίς («Ζωή της Αντέλ») είναι μια φλύαρη, μαξιμαλιστική διασκευή του μυθιστορήματος «La Blessure, La Vraie», συγγραφέα του «Ανάμεσα στους τοίχους», Φρανσουά Μπεγκοντό. Δύο είναι τα μεγάλα προβλήματα του φιλμ: ο φιλμικός και μυθοπλαστικός χρόνος συμπίπτουν απόλυτα, μετατρέποντας αρκετές σκηνές που τραβούν σε μάκρος (ποιος είπε ότι ο τόσος πολύς ρεαλισμός κάνει καλό σε μια ταινία;) σε κομμάτια που απωθούν τον θεατή. Προβληματικός είναι κι ο κεντρικός χαρακτήρας, που μένει απλός παρατηρητής της νεανικής, καλοκαιρινής, ανεμελιάς, χωρίς να συμμετέχει σχεδόν σε τίποτα («βλέποντας τη ζωή να τον προσπερνά»), ένα πρόσωπο που πρέπει να μπολιαστεί με αρκετή υπομονή ο θεατής για να τον συμπαθήσει. Κρίμα για τον δημιουργό της «Αντέλ» που εδώ υπογράφει την πιο άστοχη επιλογή του κι ας θεωρείται ως η «πλέον προσωπική» του.

Σκηνοθεσία: Αμπντελατίφ Κεσίς
Πρωταγωνιστούν: Σαΐν Μπουμεντίν, Οφελί Μπάου, Σαλίμ Κεσιούς